Schrijfclub ‘De duurste koffieclub van Nederland’

We zijn met z’n zessen. Vijf vrouwen en een man. Allemaal zo verschillend maar met één droom, één doel. Het is 14 februari 2018 als we voor het laatst bij elkaar komen in Amsterdam. Vandaag studeren we af aan de Schrijversacademie Romans en Korte verhalen, onder de inspirerende leiding van Jowi Schmitz. Nu moeten we alleen verder. De taartjes en wijn blijven onaangeroerd staan. Het is feest, maar we willen niet. We willen geen afscheid nemen van de meest bijzondere maanden in ons leven. 

‘We blijven contact houden.’
‘Natuurlijk.’
De woorden blijven zweven in de ruimte, wetend dat ze met de tijd zullen vervagen.
‘Het was niet alleen leerzaam, maar vooral ook zo gezellig,’ merkt iemand op.
‘Ons gezellige koffie clubje,’ zegt een ander.
‘Nou, dat is dan wel het allerduurste koffieclubje van Nederland geweest,’ komt er droog.

Het blijft even stil. Dan liggen we, zoals vanouds, plat over de tafel. Het zit erop. Of toch niet? De naam kleeft. ‘De duurste koffieclub van Nederland’ wordt geboren. We tetteren door elkaar heen. Enthousiast en vol ideeën wordt er gelijk een opdracht bedacht, een email groep aan gemaakt en een datum geprikt. We storten ons op de taartjes en de wijn.

Personages zitten erbij

Inmiddels zijn we een half jaar verder. We komen trouw iedere twee maanden een aantal uren op zaterdag bij elkaar. Een week daarvoor hebben we elkaar onze opdracht gemaild. Nu is het tijd voor de feedback. Zitten we er even doorheen dan wordt er geappt of gemaild. De kritische, maar altijd opbouwende, opmerkingen zijn onmisbaar. Onze boeken hebben uiteenlopende thema’s en lijken in niets op elkaar. Maar als we samen aan de grote tafel zitten zijn onze personages erbij. Ze leven. Ook die bevestiging hebben we van elkaar nodig. Jullie kennen die blikken vast wel, van kennissen, familie en vrienden. Waar heeft ze het toch over, wie is die persoon? Om dan heel voorzichtig te vragen of we wel weten dat ze niet echt bestaan. Alleen een schrijver weet dat personages leven, hopend dat de lezer dit ook beseft. Als we een karaktertrek uitdiepen van één van onze verzonnen helden geeft dat een band.

We nodigen schrijvers uit, we willen schrijfretraites doen, we lezen elkaar stukjes voor uit boeken die we niet weg kunnen leggen en iedere keer weer pakken. We inspireren elkaar. Als het zover is dat we bij elkaar komen word ik wakker met een gevoel dat ik jarig ben op 1e kerstdag. Inmiddels is één van ons werkzaam in Londen. Maar zij doet mee via Skype en komt, als het maar even kan, ons weekend over. Het hele weekend lopen we op wolken. De tips en feedback krijgen een plaatsje om verder uitgewerkt te worden.
Ik gun jullie allemaal een schrijfclub. Kan je je niet aansluiten ergens, begin er zelf één.

Steun en gezelschap

Schrijven is intiem en kan eenzaam zijn. Uren starend naar een computerscherm, of naar een leeg vel papier, wanhopig denkend dat dit voor altijd een droom zal moeten blijven. ‘Ik kan het niet, ik heb geen talent.’ Daarom is het ook belangrijk om een groepje om je heen te hebben. Zij weten dat we hier allemaal doorheen gaan. De bevestiging dat we allemaal goed kunnen schrijven zakt in een put van onzekerheid. We gaan op een dag onze boeken uitgeven. Alle overige leden van ‘De duurste koffieclub van Nederland’ zullen op de eerste rij staan voor een staande ovatie. Tot die dag blijven we elkaar steunen en heel veel koffie drinken en lekkers eten van de bakker, zodra we bij elkaar zijn. We moeten onze naam enigszins eer aan doen.

Schrijven doe je niet alleen, maar samen. Join the club en lees Schrijven Magazine!

Over de auteur 

Lang heb ik gezocht naar een uitweg voor mijn onrust en fantasie.  Ik heb mijn passie gevonden in schrijven. Wat een bevrijding.