Thee drinken met je personages

Ik drink nooit thee.

Hij drinkt altijd thee als hij tegenwoordig is.

Meneertje onze zoon is tien en heeft nog nooit van deze spellingsregel gehoord. Ik wel, tot vervelens toe werd hij er op de schoolbanken in gedrild. Regels zijn er echter om gebroken te worden, wordt wel eens gezegd. En oké, dat is discutabel als het gaat zowel om het negeren van de verkeersregels als om het op de schop gooien van de dt-regel. Maar in deze gaat het wel op, want ik drink altíjd thee als ik aan het schrijven ben.

Pickwick vragen

Mijn schrijfroutine vereist namelijk de aanwezigheid van een doos Pickwick, Classic English Tea Blend. De wekelijkse boodschappen ten huize Bas-Bockstaele worden door manlief gedaan. Mogelijks is ook een andere theesoort nuttig bij het schrijven, maar daarover heb ik geen vergelijkend onderzoek gedaan en dus kan ik ook geen advies geven. Wel ben ik zeker van het merk: Pickwick. Die en geen andere. Het is namelijk geen kwestie van smaak.

Drie schrijfuren strekken zich voor me uit. Dat betekent drie koppen thee. Drie zakjes. Een dampende waterketel. Het dubbelwandige glas dat zoonlief bij IKEA kocht en dat ik vervolgens van hem inpikte omdat ik het fijner om te drinken vind dan een zware mok met een log handvat.

Drie uur later liggen drie beantwoorde vragen voor mij aan mijn schrijftafel:

• Durf jij je dromen te volgen?
• Heb jij wel eens een leugentje om bestwil verteld?
• Hoeveel paar schoenen heb jij ?

De vragen heb ik van de Pickwick-theelabels geplukt. Waar Pickwick ze ontwikkelde om de theedrinker in de drukte van de dag aan te moedigen even bij zichzelf stil te staan, gebruik ik de vragen om ze voor te leggen aan mijn personages. Ze beantwoorden ze en vertellen mij of hun antwoorden ook nuttig zijn voor het verhaal. Voor de ontwikkeling van de plot. Of misschien alleen voor het uitwerken van die ene scène.

Personages tot leven wekken

Bijna 400 vragen zijn er, van uiteenlopende aard. Levensvragen, die het personage herkenbaar kunnen maken voor de lezer. Maar ook alledaagse vragen, die je als schrijver de kans geven unieke personages tot leven te wekken.

Ik overlees wat ik die dag geschreven heb en ik knik. Ik klink op het resultaat. Met een tas thee, gezoet met een kleine lepel bloemenhoning.

En gij, drinkt gij altijd thee? Ook in de verleden tijd?

Over de auteur

Ilse Bockstaele schrijft verhalen voor kinderen en jongeren en publiceerde ook enkele kortverhalen voor volwassenen. De kleine dingen van elke dag vormen voor Ilse de aanzet tot een verhaal, haar fantasie doet de rest. Elk verhaal spint zich een weg rond kwetsbare en tegelijk sterke personages. Een maatschappelijke inslag is nooit ver weg. Volg Ilse op haar persoonlijke pagina https://ilsebockstaele.com. Interesse in één van haar schrijfcursussen? Ga naar https://hetwoordisvanu.com