Van onzekerheid naar trots

Iedereen twijfelt af en toe, ik ook. Twijfels of ik een boek zou (kunnen) schrijven. Als je dit herkent, dan zeg ik nu: 'DOEN'. Voor je het weet kun je niet meer stoppen.

Beeldend schrijven

Bij de opname van mijn vader in een verpleeghuis besloot ik een groepsmail te schrijven naar zijn achterban. Ik was zo extreem moe van de jaren als mantelzorger. Door te gaan schrijven hing ik niet meer continu aan de telefoon. Ik wilde iedereen meenemen in het ziekteproces, vooral omdat er veel onbegrip was. Mijn dementerende vader had aan meerdere mensen verteld dat ik hem wilde laten opsluiten. Jammer dat sommige mensen dat klakkeloos aannamen. Door de e-mails die ik stuurde kregen de meeste van mijn vaders vrienden meer begrip voor de situatie. Daar had ik dus wat mee gewonnen, maar bovendien zag ik het ook als iets therapeutisch. Elke week schreef ik over mijn vader en wat we samen meemaakten. Ik probeerde alles uit de kast te halen om het voor hem zo plezierig mogelijk te laten zijn en hem zijn waardigheid te laten behouden. Als reactie op mijn mails kreeg ik vaak te horen dat ik daar iets mee moest gaan doen. Ze vonden dat ik alles heel beeldend beschreef. Nou, hier zat ik niet echt op te wachten. En beeldend? Ik schreef alleen mijn verhaal op.

Een boek schrijven, dat kan ik toch niet?

Een jaar na mijn vaders overlijden ging het kriebelen. Als ik er al een boek over zou schrijven, dan niet alleen over de periode in het verpleeghuis. Ik wilde ook vertellen waar ik daarvoor tegenaan was gelopen. Hoe mijn vader veranderde van een zelfverzekerde, warme vader naar een angstige, zorgmijdende man. Maar ook over zijn dwarse, arrogante huisarts en de wantoestanden bij de thuiszorg. Ik wilde iets schrijven waar andere mensen, maar ook de gezondheidszorg, iets aan zouden hebben. Het hele jaar liep ik met ideeën in mijn hoofd, maar schoof ze vervolgens snel terzijde. Een boek schrijven, dat kan ik toch niet? Onzekerheid all over the place. Mijn man en kinderen spoorden me telkens aan om ermee te beginnen. Wat had ik te verliezen?

Het schrijfdoel bereiken

Het heeft tot december 2015 geduurd voordat ik er uiteindelijk aan begon. Toen ik eenmaal de eerste regels op papier zette, bleef ik schrijven. Met kerst was mijn eerste hoofdstuk af. Tijdens het kerstdiner hingen de kinderen, mijn man en ik een doorzichtige kerstbal in de boom. We stopten er een briefje in met daarop geschreven wat ons doel voor 2016 was. Ik schreef op het briefje dat ik graag wilde dat mijn boek af zou zijn. De volgende maanden bleef ik doorschrijven en zette twee dagen in de week de telefoons op stil. Dit waren mijn schrijfdagen. Het was best moeilijk, vooral omdat ik dacht dat ik alles had verwerkt. Dat was dus niet zo; tijdens het schrijven had ik nogal eens last van ‘emotionele incontinentie’.

In eigen beheer uitgeven?

In oktober 2016 was ik klaar. Het manuscript werd geprint en in november stuurde ik het op naar een paar uitgevers. Dat het uitgegeven zou worden durfde ik niet te hopen. Ik was al blij dat het me gelukt was een boek te schrijven. Ik zou het in eigen beheer uit kunnen geven, zodat we voor ons en de familie een mooi boek over mijn vader zouden hebben. Ik had al zitten googlen hoe je dat kon doen. Nog geen week later kreeg ik al een reactie van een uitgeverij. Twee weken daarna was het contract getekend. Mijn boek heet 'Ik leef in een wereld die ik niet ken'. Maar door wat er allemaal gebeurde kwam ík in een wereld die ik niet ken.

Tijdens het kerstdiner halen we onze eigen bal uit de boom. Nooit gedacht dat het doel dat ik het jaar daarvoor had opgeschreven, uit zou komen. Dat ik met trots kan zeggen dat op 20 januari 2017 mijn boek verschijnt.

Marjolijn Markus (1961) werkte 25 jaar in de gezondheidszorg. Op het moment dat haar vader de eerste verschijnselen van dementie ging vertonen, legde ze zich vol passie toe op de zorg voor hem en hield ze per mail familie en vrienden op de hoogte van zijn ziekteproces. Deze eerste notities vormden het idee voor het boek 'Ik leef in een wereld die ik niet ken'. Meer informatie en het bestellen van het boek? Klik hier.