Zorg voor herkenning bij je lezers

Zoek herkenning met je lezers Ja, je hebt iedere schrijftip natuurlijk al lang gelezen, uitgeprobeerd en hebt al ervaren dat ze de meerderheid van de tijd niet eens werken. Waarom? Ze zijn gebasseerd op persoonlijke ervaringen van schrijvers. Dat is natuurlijk hartstikke mooi dat deze tips hen zelf vooruit hebben geholpen… Maar ze helpen jou niet. Je bent immers een uniek persoon, je schrijven en dus jouw publiek is ook net zo uniek als jijzelf. Vandaar dat veel schrijftips dus ook gewoon niet voor iedere schrijver en al helemaal niet voor elk publiek werken.

Ik hoor je al denken… ‘Ja heel mooi, en nu dan?’ Je leest dit artikel natuurlijk niet voor niets. Je wilt graag een schrijftip.  Als al die tips niet helpen? Wat dan wel?

Zoek uit wat jij belangrijk vindt in het schrijven. Dit is je kracht. Net als bij het werken in teams of in de relaties in je leven is zelfkennis het belangrijkste. Hoe meer je van jezelf weet, hoe meer je je eigen krachten en valkuilen kent, hoe waardevoller je bent voor anderen. Zie het als een doos, hier stop je je persoonlijkheid in. Ken je jezelf niet echt goed, dan zal er weinig in die doos zitten, je hebt namelijk nog weinig persoonlijke kennis van je persoonlijkheid. Door deze doos te vullen word je belangrijker voor jezelf. De mensen die je het beste kent, zijn vaak je beste vrienden, word je eigen beste vriend. Zorg ervoor dat je je eigen gedachtes af kan maken, voel jezelf aan, maar vertrouw boven alles op jezelf.

Dit klinkt natuurlijk allemaal heel logisch, op iedere school hebben ze je dit wel eens verteld. Wees niet te onzeker. Hoe kan dit je nu na al die jaren als schrijver helpen? 

Je leest een gedicht, het is zo zoet en vol van vlinders dat je er zelf bijna verliefd van wilt worden. Je leest er nog een, deze is zo donker en bitter, je slikt en zou bijna gal proeven, zo realistisch zijn de woorden op het papier. Je bent even onder de indruk van dit gedicht. Je neemt het in je op. Vervolgens sluit je de site af, ga je verder met Facebooken. Maar je kunt het gedicht niet vergeten, je blijft eraan denken. Dat gevoel dat je kreeg, het blijft je achtervolgen.

Hoe kun je als schrijver zo’n psychologische reactie van ‘herkenning’ oproepen bij je lezers? Op het moment dat je precies kunt vertellen hoe je je voelt , wat je voelt, wat je denkt en waar dit vandaan komt, zie je het groter perspectief en dan pas kun je ook inzoomen. Je kunt je richten op die ene gedachte die de sleutel is van dat gevoel dat je voelt.

Dus je vraagt je nu af of dit werkt? Iets minder op jezelf gericht, iets meer op anderen. Er zijn 17 miljoen mensen in Nederland. Jij bent er een van. Bij bijna alles wat je ooit meegemaakt hebt, heeft een van je 649 Facebook vrienden ook meegemaakt. Hoe vaak zit 649 in 17 miljoen? Precies. Dat is dus hoe dit werkt.

Dat je erkent wordt, dat iemand je gevoelens begrijpt, dat je ergens bij hoort, is een essentiële psychische behoefte. Sluit je hier bij aan als schrijver, dan creëer je een relatie met je lezers, en dus hou je ze vast. Ze zijn verbonden met je. Net zoals de fans van Taylor Swift zich aan haar verbonden voelen. Taylor heeft haar stijl, haar attitude en haar genre muziek aangepast, en toch blijven al haar ‘oude’ country fans bij haar hangen, zelfs met pop albums. Zo simpel is het. Aansluiten door herkenning.

Carmen is  blogger, student pedagogiek en nog veel meer. Ze is tot nu toe vijf keer gepubliceerd, een keer als illustrator in een boek en vier keer als schrijfster in een bundel. Ze heeft bijna twee jaar een persoonlijke blog, die ze met veel enthousiasme bijhoudt. Graag blijft ze in haar toekomst zo veel mogelijk schrijven en wil van haar passie haar werk maken. Wil je haar blogs lezen? Kijk dan op www.carmenverduyn.com

Techniek

Comments

Lid sinds

16 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Beste Carmen Verduijn. Deze reactie krijg je van Anton Doove te Zoetermeer. In november a.s.hoop ik 76 jaar te worden en ik heb reeds een blog geschreven en een boekje. Dat boekje schreef ik voor en met mijn vrouw waarbij ook mijn levensverhaal staat. Als je wil en er tijd voor hebt kun je het lezen op mijn blog: http://antondoove.blogspot.com Bij "Heelnederlandschrijft" staan nog 4 korte verhalen van mij. Misschien interesseert het jou wel. Jij kunt het bekijken vanuit de Pedagogiek wat jij bestudeert. Dat vind ik ook best interessant. Schrijven doe ik graag en mijn boekje is te koop bij de POD-uitgeverij "Mijn Bestseller"te Rotterdam. Zelf uitgeven kan ik niet,want mijn AOW/AIO-budget laat dat niet toe ook al geef ik Lex Jansen wel gelijk. Als ik zelf de middelen had en een goede gezondheidsconditie had ik het ook zelf gedaan. Helaas is dat dus niet het geval,dus ik kan het boekje alleen bij de uitgever laten staan. Pas als iemand het besteld kan het worden gelezen,wat pas kan na beter promoten. Ik ben echter door gezondheidsproblemen en gemis aan eigen vervoermiddel niet in de gelegenheid om het boekje verder en beter te promoten. Dat boekje blijft dus onverkocht bij die POD-uitgever staan. Helaas kan ik mijn verhaal niet kwijt bij Lex Jansen en ik kan niet maar zijn lezing met workshops. Dat kan ik niet betalen en ben medisch te vermoeid om dat te kunnen volgen,maar wat jij schreef is voor mij heel duidelijk,al kan ik het in de praktijk niet realiseren om de genoemde redenen. Erg jammer. Ik heb er echter wel vrede mee dus ik kom niet meer in actie om te promoten. Dat verlies ik gewoon. Schrijven is best leuk,maar voor mij persoonlijk heeft het wel zijn grenzen en ga ik niet zelf uitgeven. Ik beperk mij dus tot het bloggen en korte verhalen schrijven bij "Heelnederlandschrijft". Misschien is het later mogelijk om mijn korte verhalen te bundelen als daar interesse voor bestaat. Ik weet echter nog niet of ik er nog verhalen aan toe kan voegen,want ik heb niet altijd inspiratie. Op mijn blog lees je wel wat ik allemaal medisch mankeer en dan is schrijven voor mij een heel fijne afleiding,voor zover dat lukt met steeds een klein beetje. Voor mij is het maar 1 van mijn hobbies. Op mijn leeftijd hoef ik geen beroepsschrijver meer te worden. Voor mij is dat zinloos. Als heilssoldaat schrijf ik eigenlijk ook voor contacten met de medemens die desgewenst kan reageren. Hopelijk heb jij wat aan mijn reactie en draagt het bij aan jouw verdere studie,waarmee ik je van harte heel veel succes wens. Anton Doove.