Voorstellen: Maria-Dolores Schwarz

Ik ben sinds twee dagen lid en ga me niet voorstellen, maar wil wel vertellen waarom ik hier ben en wat ik ongeveer kom doen. Mijn naam heb ik gekozen toen ik in 2002 voor het eerst meedeed met NaNoWriMo en op zoek was naar een naam die alleen maar van mij was, had dus geen Maria06 of Maria37. De gekozen combinatie leek me daar wel geschikt voor. Soms denk ik dat ik wel een grappigere of kortere naam zou willen, maar totnogtoe is me niets beters te binnen geschoten. Vroeger heb ik nooit graag geschreven. Niet eens als tiener een dagboek bijgehouden of gedichten geschreven. Heb later otndekt dat dat vooral te maken had met angst voor de woedende kritiek die meestal volgde als ik mijn gedachten de vrije loop liet en gewoon zei wat ik ergens van dacht. Als zulke gedachten op papier staan, kan de tegenpartij je er flink mee om de oren slaan... En dàt wilde ik juist vermijden, dus schreef ik niet. Durfde niet eens brieven te schrijven, kwam nooit verder dan de eerste zin, waarna ik het blaadje verscheurde en opnieuw begon, met weer een zin die er volgens mij òòk niet mee door zou kunnen... Ik lees nagenoeg alleen maar non-fictie. Moeilijk uit te leggen waarom. Lees hoogstens fictie als ik iets over een boek gehoord of gelezen heb dat een thema behandelt dat me interesseert, hoe moet ik het zeggen, als ik concreet denk dat een roman een antwoord geeft op dingen die ik zou willen weten of waar ik een oplossing voor zoek. Maar ik lees dus niet aan de lopende band romans alleen maar om het feit dat iedereen zegt dat ze geweldig geschreven zijn ofzo. Of heel zelden. Ik heb al een paar jaar een blog waar ik foto's plaats en ook wel eens stukjes schreef over min of meer psychologische thema's. Daar ben ik een week geleden zo dom geweest om te zeggen dat ik een boek ga schrijven over mijn psychologische thema's en heb gevraagd of andere bloggers me daar eventueel bij willen helpen. Heb erg leuke reacties gekregen, maar moest met schrik vaststellen dat veel van de reacties vooral met de vorm te maken hadden en niet met de inhoud... Over de vorm had ik totnogtoe nooit zo erg nagedacht. Ik had ondertussen wel verschillende cursussen en workshops creatief schrijven gevolgd (waar ik erg weinig geleerd heb van de dingen die ik daar eigenlijk dacht te kunnen leren) en gemerkt dat bij mij de vorm alleen automatisch goed komt als ik theater improviseer. Vond ik nogal vreemd omdat ik toneelspelen waarbij je een rol uit je hoofd moet leren verschrikkelijk vind. Bij improviseren hoef ik niet de hele scène vantevoren uit te werken, maar me alleen te concentreren op het gevoel dat ik ongeveer uit wil drukken, het begin te vinden en de rest gaat dan min of meer vanzelf. Iets wat ik bij gewoon schrijven ook wel graag zou willen, maar waarvan ik nog niet goed weet hoe ik dat in het soort verhaal dat ik voor ogen heb kan gebruiken. Ik ben hier lid geworden omdat er hier op het forum beslist meer mensen zijn die zich dat soort dingen afvragen. Waarschijnlijk zal ik in het begin vooral lezen wat anderen schrijven en zelf nauwelijks posten. Hoewel ik dat natuurlijk niet kan garanderen. De tijd zal het leren. Maria-Dolores Schwarz