Sjoerd Kuyper windt zich op over recensenten en professoren die de jeugdliteratuur alleen nog maar langs de literaire meetlat leggen. Hij vindt dat er maar één criterium is: kinderen moeten plezier beleven aan boeken. Volgens hem trekken vele collega-schrijvers zich te weinig aan van hun publiek en schrijven ze alleen voor zichzelf. “Kan een timmerman alleen voor zichzelf timmeren? Ik zou niet graag een stoel kopen die een timmerman voor zichzelf getimmerd heeft. Misschien is die timmerman wel een kabouter - dan pas ik helemaal niet in die stoel.” Zo luidt zijn commentaar in karakteristieke stijl Voor dit boek verzamelde kuyper teksten die hij heeft gepubliceerd in tijdstrijften als Literatuur zonder leeftijd, Schrijven en Raster. Hij voegde er een keuze uit zijn brieven aan kinderen aan toe. Beginnende schrijvers zullen er nuttige adviezen in vinden, want hoewel Kuyper zelf vooral op intu tie werkt, schrijft hij in zijn voorwoord: “Een vermoeden van hoe het moet heb ik wel. Dat wordt steeds sterker. En mijn vermoeden hoe het niet moet wordt steeds grimmiger... Hoofden uit de mist!”