Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Oogsten wat je gezaaid hebt?

Hallo allemaal! Ik ben nieuw op dit forum en vind het heerlijk al surfend van alles tegen te komen over hetgeen dat me bezighoudt.. schrijven dus. Zoals zovelen van jullie "weet" ik al jaren dat ik ooit een boek zal gaan schrijven. Eigenlijk draag ik dat "boek" al jaren met me mee, het enige dat nog moet gebeuren is het ook daadwerkelijk vorm geven. Mijn leven lang heb ik anderen geholpen en ondersteund om het beste uit zichzelf te halen. Door een soort van beroepsdeformatie heb ik daardoor nu geen mensen om me heen die mij kunnen ondersteunen om het beste uit mezelf te halen nu ik mijn boek wil gaan schrijven. Wat tegenwerkt is dat het lijkt alsof andere dingen om mij heen veel urgenter zijn dan het realiseren van mijn plannen. Het tot stand brengen van dit boek is ontzettend belangrijk voor mij. Tegelijkertijd besef ik dat de laatste 2 regels in tegenspraak zijn met elkaar, maar in mijn eentje lukt het me niet om er beweging in te krijgen. Waar ik naar op zoek ben is een persoon (of personen) die ook ooit in hun leven ondersteuning heeft ontvangen toen het nodig was en het prettig vindt om nu iets te betekenen voor iemand anders. Ik heb redelijk wat vrije tijd en ben erg zelfstandig. Soms heb je het gewoon nodig dat iemand in je gelooft en achter je staat. En geloof me, het was (voor mij) minder simpel dan het lijkt om de vorige regel te schrijven

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Welkom Cubanita, De eerste serieuze stap naar je boek is al gezet, want je hebt je aangemeld op dit schrijfforum ;). Hier zitten genoeg medeschrijvers die ondersteuning en feedback kunnen geven tijdens het schrijfproces. Uit ervaring kan ik zeggen dat dat erg leerzaam is. Je kunt hier stukjes tekst plaatsen ter beoordeling (ook heel leerzaam) en meepraten over van alles wat over schrijven gaat. Je zult versteld staan hoeveel personen hier zitten die ondersteuning op schrijfgebied kunnen geven. Dus start je ontdekkingstocht op dit forum en voel je welkom. Schroom ook niet om eindelijk die eerste letters van je boek op papier te zetten; het begin is vaak het moeilijkst ;). Succes!

Lid sinds

19 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Inderdaad: welkom hier en kijk je ogen uit. Nu ben ik wel benieuwd wat je zelf gaat zaaien ... ?

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Zo te horen is het is tijd om te beginnen Cubanita. Je verhaal heeft jaren de tijd gehad om vorm te krijgen, nu mag je de woorden maken. Het hoeven niet meteen de juiste woorden te zijn, je hoeft ook niet bij het begin te beginnen. Gewoon beginnen, op een plek in het verhaal die goed aanvoelt, dat is een prima start. Succes!

Lid sinds

19 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gaan beginnen, op je zelf vertrouwen. Schrijf, of zet de inhnoud op, plan het geheel, doe research, ga beginnen. En PLAN ELKE DAG OF ELKE WEEK TIJD IN VOOR JE SCHRIJVEN. Via een pb wil ik wel "meelezen" of dat wat anders wordt zien we wel. Je bent nu begonnen door hier te plaatsen, ga verder, als jij het bel;angrijk genoeg vind wordt het wat. Niet wachten tot iemand er op zit te wachten, want als dat al zo is, zul je dat niet horen. Aan het werk en vooral veel pelzier.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor jullie reakties, 't heeft me verbaasd en verheugd! Tijdens een verblijf in het buitenland was ik al begonnen met schrijven (zo 'n 30 pagina's, een grove structuur) Steeds weer betrapte ik mezelf erop hoe fijn ik me voelde als ik aan het schrijven was, een soort "flow"....dus.. Mede door jullie reakties ben ik weer begonnen en ik ben ervan overtuigd: "dit boek moet "eruit"..." Ik schrijf nu zo ongeveer om de dag en ik weet zeker dat ik er mee doorga! Op advies van een vriendin heb ik me het boek "The artist's way" van Julia Cameron aangeschaft. Een soort zelf-hulpboek om je creativiteit vrij te maken en je obstakes en remmingen te onderzoeken. Het blijkt dat ik aardig wat zelf-veroordelingen met me meesjouw, dus daar ben ik positief mee aan het opruimen geslagen. Kent een van jullie dit boek en zoja, wat zijn je ervaringen? Een andere vraag is, waar zou ik andere mensen die van schrijven houden kunnen ontmoeten? In mijn kennissenkring ken ik niemand met wie ik mijn passie kan delen. groeten, Cubanita

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Marja, Dank voor je reaktie op mijn oproep. Jouw woorden kwamen nog het meest "binnen"en ik voelde me erdoor bemoedigd. Heb inmiddels het schrijven hervat ( zie mijn reaktie bij mijn oproep) Vriendelijke groet, Cubanita

Lid sinds

19 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Geen dank. Even over dat ontmoeten. Via internet kun je veel mensen contacten hebben die je niet zo gauw in je omgeving vindt. Ik ben aan huis gebonden en ik ben bij een paar digitale schrijfgroepen. Zo heb ik dagelijks contact met mensen die over de hele wereld verspreid leven en elkaar stimuleren, elkaars werk lezen en kritiek geven, verbeteren. Snuffel rond en kijk eens wat je bevalt, waar je je thuis voelt. Hier op SO vind je vast al een heleboel van je gading.

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Cubanita, Ja wat betreft die internet contacten heb ik heel veel aan Sol en Zinniger Zinnen. Met een paar mensen krijg je vanzelf al forummend meer contact en anschluss. Ik heb er heel veel aan. Het is weliswaar virtueel maar je hoeft niet in de auto ergens heen, dus dat spaart tijd (en geld) die je nodig hebt om door te schrijven. Succes.

Lid sinds

15 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Cubanita, Het belangrijkste is je boek eerst helemaal uit te werken, het zelf te doen. Als dat klaar is en goed is, komt hulp vanzelf. Of zoek je iets specifieks waar anderen je mee kunnen helpen?

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo allemaal! Dank voor jullie reakties! Ben aardig op gang met schrijven. Het wordt een autobiografisch boek, heb een intensief leven achter de rug en al doende "wijs"geworden... Terugkijkend waren er een aantal belangrijke momenten in mijn leven die achteraf bekeken "stepstones" waren om van richting te veranderen of die inzicht gaven in motieven om beslissingen te nemen die achteraf bekeken niet zo verstandig waren. Op mijn 12e heb ik op een traumatische manier mijn vader verloren, daarna was ik in een klap "volwasssen" en werd dat ook van mij verwacht. Ik voel me er goed bij om tot dat moment te schrijven vanuit het perspectief van het kind en daarna om te schakelen naar het perspectief zoals ik er nu naar kijk. Is dat erg verwarrend voor een lezer? Wat zijn de valkuilen bij het schrijven van een autobiografie? Cubanita

Lid sinds

19 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De grootste valkuil lijkt mij dat het therapeutisch schrijven wordt. Niet slecht voor jezelf, maar niet graag gelezen. Soms is de werkelijkheid ongeloofwaardig. Ik denk dat je voor jezelf moet noteren wat je wilt zeggen met je boek en geregeld controleren of je nog aan je doel beantwoord. Laat het geen opsomming van zieligheden worden. Maar heb vooral veel plezier en rijping, verwerking tijdens het s hrijven.