Verzonnen taal

Persoonlijk vind ik het leuker als ik uit de tekst kan opmaken wat er staat. Ik neem aan dat je echt een taal ontwikkelt en geen hele lappen tekst in die andere taal schrijft. Het is dan best stoer als je dat kan uitpuzzelen.

Ik moet gelijk aan Harry Potter denken. Daar staan ook verzonnen taaldingen in, zoals zwerkbal, maar gaande weg het verhaal kom je er al snel achter wat het is. En verzonnen plaatsnamen etc hoort ook wel bij fantasy vind ik. Je moet het wel uit de tekst kunnen halen zonder het direct als uitleggen te bedoelen, snappie!?

*verplaatst naar taal & spelling*

Iedereen hartstikke bedankt voor de reacties en ik ga zeker de verzonnen taal zodanig schrijven dat je als lezer ook echt uit de tekst moet halen om het te begrijpen. Trouwens kreeg ik mijn idee niet zo zeer van Harry Potter, maar meer van de Lord of the Rings; Tolkien scheen ook verzonnen taal te gebruiken in zijn boeken. Ik ben dit boek nu trouwens aan het lezen dus..... Groetjes Dilemmy

Let er wel op dat het niet te veel gepuzzel wordt, zou ik zeggen. Je zou eventueel met noten kunnen werken, dat je een bijlage maakt met daarin wat grammatika of woordbetekenissen. Ikzelf zou het hoogst irritant vinden om als een wiskundig linguïst dialogen of lappen tekst uit te moeten pluizen. Succes in ieder geval!

Het is niet de bedoeling dat ik het voorbeeld van Tolkien volgt die echt hele talen heeft gemaakt. Ben trouwens nu dat boek aan het lezen. Maar ik heb wel stukjes zoals zinnen of gewoon plaatsnamen erin voorkomen. Weet trouwens niet zeker of ik ook echt dialogen gaat doen in een verzonnen taal, maar dan zou ik zeker voetnoten erin voor laten komen. Ik heb ook een stukje geplaatst nu in proeflezen waarin ik een verzonnen taal gebruik; dan krijgen jullie een beter beeld van wat ik ook precies bedoel en alle reacties daarop is uiteraard welkom. In ieder geval bedankt voor je reactie @ humbert golightly.

Een simpele leidraad die je kunt gebruiken is de kennis van de hoofdpersoon. Als de hoofdpersoon weet wat er gezegd wordt moet de lezer dat ook weten.

Ik vind het altijd erg origineel als een fantasyverhaal een verzonnen taal bevat. Een goed voorbeeld daarvan is - sla me als het niet klopt - Bitterbynde, waar achterin het boek een duidelijke woordenlijst te vinden is van de begrippen die zich in het boek bevinden. Dat is misschien ook wel een handige tip. :)

Ja, wat Sander ook al zegt, maak achterin een woordenlijst waarin de woorden/zinnen uitgelegd staan. Zo kan de lezer zelf besluiten wat hij doet: zelf uitpluizen wat de woorden betekenen of het achterin opzoeken. In Eragon is het ook zo gedaan en ik moet zeggen dat ik dat zelf ook doe. Degenen die mijn verhaal lezen (om het te controleren) zijn daar vaak wel blij mee. Of leg de woorden uit in de tekst zonder dat het echt als uitleg klinkt. Een gedachte van de hoofdpersoon bijvoorbeeld, of duidelijk opmaakbaar uit wat er gebeurt.