Wat vind je wel en niet kunnen in een kinderboek?

Persoonlijk heb ik moeite met het gebruik van scheldwoorden in mijn ms, maar dat is ook niet het genre verhaal waarin het functioneel is. Ook het gebruik van sms-taal of breezertaal zoals iemand het op dit forum noemt (prima term!) is bij mij niet aan de orde.
Maar dan blijft de vraag: kan in een modern jongerenboek het gebruik van sms taal en "modern gescheld"? Bijv. bitch, morocmietje, teringbitch. Maar ook slet, trut, snolletje, stomme snol, slettebak.
Kan het zo functioneel zijn in een boek, dat het zonder dat soort woorden zijn kracht verliest?
Ik vind het heftig, vraag me af of ik te tuttig ben... (JA, volgens mijn tienerkinderen) :roll: De hedendaagse jongeren zijn natuurlijk heel wat gewend.
Maar waar ligt de grens?
Zoals iemand anders ook al opmerkte, een ander groot nadeel van dit soort taalgebruik is dat het 't verhaal snel dateert.

Off-topic: Hoi allemaal, ik heb jullie eindelijk gevonden :P

Tja, hoe ver kun je gaan en wanneer is vloeken functioneel? Ik denk dat de kinderen/jongeren die de boeken lezen daar heel anders over denken dan de redacteur. Een redacteur die 'shit' zo erg vindt heeft misschien nog nooit van Carry Slee gehoord? Mijn grens ligt in ieder geval bij enge ziektes; 'teringlijer' zou ik dus niet gebruiken. Op de school van mijn dochter wordt niet zo veel gevloekt. Jongens van 12 zeggen eerder dingen als 'Oprotten joh, of ik hak je kop eraf!'
In mijn manu wordt af en toe wel stevig gevloekt, maar ik vind het functioneel, omdat het veel zegt over de cultuur en omgang met mensen die anders zijn. Dan heb ik het wel over vloeken als 'Smerige saracenenhond' :wink:

Om het over schelden/pesten/vloeken te hebben. Ik ben bezig met een boek waarin dit bij sommige fragmenten functioneel is. Maar ik wil absoluut geen slecht voorbeeld geven en ik wil natuurlijk ook graag dat de bieb mijn boeken accepteert :) .

Vandaar de vraag: welke scheldwoorden zijn niet erg/kunnen nog in een kinderboek waarin dit nou eenmaal moet omdat het anders niet waarheidsgetrouw over komt.

Wat vinden jullie van pukkel, lafbek, loser, prutser, sproetenkop :roll: .
Ik moet ze in mijn boek gebruiken, maar wil geen aanstoot geven. Het is voor kids vanaf 9 jaar.

En anders: wie kent nog een paar nette scheldwoorden, om aan te geven dat een kind een ander kind uitscheldt?

Er is een verschil tussen vloeken en vervloeken.
Een vervloeking zou ik nooit in mijn boek willen hebben. En een echte vloek ook niet. Een halve in de vorm van 'getsie' (of met a als variant) vond ik eerder wel kunnen maar aangezien ook een schrijver een ontwikkeling doormaakt, gebruik ik dat soort woorden niet meer.

Maar scheldwoorden wel, dat kan ook leuk en creatief zijn en geeft de gemoedstoestand van de beschreven persoon goed weer. Het leukste is met veel humor. Dat het eigenlijk belachelijk is hoe iemand staat te razen en te tieren om iets dat alleen in zijn eigen hoofd zit en niet eens in de werkelijkheid en dat hij daar dan achter komt.

Het ligt denk ik wel een beetje aan welke scheldwoorden en of deze bij het personage pas.

Ik had vorige mijn dertienjarige vrouwelijke hoofdpersonage (in manuscript voor vlaams filmpje waar ik nog mee bezig ben) stomkoppen laten zeggen tegen een paar jongens die haar net betrapte met veel kabaal toen ze zich verborgen hield. Heb het er toch maar uit gehaald. Stomkoppen klinkt een beetje als of mijn moeder (van bijna 50) dit zou zeggen. Vond het niet passen bij een dertienjarige.

Ik wil ook geen echte vloeken, vervloekingen en verbaseringen daarvan in mijn kinderboeken. Ook geen ziektes of woorden als l*l en k*t en kl*te en dat soort dingen.
Helaas gebeurt dit maar al te veel onder oudere kinderen/tieners.
Maar ik zal het niet in mijn boeken opschrijven.

Ik gebruik wel scheldwoorden. Eikel, shit en dat soort woorden. Daar ontkom ik gewoon niet aan. Ik vermijd godslasterlijke taal en de harde scheldwoorden zoals jij die noemt Anne.
Mijn dochters zouden in een deuk liggen als ze tijdens een ruzie tussen twee kinderen van tien scheldwoorden als potverdriedubbeltjes en jeempie zouden lezen. Dan nemen ze het boek meteen niet meer serieus.

Ja, dat herken ik. Je kunt niet met zogenaamd grappige scheldwoorden komen; die zijn voor kinderen helemaal niet grappig maar stomzinnig.

Ik zoek trouwens nog voor mijn boek een niet al te erg scheldwoord die je roept naar een meisje. Vreemdgenoeg scheld ik makkelijker jongens uit :shock: , het klinkt niet meisjesachtig om haar 'eikel' of 'sukkel' te noemen. Wie weet iets wat ik mag gebruiken zonder dat ik plagiaat pleeg?

:wink: groetjes, Anne

Ja weet je wat mijn dochter tegenwoordig zegt, en dat doen ze allemaal op school zegt ze. Doos schijnt daar een populair scheldwoord te zijn.
Moet er bij zeggen dat ik het nou niet zo'n leuk scheldwoord vind maar supper erg lijkt het mij ook niet.

op http://www.taalkabaal.nl/scheldwoorden/indexa.php staan een hoop scheldwoorden :P ik weet niet of daar een goeie bijstaat maar er staan er in ieder geval heel veel!

Ik probeer zo weing mogelijk scheldwoorden te gebruiken. In mijn vorige manuscript heb ik wel regelmatig SHIT gebruikt, maar ik las ergens dat ze dat van debutanten niet graag hebben. Dus voor de zekerheid ben ik SHIT maar gaan schrappen.

Nu wil ik niet zeggen dat mijn verhalen zo braaf zijn, dus ik zoek wel naar manieren om gepast te schelden.

Rosali

Anne, ik verplaats me even naar thuis. Beeld me nu een huiselijk ruzie in en kom op de woorden doos, muts, trut en tut. Ik houd de andere woorden even voor me. Daar bedoel ik de woorden mee waarvoor ze naar hun kamer verdwijnen en daar even mogen blijven zitten... oops

En Rosali, in mijn debuut komt shit regelmatig voor. En nog meer scheldwoorden. De uitgever heeft het er met geen woord over gehad.

Rapid schreef:

Dit zal bij mijn knullen zeker erg in de smaak vallen! Nog een vraagje, hoe kom je aan de illustrator, via de uitgever? Ik vind het namelijk zo prima passen bij wat ik heb kunnen lezen van je verhaal. Staan er veel illustraties in het boek?

Ing, dat zou mooi zijn als het in de smaak zou vallen.

Klopt, de uitgever zoekt de illustrator. Er staan vijf illustraties in het boek en de cover is uiteraard ook door hem gemaakt. Hij heeft eerst schetsen gemaakt en die voor akkoord naar mij gestuurd. Als ik ze goed vindt, dan gaat hij ermee aan de slag. Van het fragment uit de folder is ook een illustratie gemaakt.

De cover is door een grafisch vormgever gemaakt.

Rapid Ik heb er ook eens even gekeken en moet zeggen ziet er inderdaad goed uit. mijn compliment.

Hm, bedankt Jeanet en Rapid; Doos en Muts zijn denk ik wel geschikt; eens kijken of mijn hoofdpersonen dat ook zo vinden! :D

Anne:

Wat hier vrij geregeld uit de brave mondjes floept, is wijf. En dan met allerlei woorden ervoor, hangt ervan af hoe boos ze zijn.
Bijv: takke(n?)wijf, stom wijf, sloom wijf, sukkelwijf, achterlijk wijf etc.
Hoer mogen ze van mij niet zeggen, maar als ze denken dat ik ze niet hoor, zeggen ze het toch.
Muts ook wel, bivakmuts vaker (dat schijnt te betekenen dat iemand zo dom is dat hij/zij dingen niet eens ziet).
En geit natuurlijk!

Ik heb geloof ik nog nooit op één dag zoveel aan scheldwoorden gedacht als vandaag. Ik blijf er maar over nadenken gelukkig zijn het schelwoorden die wel door de beugel kunnen bij mij. Ik kom niet verder dan wat ik hier lees maar ben door wijf nog wel even op één gekomen maar daar heb je er ook al veel van dat is domwijf dat word bij ons nog al eens gekscherend gezegd als er iets bij mij mis gaat. Ze zeggen dat dan met een lieve stem dat scheelt maar ik doe dan vaak ook niet echt handig op dat moment.

In het nieuwste boek van mijn zoon ('Vlinders', over brugklassers, van Daan Remmerts de Vries) staan tijdloze scheldwoorden als brilsmurf, kippenneuker en luldebehanger. De boodschap komt over en zo dramatisch zijn ze nou ook weer niet. Eigenlijk zijn originele humoristische scheldwoorden veel leuker dan de geijkte die iedereen al kent.

Ik heb vandaag nog wat "scheld"woorden gehoord van onze dochter.
Kipnugget en konijn Ik vind de jeugd wel creatiev op dat gebied.