Ik hou er niet van als een roman verrast door een cruciaal gegeven zorgvuldig achter de hand te houden en dat dan opeens als een aas uit te spelen; ik vind dat een kinderachtig soort van verrassing en onsportief bovendien, want als je de slagen op geen enkele manier, zelfs achteraf niet, hebt kunnen zien aankomen, blijkt al je meedenken nutteloos te zijn geweest; actief anticiperen op wat er komen gaat heeft dan geen zin meer, want je wordt toch maar in een karretje door een spookhuis van de vrije fantasie gesleurd.