Het prozaboek is een boek uit de praktijk: het is ontstaan uit de schrijfpraktijk van twee ervaren auteurs die allebei ook docent schrijven zijn en het boek wil niets liever dan rechtstreeks aansluiten op de schrijfpraktijk van andere auteurs. Het prozaboek geeft schrijvers meer inzicht in het vak; je slaat het op als je keuzes moet maken, in perspectief of bij het uitwerken van de structuur, eigenlijk bij alle technische kwesties die je tijdens het schrijven tegenkomt. Daarom ook zou Het prozaboek inderdaad beduimeld naast de tekstverwerker van elke schrijver moeten liggen.