Het laatste hoofdstuk schrijven

...een vage notie van hoe het moet eindigen, ...

Misschien is dat het probleem. Voor je begint, of in ieder geval ergens halverwege, moet je goed in je hoofd hebben hoe het gaat eindigen. Als je dat niet weet, krijg je inderdaad het probleem dat jij nu hebt: hoe brei ik er een punt aan?

Oscar, ik schrijf geen lange verhalen dus ik weet niet of mijn ervaring hier ook voor werkt, maar ik zou het me kunnen voorstellen. Soms heb ik een gedicht waar ik geen goede afsluiting voor kan vinden. Ik maak het dan toch af, weliswaar op een onbevredigende manier. Daarna leg ik het weg en begin aan iets anders. Toen me dit de eerste keer gebeurde, dacht ik: dat wordt weggooien. Maar aan het eind van die maand, toen ik ging redigeren, las ik het weer en ik dacht: dat is eigenlijk helemaal niet zo'n slecht gedicht, alleen het einde moet anders. Ik kon niets bedenken. Weer weggelegd en later nog eens naar gekeken. Weer niet. Maar op een bepaald moment kwam ik toch nog op een idee voor een bevredigende afronding. En nu ligt het gewoon bij de acceptabele gedichten. Als het me zou overkomen met een verhaal zou ik waarschijnlijk hetzelfde doen: er gewoon een of ander eind aan schrijven, wegleggen en aan andere projecten gaan werken, en er later nog eens naar kijken. Succes!

Waar ik mee stoei is de emotie op het eind. In mijn boek is het uiteindelijke einde, open. De emotie die dan in die laatste 500 woorden, moet allesomvattend zijn. Ik wens dat de lezer met een diepe zucht het boek dichtklapt, de hele avond nadenkt over fragmenten in het boek en 's nachts wakker schrikt, omdat hij/ zij in de rem-slaap het ontbrekende puzzelstukje vond. Zo wil ik het neerzetten en voor een beginner ZO! lastig dit, maar we gaan er voor! xsg

Ok, dankjewel allemaal, dit lezen geeft weer een duw koffie met rum staat klaar (de snotvalling is nog een factor die niet hielp), ik hoor al enkele woorden voor het einde en de vingers zijn nog fris. (ps: met een vage notie bedoel ik dat ik wel weet hoe het eindigt - de ontmoeting tussen de twee protagonisten die zich al het hele verhaal naar elkaar toe werken en dat dit een emotionele loutering betekent voor beiden, maar we ze precies gaan zeggen, dat weet ik nog niet, het moet voor mezelf toch ook nog een beetje een verrassing blijven natuurlijk!)

Voor mij is het ook een verrassing. Ik schrijf maar raak. Het begin en het einde vind ik juist weer niet moeilijk. Maar dat heel lange tussenstuk vind ik een veel grotere klus.

Oscar, wij schrijven toch niet hetzelfde boek hoop ik? :D xsg

Ik ben nog geen enkel verhaal geeindigd maar denk dat ik weet wat je bedoelt. Je verhaal klopt en loopt nog door maar een echt eind kun je er niet aan maken Misschien een beetje een open eind voor een vervolg

Ik weet precies wat je bedoelt. Een bekende schrijver zei een keer op tv een boek beginnen is niet moeilijk, maar het einde schrijven is het moeilijkste wat er is. Mijn eerste boeken was dat een probleem. Tegenwoordig probeer ik in mijn hoofd of zelfs al op papier de grote verhaallijn op een rij te hebben en op zijn laatst halverwege het boek weten wat het einde gaat worden. Wat ook nog wel eens wil helpen, nog even doorlezen, dan volgt soms vanzelf het logische einde. Streng zijn en er voor gaan zitten helpt zeker wel. heel veel succes!

Oscar, bedoel je dat je het einde van je boek zelf niet kent, of dat je moeilijkheden hebt om het goed op papier te zetten? Als het een logisch verhaal is, dan moet je toch, voor je begint te schrijven, de ontknoping in je hoofd hebben? Wat de structuur, het verloop, de hoogtepunten en vooral het begin en het einde van een boek betreft: ik vond de "snelcursus romanschrijven" van Bart Van Lierde toch erg leerrijk. Is via Google te vinden.

Dag Dahlman, het laatste hoofdstuk is ondertussen in eerste draft geschreven en ligt nu wat te rusten tot ik het weer oppik van in het begin. Het einde had ik al van in het begin voor ogen, ik bedoelde eerder dat het moeilijk is om iets los te laten en af te ronden waar je jezelf zo lang met plezier in verdiepte, plus die echte laatste zinnen schrijven, die zinnen die - als je het boek toeklapt - nog even blijven nazinderen, dat is altijd zo'n uitdaging. En dank voor de tip, heb meestal weinig geduld voor vaak nogal simplistische 'hoe schrijf ik een boek' boeken, maar dit ga ik wel eens doornemen, en het was inderdaad makkelijk te vinden: http://www.bartvanlierde.be/cursussen/romanschrij… Groet, Oscar