Laat ik het dan ook maar doen: hallo, ik ben Laureen

Mijn naam weten jullie nu en wat is nog meer interessant om te vertellen... Samen met mijn man en drie katten woon ik in het mooie België, deze maand sinds drie jaar. En het is heerlijk! Vorig jaar publiceerde de Free Musketeers mijn boek: Haat, liefde en nog een paar dingetjes.... Een bundel korte verhalen waar allerlei merkwaardige mensen in voorkomen: een psychopaat, een gelegenheidsnecrofiel, liefde na de dood, een demente moordenares, een ziekelijk jaloerse echtgenote en nog veel meer. Free Musketeers was een keuze, omdat ik het geleur bij allerlei uitgevers moe was. Een bekend fenomeen, neem ik zomaar aan? Ondertussen ben ik met nog twee boeken bezig: Zaterdagavond, de kroeg. Hier gaat ieder hoofdstuk over een andere bezoeker van een café, waar tussen de hoofdstukken in de man achter de bar aan het woord komt, althans: zijn gedachtengang, die niet altijd even positief is over zijn clièntele. En een bundel columns: Allez, tot rap. Verhuizen naar België. Want België is echt een heel ander land! Qua taal, politiek, winkels, mensen, alles. Ik verbaas me hier nog bijna dagelijks. Leuk misschien te melden, dat in de digitale Gazet van Antwerpen diverse reisverhalen over Amerika van ons staan. Onder het kopje Gidsen, Reisgids, Verenigde Staten. Op Google kun je een paar verhalen terugvinden als je mijn naam intikt, maar dan wel Lauren de Bres in plaats van Laureen. Verhalen over Las Vegas, Nashville, White Sands, Graceland, etc. Ik hou van 'sfeerschrijven', je moet het niet alleen zien maar als het kan ook voelen. Kennen jullie de boeken van Catherine Duval? Zij was er een meester in!