Deze klassieker komt voort uit een collegedictaat uit 1919 (!) van professor William Strunk dat hij op Cornell University (Ithaca, New York) aan zijn studenten Engels uitreikte. Het stond op de campus bekend als ‘the little book’ en bevatte elementaire schrijfregels en -adviezen over compositie en stijl. In 1957 werd het opnieuw uitgegeven en van een voorwoord voorzien door zijn vroegere student E.B. White, in die jaren romanschrijver en auteur van de wekelijkse rubriek ‘Notes and Comment’ in The New Yorker. Het aardige van The Elements of Style is de stellige maar niet onvriendelijke toon die Strunk aanslaat. Hier geen beleefd aanbevolen regels waar de schrijver als het hem belieft misschien eens over zou kunnen nadenken. Als een generaal die voor zijn troepen staat, schreeuwt Strunk er de ene regel na de andere uit: ‘Een alinea is een compositaire eenheid’ (Regel 13), ‘Gebruik de actieve vorm’ (Regel 14), ‘Schrap overbodige woorden’ (Regel 17). Maar de generaal is wel zo vriendelijk aan zijn bevelen een piepklein essay te wijden, op zich al juweeltjes van schrijfkunst.