Wanneer je personage een masker op doet

In deze coronatijd zie je heel veel mensen een mondmasker dragen dat hun halve gezicht verbergt. Maskers, dacht ik; daar kan ik wat mee. Niet alleen om mezelf en de ander tegen het virus te beschermen, maar ook voor schrijven.

---

Vermomming

Vermommen en verhullen – het verbergen van de waarheid van de uiterlijke of innerlijke identiteit van je personage – zijn sterke gereedschappen voor spanning in je boek. Je kunt er je personages mee op het verkeerde been zetten, maar ook je lezer. Het geeft je mogelijkheden om je vermomde personage dingen te laten doen en zeggen die hij in zijn echte rol niet kan zeggen of doen. Voorbeeld: Batman, een miljonair die slechteriken vermomd te lijf gaat. Door zijn vermomming is hij onherkenbaar (ik betwijfel of dat in werkelijkheid ook zo zou zijn) en kan hij voor een losbandige dandy doorgaan, zonder dat iemand weet dat hij de vleermuisman is.

Nog een voorbeeld: in Jane Eyre van Charlotte Brontë (SPOILER) vermomt de koude, afstandelijke lord Edward Rochester zich als een mysterieuze zigeunerin. Zo kan hij met Jane, de jonge gouvernante in zijn dienst op wie hij verliefd is geworden, praten op een manier die voor een edelman not done is volgens de normen van de Victoriaanse tijd. En kan hij uitvissen of zij ook gevoelens voor hem heeft.

Vooruit, nog een derde vermommingvoorbeeld: Madame Doubtfire, een kinderboek, beter bekend als de film Mrs. Doubtfire – geen kinderfilm – waarin Robin Williams zijn kinderen niet meer mag zien en dan, vermomd als nanny, in dienst komt bij zijn ex, om zo toch bij zijn kinderen te kunnen zijn. Ook kan hij zo makkelijker uitvogelen hoe het precies zit tussen de ex en de aantrekkelijke Stu.

Behalve een fysieke gedaanteverwisseling, dus een personage dat zich vermomt als iemand anders, kan een personage ook onvermomd blijven, maar zich wel voordoen als iemand anders. Denk bijvoorbeeld aan de luie loser Tom Ripley in The Talented Mr. Ripley, van Patricia Highsmith, die (SPOILER) gevraagd wordt rijkeluiszoon Dickie in Italië op te zoeken en terug naar huis te dirigeren. Hij gaat naar Italië, vindt Dickie, doet zich voor als een rijke dandy, windt Dickie’s verloofde om zijn vinger en Dickie erbij, leeft een tijdje luxueus op Dickie’s kosten, vermoordt hem dan en neemt zijn identiteit over. Maar het wordt steeds lastiger de schijn intact te houden.

Verhulling

Verhulling is een andere vorm van je anders presenteren dan dat je bent; het is een abstractere versie van vermomming. Zoals het verhullen van de werkelijke motivatie of het echte doel van je personage. Hij veinst bijvoorbeeld dat hij een goed doel met raad en daad bijstaat, maar in werkelijkheid is hij uit op het geld dat gedoneerd wordt. Of hij doet zich voor als miljonair, maar aast op de dochter van een échte miljonair. Of die ‘echte’ miljonair houdt ook een façade op en hoopt op een rijke man voor zijn dochter – gestapelde verhulling.

Verhullingen en vermommingen hoeven niet per se een slechte intentie te hebben; misschien probeert je personage zoiets uit te vinden wat zonder verhulling niet lukt; denk bijvoorbeeld aan de undercover detective.

Veel plezier met je vermommende en verhullende personages (al dan niet met mondkapje)!

Over de auteur

Miriam Wesselink:
1. Is informatieanalist van beroep.
2. Is schrijver omdat ze schrijven heerlijk vindt.
3. Schrijft momenteel haar boek Verstrengelde Deeltjes.
4. Schrijft ook artikelen op haar schrijftipswebsite Singularity.nl.
5. Schrijft zo nu en dan een kort verhaal en publiceert dat dan ook op haar site.
6. Twittert over van alles en nog wat.
7. Heeft als motto: ik bid niet maar vloek wel.