Pater dirk schrijver en toch dyslexies hoe zit dat ........

He Pater Dirk, welkom hier.

Knap dat je de problemen met je dyslectie dusdanig hanteerbaar hebt gemaakt dat je nu zelf schrijft.
Er zijn hier meer mensen die dyslectisch zijn hoor, dus je bent geen eenling.

Zelf vind ik het erg belangrijk dat kinderen met dyslectie vroegtijdig goed leesmateriaal krijgen. Vandaar dat ik daar boeken voor schrijf. Ik hoop dat ze later ook plezier krijgen in het lezen en misschien wel schrijven.

Deel II dyslexie wat ik nog vergat te vertellen...........

Enkele jaren geleden ontmoete ik mijn oude wiskunde leraar, die vertelde mij toen pas dat hij ook dyslexties was en lid was geworden van een Amerikaans onderzoek bureau naar dyslexie.
Hij vertelde mij dat uit dat onderzoek o.a was gekomen dat de meeste mensen met dyslexie tevens een hoog IQ hadden, meestal meer dan gemiddeld, ook bij mij is dat zo, ik heb ooit een tweedaags onderzoek gehad.
Hun oplossing was heel eenvoudig, leer kinderen op zeer jonge leeftijd een wiskundige manier van lezen aan, en dan slaagt het in 9 van de 10 gevallen, want wat blijkt, de meeste kinderen met dyslexie zijn ook goed tot zeer goed in Wiskunde.
Ook het denken en interpreteren van geschreven of gesproken woorden gaat bij hen en bij mij geheel anders. Een mooi voorbeeld wat ik ooit heb gelezen sprak mij zeer aan, omdat ik dit op de zelfde wijze bedenk.
Wanneer de meester het in de klas over een olifant heeft, bedenkt de gemiddelde mens dit in zijn hoofd als een twee dimensionaal object. Bij de meeste dyslexie patiënten gaat dat niet zo, die zien een olifant in hun gedachten als een drie dimensionaal object, dus aan alle kanten rondom. Vandaar dat dyslexie patiënten langer doen over in het interpreteren van gesproken of geschreven woord dan een “normaal” mens. Ze moeten alles eerst vertalen in een drie dimensionaal beeld, dat kost veel tijd, en de meester of de spreker in de zaal heeft geen tijd om hierop te wachten!

Maar toch hebben deze patiënten en ik een groot voordeel. Alles wat we gelezen en gehoord hebben vergeten we bijna nooit meer, dus een ijzersterk geheugen! Wel jammer dat we bijna alles drie keer moeten lezen en of moeten horen dat kost ons veel tijd. Maar er zijn mensen bij die het vermogen hebben om een verhaal bijna in 3D te kunnen vertellen. Dus wanneer je zo een leraar of spreker treft als dyslexie patiënt , dan zit je gebeiteld!

Met vriendelijke groet Pater Dirk

Is het een broodje aap dat visolie zou helpen bij dyslexie?

het zal mij nooit helpen want ik ben vegetariër.

Ik ben niet echt sydlexies. (hahaha echt ik tikte het zo) maar gewoon erg slordig in mijn tikken en te gehaast en dan komen sommige letters niet uitmijn vingers en zitten ze in het volgende woord. Of binnen het woord omgedraaid. Ik denk dat ik ongeveer net zo veel de backspace gebruik als de rest van de letters. Gelukkig tik ik enorm snel en verbeter ik net zo snel omdat ik meest van de tijd mijn fouten wel zie bij het nalezen. maar als ik mijn posts hier zou laten staan zoals ik ze tik dan ligt iedereen in een deuk dus kijk ik alles maar ff na.
Er zijn ook lettercombies die ik standaard verkeerd doe. De l en de s na elkaar. Dus steevast tik ik asl ipv als. Irri. maar ja. En het woord lijkst daar bedoel ik lijst mee. tja

Hoi PaterDirk,

Welkom!

Zelf ben ik dyslectisch, herken dan ook dingen. Behalve dat ijzersterke geheugen :?

Het feit dat je dyslectisch bent wil nog niet zeggen dat je niet kan schrijven. Je bent hooguit gehandicapt. Maar er zijn vele mensen met een handicap die desondanks een sport beoefenen, zelfs op olympisch niveau! Dus wie weet waar we uitkomen! :P

Voel ik me gehandicapt? Nee, niet echt. Hier op het forum schrijf ik "lukraak" (al staat Word inderdaad te controle aan). Ik weet en heb geaccepteerd dat ik goof met woorden en altijd nagekeken moet worden.
Maar aan mijn "fantasie en/of inlevingsvermogen" is niks mis.

Dus Pater, schrijven en laten corrigeren voor je naar een uitgever stapt!

groetjes Carla

Visolie bevat wel degelijk gezonde vitamines die in ons dieet te weinig voorkomen. In hoeverre "het helpt"... Als je door de grote inspanning die dyslexie vergt bij een studie zo'n middel neemt, kan ik mij voorstellen dat je je fitter voelt. Maar het zal niet de dyslexie wegnemen. Het lijkt er immers op dat het een aangeboren aanleg is.

Ik herken parallellen van je verhaal in een van mijn kinderen, Pater Dirk.
Ook de wiskunde aanleg is zeer zeker aanwezig.
Ik schrijf je een pb.

Odile

Deel III van PaterDirk, een klein tipje van de sluier opgelicht.

Beste mensen van het schrijven forum, ik sta versteld dat zoveel mensen een reactie geven op dit forum en ook dank aan de mensen die mij ge- meeld hebben.
Het doet mij deugd dat ik zoveel begrip heb die er vroeger nooit is geweest. Maar ja wie liep vroeger niet met zijn ziel onder zijn arm al waar nu op tv en tijdschriften volop belangstelling voor is, en breed uit zonder schaamte in de media terecht komt.

Mijn gesprek met de eerder genoemde wiskunde leraar is beperkt tot een uurtje gebleven, en daar heb ik bovenstaande informatie van gehoord.
Dus helaas weet ik er het fijne niet exact van, maar er zijn wel een paar dingen die ik zelf wel geleerd heb over mij zelf en hoe het aan te pakken op scholen.

Ten eerste is het zo dat ik in de Engelse taal minder last heb van dyslexie dan in het NL.
Ik heb lang over dit fenomeen nagedacht en ben tot de conclusie gekomen dat er in de NL taal teveel worden zijn die op elkaar lijken qua vorm (kom hier later op terug).
Als voorbeeld neem ik maar een simpel woord als daar, maar, gaar, haar, je hoeft van deze woorden alleen maar de 1e letter niet goed voor te stellen en het is gelijk iets geheel anders. Dit komt in de Engelse taal niet veel voor, de worden die iets anders betekenen zijn direct ook heel anders geschreven, dus anders van vorm (ander vorm icoontje).

Ik heb vroeger op school gezien dat wanneer men kinderen wilt leren lezen eerst met het alfabet laten beginnen, op het eerste gezicht wel aardig, maar nou komt het, het kind moet dan met de eerder geleerde letter A en P een woord AAP zien te krijgen.
Hij leert het van het begin af aan als losse letters aan elkaar plakken tot het woordje AAP er is. Fout echt fout vind ik het voor dyslexie kinderen, stop met die schakel, leer ze het alfabet aan en maak ze duidelijk dat als er twee maal AA achter elkaar staat, dat men dit anders uitspreekt dan maar met 1 A en ga daarna direct over tot woord vormenleer, leer ze de woorden als icoontjes te herkennen, net als in het chinees, een tekeningetje van Huisje met dakje erop beteken bijvoorbeeld een HERENHUIS, dat is herkenbaar voor de kinderen. Zo ben ik later gaan lezen, woord vormen herkenen. Dat ging mij het simpelste af.
Geef die kinderen meer tijd om iets te lezen of voor te lezen en doe niet wat ze bij mij op school deden “ Kom op jo doorlezen, tempo hoog” zei de leerkracht altijd, ze begreep niet dat ik maar twee dingen kon om het te begrijpen, langzaam lezen of drie keer overlezen, dan begreep ik het meestal wel wat ik voor las. Daar was geen tijd voor! Maar kinderen die wel vlot konden lezen wisten na 3 dagen al niet meer wat ze hadden gelezen, ik na 5 jaar nog.

Ook al het gedoe op school met voltijd deelwoord, ontvoltooit naamwoord, is niet te doen met mensen met een goede wiskunde knobbel, er zit geen vaste structuur in. Neem de wet van Ohm P = I x U kun je lang omheen draaien, maar is altijd het zelfde, er zijn geen uitzonderingen, kortom je heb ergens een handvat, een houvast!
Dan kom je van school af, en wat gaan ze dan doen, iedere 5 of 10 jaar de taal weer anders maken. Pannekoeken schrijf ik, maar is dat nog goed?
Ik vind dat ze de mensen gek maken, met hun steeds maar veranderen en niet alleen voor diegene die dyslexies is maar ook voor alle mensen is het een ware ramp. Kan er helaas het nut niet van inzien. Volgens mij heeft het geen toegevoegde waarde!

Eén van de bewijzen die ik heb voor het “woord icoontjes” herkennen is het volgende.
Neem eens een kennis (met dyslexie) van u mee naar bijvoorbeeld de grote kerk van Breda, prachtig om daar een bezoek te brengen aan de tientallen graven uit de 16 en 17e eeuw.
Laat hem de oude taal maar hardop voorlezen, en ook in oude geschriften die soms aanwezig zijn in de kerk, u kunt ervan op aan dat hij het oude Nederlands nagenoeg perfect leest, zonder haperingen.
Voor diegene die niet dyslexies zijn zal het niet zo vlug gaan, zij herkennen de icoontjes niet!

Dus ik hoop dat uitgevers nu na het lezen van mijn bovenstaande artikel ook anders tegen mensen met dyslexie aan kijken. En dat ik u misschien ook aan het denken heb gezet!
Het enigste wat ik straks nodig heb is iemand die mijn boeken in fatsoenlijk Nederlands corrigeert. Maar waar vind je zo iemand en wat zijn de gemiddelde kosten.
Ik heb er geen flauw idee van. Het zal goed komen, er is gelukkig meer tussen hemel en aarde!

Met vriendelijke groet, Pater Dirk

Er zijn zoveel goede correctoren, dat komt wel goed.

Drie van mijn vier kinderen zijn dyslectisch. En alledrie op een heel ander niveau en op een heel andere manier. De ene heeft erg veel moeite met lezen en het begrijpen van de woorden die er staan. De tweede heeft last met schrijven en het goed op papier zetten van zinnen. De derde heeft last met het onthouden van wat ze leest, maar verslindt boeken en schrijft zelf verhalen.

Over de link tussen dyslectie en intelligentie is nooit echt een duidelijke uitspraak gedaan. Wel zijn er verbazingwekkend veel voorvallen waarbij dyslectische mensen een hoger dan gemiddeld IQ hebben. Mijn oudste dochter heeft dat, de middelste weer niet en de jongste is bijzonder intelligent. Einstein en Churchill zijn twee bekende voorbeelden van buitengewoon intelligente mensen die dyslectisch waren. Het is waarschijnlijk geen toeval dat dyslectische mensen goed zijn in natuur- wis- en scheikunde.

Het zo makkelijk verhalen vertellen Paterdirk, klinkt ook bekend. Ik vertelde mijn kinderen bij het naar bed gaan ook zelf verzonnen verhalen. Het grappige is dat ze nu zelfs nog weleens zo'n verhaal terug vertellen en ik me er niets meer van kan herinneren. Met schrijven heb ik hetzelfde, ik ga zitten en de woorden vallen vanzelf op het papier. Als ik het later teruglees, snap ik niet dat ik het zelf heb kunnen verzinnen.

Ik hoor het van de Fransozen op mijn werk: de Nederlandse taal is onbegrijpbaar.

Neem nu;
Hopen en lopen. De verleden tijd van lopen is liepen maar van hopen is het niet hiepen maar hoopten.

Verzinnen, beminnen is niet; verzinden en bemonnen maar beminden en verzonnen.

Het is één lot en meerdere loten, maar is het één pot en meerdere poten?

Ik roep, ik riep, ik snoep ik sniep?

Een mannelijke kat is een kater, is een mannelijke rat dan een rater?

Vliegen is vloog maar wiegen is niet woog, want dat komt van wegen maar ik zoog komt dan weer niet van ik zegen, want ik zoog komt van zuigen. Zou juichen dan jooch worden?

Wij zinken en wij zijn gezonken
Wij hinken en hebben niet gehonken maar wij hinkte.
Bij drinken is het dan weer wel wij dronken.

Het is aan elkaar, aaneen, af elkaar.

Het is niet zowiezo maar sowieso, het is niet vrat maar wrat, niet vroeten maar wroeten dan weer wel vrek en niet wrek, vraten en niet wraten.
…

Ik wil maar zeggen dat het voor niet dyslectische mensen eveneens een zooitje wordt.

Vriendelijke groet

Ben Woo

Goh, Ben Woo,

Kan je geen taalboek voor kinderen schrijven (met een exemplaar voor alle dyslectisch mensen binnen de Nederlandse Taal). :P De manier waarop je e.e.a. verwoord, is bijna een gedicht en is het VEEL makkelijker te onthouden.

groetjes Carla

Een taalboek voor dyslectische mensen... dat is misschien nog eens een idee.
Gat in de markt?

Dyslectie is in ieder geen obstakel om te schrijven, je hebt tegenwoordig prima correctors. Goed dat je dat die barriere overwonnen hebt! Ik ben nogal nieuwsgierig waarom je jezelf Pater Dirk noemt, mag ik dat vragen?

Ben Woo,

Ik denk wel zeker dat er een markt voor is.
erg leuk stuk!
iets voor onze taal?

Verder dyslectie (in het algemeen) en intelligentie zijn onafhankelijk van elkaar. Dus geen verband...
Wel zou er een verband kunnen zijn tussen een bepaald subtype die te maken zou kunnen hebben met lateralisatie van de hersenen.
Dat is echter maar een theorie, en intelligente kinderen die dyslectisch zijn zijn niet het gros van de dyslectici.
Het is dus zo dat er net zoveel slimme kinderen dyslectisch zijn in verhouding als gemiddelde kinderen.
Dus als je een willekeurig aantal kinderen neemt met een IQ A en hetzelfde aantal kinderen met een IQ B, waarbij het IQ A hoger is dan het IQ B, en je doet dit heel vaak en kijkt iedere keer hoeveel kinderen dyslectisch zijn, dan vind je gemiddeld geen verchil tussen de twee kinderen.
Neem dan wel een test waarbij je niet met intelligentie kunt compenseren.

Odile

Ben Woo: wat kan jij énorm leuk schrijven over de Nederlandse taal. Zelf ben ik groot liefhebber van taal in het algemeen. Men zegt, dat de Nederlandse taal ná de Chinese (lees: mandarijn) de moeilijkste is ter wereld.
Ik kan dat beamen: vijf jaar geleden ben ik in coma geraakt. Ik had meningo-encyfalitis. Niet te verwarren met de meningokok of 'meningitis' ofwel hersenvliesontsteking. Nee, mijn variant was 'ontstoken hersenen'. De doktoren hadden mij opgegeven. En áls ik al wakker zou worden, zou ik óf geestelijk óf lichamelijk gehandicapt zijn.
Zal ik jullie eens wat vertellen? Er zweefden een engeltje of 50 rond mij heen, wat het is allemaal redelijk goed gekomen met me.
Wel heb ik heel lang moeten revalideren, voornamelijk op de Nederlandse taal. Het gekke was, dat ik veel beter dingen in het Engels of in het Frans (ik heb een talen-opleiding gedaan en een half jaar in La Douce France gestudeerd) kon zeggen, dan in het Nederlands.
Zo zei ik bijvoorbeeld: 'Die man is erg allergisch (ik bedoelde agressief)'
of 'Ik heb zo'n rare pijn in mijn voorhuid (ik ben een meisje en bedoelde dus 'voorhoofd')'.
Ben Woo je hebt helemaal gelijk: de Nederlandse taal is niet logisch. En Paterdirk: Engels is veel gemakkelijker dan het Nederlands. Zowel qua spelling als grammatica. En wat dacht je dan van de persoonsvormen? Ze hebben er veel minder! En synonymen? Ook veel minder!

Oei Siska, klinkt niet gezond.
Wordt Meningo-encefalitis niet overgedragen door teken? Ik meen te weten dat het iets met de ziekte van Lyme te doen had.

Enfin, zoals je zo spijtig hebt mogen ervaren is het inderdaad makkelijker Engels, Frans, noem maar op, te leren dan Nederlands.

Misschien zijn niet de mensen dyslectisch maar de Nederlandse taal.
:wink:

Nee, Ben Woo, meningo-encefalitis (ik geloof dat jij het wél goed schrijft) wordt niet overgedragen door teken. Hoogstwaarschijnlijk werd het veroorzaakt door een doodgewone - maar zeer hardnekkige - griep waar ik al zeker 1,5 week mee liep te 'kwakkelen'. Daarbij was ik oververmoeid en deed ik heel veel activiteiten. Ik luisterde zeer slecht naar mijn lichaam (lees: ik nam nooit rust). Daarbij kwam 'het toeval' nog eens kijken, want de kans dat een persoon deze ziekte krijgt, is 'eens in de twee jaar bij één persoon in héél nederland'.
Het griepvirus was overgeslagen in mijn hersenen. Errug beangstigend dus voor mijn naasten...

:shock: Siska, wat een toestand! Ik heb je ontmoet, je komt op taaltechnisch gebied zo zelfverzekerd over, dat er absoluut niets van te merken is! Eerder integendeel!

Een collega van me heeft iets soortgelijks gehad (exclusief coma en levensgevaar). Ze viel op haar hoofd en kon daarna geen woorden en zinnen meer formuleren. Alles wat ze zei of schreef ontaardde in gebrabbel, peuterniveau. Dat heeft heel lang geduurd en is deels goedgekomen. Het erge is: ze was journaliste van beroep. (was... omdat ze vervroegd met pensioen moest vanwege die toestand).

Wat is een mens toch kwetsbaar! Ik heb zes jaar geleden een whiplash opgelopen bij een auto ongeluk (klassiek geval, van achteren aangereden) en sinds die tijd worstel ik met woorden. Net als jij Siska kan ik me vaak beter uitdrukken in een andere taal, voor mij is dat Engels, en moet ik veel meer nadenken als ik zinnen nalees.

Btw, ik ben het volkomen met Wouter eens dat er met jouw gevoel voor taal helemaal niets mis is.

Wauw jongens, bedankt. Ik moet ook zeggen, dat ik heel veel waarde hecht aan kunnen communiceren. Ik heb dan ook kei-en keihard gewerkt om weer op niveau te komen.
Ik ben er zélfs van overtuigd, dat het schrijven me daarbij heeft geholpen. Allereerst - inmiddels al weer vijf jaar geleden - mijn afstudeerscriptie, wat uiteindelijk ook 'een schrijven' is. Daarna mijn 'boek'....
Enneh... Wouter: ik kom idd zelfverzekerd over. Maar je weet wat ze van zulke mensen zeggen hè? 'n héél klein hartje.

Paterdirk en Carla, ik heb een vraagje aan jullie:
het is misschien een domme vraag. Ik weet, dat dyslexie en hetgeen wat ik heb gehad absoluut niet met elkaar te vergelijken zijn. Maar toch vraag ik mij af, of je door het veelvuldig schrijven íets gemakkelijker bent gaan lezen? Wordt het door de veelvuldige oefening gemakkelijker, of blijft het een handicap?

Hmm! Dus daarom hadden wij op de lagere school zo vaak dictee! Gewoon uit onze 'botte kop' leren hoe we woorden moesten schrijven (omdat er geen uitleg voor was???????)

Zeg, hebben die fransozen ook dictee?

Deel IIII vragen & antwoorden van Pater Dirk...........

Beste mensen het forum, ik sta versteld dat zoveel mensen een reactie geven op dit forum. Ik vind het fijn na vele jaren een beetje het gevoel te hebben dat ik in iets niet alleen sta, het gevoel dat ik al heel mijn leven heb. Mijn verbazing is dan ook groot, na alle reacties alhier. Het is een fijne opsteker voor mij!

Hier wat vragen en opmerkingen van mij:

Zjors:

Geachte heer Zjors in uw stukje geeft u aan dat u lesmateriaal schrijft voor dyslexie kinderen, kunt u mij uitleggen hoe u daar in te werk gaat?
En is er ook een website van Correctoren?

Odile:
Geachte Odile, visolie, zal misschien mee helpen, maar oplossen het probleem niet, maar als men zich fitter voelt gaat alles wel gemakkelijker. Wij kregen vroeger iedere dag levertraan, twas een zeer smerig goedje, waar ik het nut nu nog steeds niet van weet!
Interessant dat u verteld dat uw kinderen ook aanleg van Wiskunde hebben, dat hoor ik toch vaak, er zit dus echt wel een verband in!

Rapid:

Beste Rapid, net als vele namen op dit forum weet ik niet of u een dame of een heer bent.
Excuses voor het ongemak.
Vind het een goed verhaal van u, inderdaad heb ik laatst een hele waslijst gezien van mens die hoog aan de top of zeer bekend zijn geworden, met ook een dyslexie achtergrond.

Vind het wel vreemd dat bij u drie van de vier kinderen dyslexies zijn, dat zou toch het levende bewijs moeten zijn dat er een erfelijke factor zit in het DNA. Of heeft u of uw partner het niet?

Het vertellen van verhalen die ik heb gedaan weet ik ook allemaal niet meer, maar het bekendste verhaal was toch wel “ De grote ridder op het groene paard”

Het is heel toevallig dat de uitspraak : Fantasie is belangrijker dan kennis – van Einstein ook altijd mijn motto is geweest. Het staat ook in mijn gsm wanneer je die opstart.

Ben Woo:

Wat betreft de heer Ben Woo, u verwoord zeer goed de ellende die ik al heel mijn leven met schrijven mee maakt.
Ik begrijp niet wie dit verzonnen heeft!

Met vriendelijke groet, Pater Dirk

He Pater Dirk,

Zjors is een echte dame hoor, al zou je dat aan haar naam niet horen. En ze wenst aangesproken te worden met je, anders voelt ze zich weer zo oud.

Ik schrijf onder andere boeken voor de Kokkelreeks van uitgeverij de Inktvis.
Die boeken hebben een aparte lay-out waardoor ze voor dyslectische mensen sowieso beter te lezen zijn. Veel wit, ander lettertype (schreefloos), elke zin op een nieuwe regel, donkerblauwe inkt op creme-papier.

Daarnaast is het technisch leesniveau lager dan het verhaalniveau. Op dit moment schrijf ik bijvoorbeeld een verhaal dat kwa inhoud geschikt is voor tienjarigen. Nou lezen 'normale' tienjarigen op AVI-9 niveau, maar dit boek schrijf ik op AVI-4 niveau. Dus kortere zinnen, makkelijke woorden enzovoort. Maar het verhaal is niet kinderachtig.

Zo maak je lezen voor de groep dyslectische kinderen toch haalbaar en leuk.

Voor Pater Dirk, zie een fragment van het verhaal van Zjors in de rubriek boekpresentatie... Ze is weer te bescheiden om dit te vermelden.

Bij mij in de klas zit een jongen met dyslexie en altijd bij een toets vragen ze hem of hij een vergrote versie wil. Hij doet dat niet en traint thuis heel hard om goed te kunnen lezen en schrijven. Daardoor haalt hij ook voor Nederlands hele goede cijfers...
Dus misschien ligt het er ook aan of je wil leren lezen en schrijven. Ik denk dat als je je best doet, het al een stuk beter gaat.

Nog een reactie van Pater Dirk

Geachte dame Zjors, u heeft mij wel nieuwsgierig gemaakt met uw Kokkelreeks.
Ben eens ff op de website gaan kijken en het kwam mij bekend voor, want ik meen twee weken geleden dat in de zaterdag krant (BN de STEM) een artikel stond van een dame die bij deze uitgever ook zo een boek aan het schrijven was(kwam uit Breda). Heb het met belangstelling gelezen. Het was meen ik een dame die ook net als ik eigenlijk geen schrijver was, maar dit met succes had gedaan. Sprak me erg aan het verhaal, ik had er wel eens willen ontmoeten.

Ik ben eens op die website gaan kijken van de Kokkelreeks, daar zag ik dat ze toch zeer speciale boeken hadden, al waar veel rekening gehouden werd met dyslexie kinderen. Maar het hield toch wel heel wat in, al die voorwaarden om daar een boek mee te schrijven.
Vreemd licht getint papier, blauwe inkt enz…
Hoop zo een boek eens een keer in te kunnen kijken of dat nou inderdaad zo is.
Het doet mij denken aan een man die ik eens een jaar of 8 geleden heb ontmoet, die had een special bril gekocht bij een of andere goeroe. Met die bril had je een soort lees vertraging, door de lenzen heel vreemd in de bril te zetten.
Ik heb eens door die bril gekeken en een stukje proberen te lezen, maar werd er misselijk van, volgens mij kwam dat door die bril en niet het stukje dat ik aan het lezen was!

Het kinderboek wat ik o.a. aan het schrijven ben heet ” Jaap en de jongen in de fles” . De schrijfwijze die ik hanteert in het boek heb ik afgestemd op een 9 tot 12 jarige.
Welk AVI niveau is dat? Heel dat AVI zegt mij niets. Is dat een schrijvers standaard, een preset voor iets? Waar kun je iets lezen over dat AVI niveau? Moet me er op zijn minst ff in verdiepen. Maar voor de rest wil ik mijn oren niet meer naar anderen laten hangen. Als je wat verder in het leven geraakt leer je dat wel af. Je kunt er maar op 1 vertrouwen en dat ben je zelf ( een fijne partner).
Dus ik ben met 2 boeken bezig en ga gewoon mijn eigen gang, en zie wel aan het eind. Ik heb dan in ieder geval mijn hart gevolgd en niet mijn oren! Daarna zie ik het wel, bijwerken en weg stuffen kan altijd nog! Maar je hart kun je maar 1 keer volgen!

Dan zag ik mevr Roos Boum ook schrijven ZIE VERHAAL VAN ZJORS IN RUBRIEK al waar is dat te vinden, wil het wel eens ff inzien!

Dan schrijft Marieke, (neem natuurlijk aan dat dit ook ene dame is) dat de betreffende jongen thuis veel traint. Ook zegt u daarin dat het een kwestie is om echt te willen.
Misschien slaat u daar ook voor mij wel de spijker mee op den kop. Ik had vroeger niet erg veel trek om te leren lezen, werd er vreselijk moe van, nu is dat nog steeds. Ik had afgelopen weekend al deze reacties gezien, maar heb pas vanavond de tijd en energie kunnen nemen om het te lezen. Ik moet energie over hebben om aan lezen te beginnen, word er erg moe van kost me veel inspanning, vooral het begrijpend lezen. Dat had ik op school ook al, dus dacht “laat dat maar zitten” maar ja later komt de berouw na den zonde. Dus zoals ik al eerder zei, ik lees alleen maar omdat ik iets WIL lezen, maar alles wat ik niet hoef te lezen sla ik beslist over. Daarom heb ik ook een hekel aan de Tv-ondertiteling. Kijk liever Engelse en Duitse tv zonder ondertiteling, word ik minder moe van. Maar als je TV kijkt in NL moet je perse ondertitels lezen, zou wil eens willen weten hoe je dat nou afzet! Af plakken met plakband is ook geen optie!

Tot zover, met vriendelijke groet Pater Dirk

Goh, Pater Dirk woon je ook in de buurt van Breda dan?
Zullen we die dame misschien samen eens gaan zoeken? Altijd in voor een goed gesprek met een schrijfster. :lol:

Hier vind je iets over AVI-niveaus: (vanaf een jaar of tien hoef je daar niet meer echt rekening mee te houden)

http://www.meesterkoen.nl/lezentaal/lezen.htm

Succes met je boeken

Beste Zjors, ik heb nu pas tijd om weer op deze site in te loggen.
Inderdaad ik woon in Zevenbergen en ben vaak in breda.

Bent u bekend met "de baron zijn vriendin"een gezellig cafe om de de hoek van de grote markt, vlakbij de woning van monsieur muskes!

Met vr gr Pater Dirk

Uiteraard. Tegenover 'de baron zijn vrouw'.

Jammer genoeg mag ik daar van mijn moeder niet komen. Terwijl ze niet eens wist dat jij daar kwam.

Een onderzoek op school heeft mij ook een Dyslexiebewijs opgeleverd. Ik heb (lichte) dyslexie, wat volgens mijn ouders nogal vreemd is.
Ik ben namelijk goed in talen. Drie jaar achterelkaar sta ik een 9 op Frans. En in de 8 op Duits. Engels ongeveer tussen de 7 en 8.

Nu ik dit stuk (zie Quote van Paterdirk) heb gelezen, herken ik toch veel dingen.
Ikzelf ben redelijk goed in wiskunde (behalve dat ik zoveel berekeningen in mijn hersenpan zie, dat ik het begin en eind eerst moet vinden :lol: )En ik zit op Atheneum.
En dat van het bekijken in 3d, ik dacht dat, dat normaal was :oops: :lol:
Als iemand iets in het frans zegt, moet ik het eerst in mijn gedachten schrijven en dan vertalen.
Ik herriner me nog wel iets van vorig jaar. We moesten opdrachten leren, ik kende het wel redelijk. Maar toen die leraar Frans me overhoorde, wist ik het echt niet (niet dat ik echt de tijd had om het te 'vertalen' in mijn hoofd :? ) En hij wou de zin niet nog een keer zeggen. je hebt het toch geleerd? :( Maar verder is die man een hele aardige vent hoor.

Ze zeggen dat door mijn vele lezen en schrijven, mijn dyslexie niet opvalt. Maar mijn moeder is bang dat het ooit de kop zal opsteken. :(

Maar één ding weet ik wel. Ik ga voor altijd door met schrijven. :wink: