Afbeelding
Ylanite Koppens via Pexels
Ylanite Koppens via Pexels
Inmiddels heb ik al een aantal jaar ervaring in de schrijfwereld. Niet alle ervaringen zijn even positief, maar waar is dat wel het geval? In deze blog wil ik mijn motto ‘Geloof in jezelf’ met je delen.
Op de eerste plaats is het belangrijk dat je schrijfkilometers maakt om je het ambacht schrijven eigen te maken. Er is zoveel te leren, aan te scherpen en te verbeteren. Het kost tijd en heel veel energie, maar bovenal is het leuk. Je leert jezelf bovendien goed kennen, wat er diep in je leeft en beweegt.
Als je dan zover bent dat je je schrijfsels met de wereld wilt delen, komt er nog een ander belangrijk aspect bij; het ontwikkelen van een dikke huid. Tenzij je tot het selecte clubje “perfecte” schrijvers behoort, zul je ongetwijfeld te maken krijgen met kritiek of commentaar. Het is niet altijd prettig om te lezen of te horen dat je verhalen “slecht” zijn.
Niet iedereen zal je verhalen kunnen waarderen. Het is een utopie om te denken dat alle lezers lyrisch zullen zijn over je schrijfsels. Zoveel mensen, zoveel wensen, nietwaar? De kunst om lering te trekken uit de feedback die je ontvangt, is belangrijk maar zeker niet makkelijk. Tenminste, dat geldt voor mij. Het blijft een strijd om kritiek om te zetten in leerpunten. Al doende leert men.
Het komt er voornamelijk op neer dat je honderd procent vertrouwen in jezelf en in je verhalen moet hebben. Immers, als jij er niet in gelooft, hoe kan een ander er dan vertrouwen in hebben? Nu denk je misschien: mooi gezegd, maar hoe dan? Tja, dat werkt voor iedere schrijver anders.
Wat voor mij werkt, hoeft voor jou totaal niet te werken en andersom. Lid worden van schrijfclubjes is een optie, of een cursus of opleiding volgen. Misschien ben je op zoek naar goede, kritische proeflezers of ga je werken met een redacteur of schrijfcoach. Er zijn legio mogelijkheden om je schrijfwerk naar een hoger niveau te tillen.
Wat ik als tip wil meegeven, is om te investeren in jezelf. Dat kan op meerdere gebieden. In je huis of auto investeer je ook, waarom dan niet in jezelf en jouw verlangens of dromen? Je hoeft echt geen dure coach in de arm te nemen om jezelf te ontwikkelen. Het lezen van boeken of het volgen van (online) cursussen kan een goede start zijn.
Dacht je na je studie of opleiding “klaar” te zijn met leren, is niets minder waar. Een leven zonder groei is een leven op pauze. Het cliché “je bent nooit te oud om te leren” past hier prima bij. Ik heb ervaren dat het enorm waardevol is om te investeren in jezelf en je ontwikkeling, al dacht ik daar vroeger heel anders over.
Geef nooit op, hoe moeilijk je pad ook lijkt te zijn. Op een dag kan het zomaar veranderen. Succesverhalen van artiesten, schrijvers en ondernemers laten zien dat hard werken loont. Uiteraard betekent succes hebben of succesvol zijn voor iedereen wat anders. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik de vrijheid heb om mezelf als schrijver (en als mens) te ontwikkelen. Een publicatie is dan een mooi gevolg van al die inspanning en voelt zeker als een succes.
Topauteur Herman Koch geeft naar aanleiding van het verschijnen van zijn nieuwe boek advies aan jonge schrijvers. Meld je aan!
Mariken Heitman geeft tips! Meld je aan en ontvang dit nummer.
Ervaren redacteur Maria Genova deed voor Schrijven Online meer dan dertig manuscriptbeoordelingen. Lees haar tips in het komende nummer!
Meld je aan voor de Schrijven Nieuwsbrief.
Dit nummer niet missen? Neem vóór 24 januari 23:59 u. een abonnement dan ontvang je dit nummer!
Comments
Een auteur, heeft altijd…
Een auteur, heeft altijd…
Een auteur, heeft altijd bijna onvoorstelbaar veel moeten lezen.
Toen ik mezelf in de pubertijd doelgericht aan het ontwikkelen was, vroeg ik mezelf af hoeveel er gelezen hoefde te worden, en hoeveel geschreven.
Wat was de optimale verhouding hiertussen?
Ik heb geleerd, dat lezen ook je schrijfcapaciteiten gestaag ontwikkeld, maar vooral bij de pinken houdt.
Je hoeft dus niet echt vaak te schrijven om je schrijfcapaciteiten te onderhouden, wanneer je maar genoeg leest.
Heb ondervonden, dat lezen het oefenen in zelf te schrijven, bijna vervangt.
De verhouding tussen lezen en zelf schrijven, is twee derde lezen, en één derde zelf schrijven.
Kan misschien van persoon tot persoon afhangen, maar liep vroeger met die vraag rond.
En dit is wat ik eruit geleerd heb.
U zegt:
"Het kost tijd en heel veel energie."
En dat klopt. Zware mentale energie vooral.
Vanzelf komt het niet, je moet er mee bezig zijn, en er iets voor doen.
Het valt te vergelijken met zware fysieke arbeid, maar dan toegepast op je mentale capaciteiten.
Mentaal zwaar zal het altijd blijven, dat is nu eenmaal een vereiste, om professioneel te kunnen schrijven. (brengen)
Wat je wel leert, is het mentale gewicht dat ervoor nodig is, langer te dragen, of hanteren
Het zal dus nooit 'tweede natuur' worden waarbij geen mentale inspanning meer nodig is.
Het valt te vergelijken met het mentale gewicht dat je voelt bij het bekijken van een zeer moeilijk vraagstuk.
Hoe meer je dat mentale gewicht ondergaat, des te langer leer je het dragen.
Maar gemakkelijker om op te lossen, zal het vraagstuk nooit worden.