What was I thinking

Opschrijfboekjes. Er slingert er altijd een in de huiskamer rond, ze liggen op mijn nachtkastje, er zit er standaard een in mijn handtas. Ik kom soms woorden of zinnen tegen die ik wil onthouden. Of ik krijg een ingeving: vlug opschrijven. Het kan altijd even tussendoor. Daar zijn die boekjes voor.

Het liefst koop ik handgemaakte notitieboekjes met van dat fijne dikke papier waar mijn pen zo gemakkelijk op schrijft. In de kast in mijn werkkamer staan er een stuk of veertig volle. Of vijftig, dat kan ook. Ik kan dat niet weggooien. Zoals fotoboeken voor sommige mensen zijn, zijn die handgeschreven en ingeplakte en half uitgescheurde velletjes een deel van mij. Ik kijk er graag in om de hanenpoten te lezen en te ontcijferen. Ik verbaas me over het gebrek aan logica in sommige aantekeningen. Zou ik een dictafoon gehad hebben en al die vondsten terugluisteren: ik zou mezelf voor gek verklaren. En hopen dat niemand het ooit zou horen.  

Heel opvallend zijn de korte zinnetjes die uitroeptekens en onderstrepingen en tussen haakjes hebben. Zelfs in driewoordige regeltjes is er blijkbaar nog onderscheid in belangrijkheid. 

Hilarische citaten van mijn gedachten brengen me soms in verwarring: 'schril schreeuwt in het midden van, van wat eigenlijk de agapornis veren van zijn lijf' 

Want wanneer had ik aan een agapornis gedacht? En waarom? En in welke context? En dan nog: wat een woord een 'agapornis', ik zou toch gewoon kanarie of vogeltje schrijven? Ik ga maar niet te diep in op de psychologie van de aantekeningen. Uit zelfbehoud. 

Het boekje naast mijn bed was vol. Ik kocht een nieuwe. Ik bladerde door mijn notities heen en mijn God; what was I thinking? 

'Hier was een directe warmtebron'
'Speciaal op friet kennen ze in België niet'

'Vergadering van archeologen: moderne speerpunten implementeren (sixwordstory!)'
'Alles is een grap (deze is het)'
'Ik wou dat ik een Fries was'

En de kroonspanner. Houdt u vast.

'Dat gejammer altijd over die ene rib die het hem gekost heeft. En dat gecultiveer van de sterke man. Nee, dan Eva. Aan die kuthoer hebben we al die vooroordelen te danken.'

Misschien kan ik beter wat ontspanningsoefeningen doen voor het slapen gaan. 

Marjon Zomer schrijft poëzie, proza, columns en maakt beeldgedichten. Ze is redacteur (regio Oost) van Onafhankelijk Literair Vlugschrift SLA|Avier. Werk van haar hand verscheen in diverse literaire tijdschriften, dagbladen, bloemlezingen en verzamelbundels en een aantal vakbladen van de psychiatrie en zorg.
Publiceerde meerdere poëziebundels waaronder 'dat wel' bij uitgeverij Kontrast Oosterbeek, en 'broos' een samenwerkingsproject met Jana Vis, bij uitgeverij aquaZZ Arnhem, en 'Frank & Vrij' in eigen beheer. 'Klem' een samenwerkingsproject met Manja Oliedam en 'Graniet', een novelle, beide proza, verschenen bij uitgeverij aquaZZ . Voor meer informatie zie www.marjonzomer.nl