Personages: de love interest

Veel verhalen draaien om de vraag ‘krijgen ze elkaar’. Maar behalve als hoofdplot zijn liefdesverwikkelingen ook uitstekend te gebruiken als subplot. In elk genre, of het nu een psychologische thriller, sciencefiction of een oorlogsroman betreft, is romantische liefde een prima bron van conflicten, misverstanden en geheimen. Dit soort complicaties komen altijd voort uit menselijke relaties, en daarbij is romantische liefde vaak de meeste emotionele.

Liefde

Wat is liefde?

Liefde is magneet en lijm. Verslavender dan drugs, obsederender dan macht. Een emotie die je zwakker kan maken dan een pasgeboren vogeltje en tegelijkertijd sterker dan de zwaartekracht (want je zweeft in de wolken).* Liefde kan een held van je maken. Maar ook een idioot.

(Eigenlijk heb ik het hier over verliefdheid, maar voor ons doel maakt dat niet uit. En wie zal zeggen wanneer verliefdheid echte liefde is.)

Liefde kun je dus heel goed gebruiken in je boek. Bijvoorbeeld in de gedaante van de love interest.

De rol van de love interest

Liefde verandert je. Liefde kan een goed mens slecht maken en een slecht mens goed. Het kan je personage drijven tot misdaad: hij* kan doden uit liefde. Dat maakt de love interest tot een goed van pas komend personage.

De love interest in je verhaal is een katalysator: hij zet dingen in werking. Hij kan de drijvende kracht zijn achter de ontwikkeling van je hoofdpersoon. Hij kan hem dwarsbomen in zijn pogingen te krijgen wat hij wil; de hoofdplot van je verhaal. Want als je protagonist op de love interest jaagt (wanhopig jaagt; des te prangender) wordt hij weggelokt van zijn oorspronkelijke doel.

De love interest maakt het leven van je protagonist een stuk ingewikkelder.

Karakterontwikkeling

De love interest is bij uitstek degene die het ware karakter van je hoofdpersoon kan laten zien. Hij graaft in de psyche van je protagonist, delft verborgen trekjes op, voegt hier wat groeistoffen toe, haalt daar wat grootmoedigheid weg, en legt dirty little secrets in al hun lelijkheid bloot.

Een uitstekende handlanger dus voor jou als schrijver om je hoofdpersoon gelaagdheid te geven, kwetsbaar te maken en te laten groeien. Liefde kan het beste uit hem halen. Of juist het slechtste.

Kill your darling

Als ergens in je verhaal je hoofdpersonage zijn zo wanhopig begeerde geliefde verovert, ben jij een mooie bron van worsteling en andere narigheid kwijt. Je kunt met dit dilemma twee dingen doen:

1: Hoezeer je het je arme held ook gunt, ze krijgen elkaar lekker niet (tenzij aan het einde).

2: Je kunt hem ook wél (kortstondig) geluk schenken, maar dat gebruiken om zijn himmelhoch jauchzend om te zetten in zum Tode betrübt. Bijvoorbeeld door de love interest zonder erbarmen om zeep te helpen. Dat kan je held tot actie aanzetten (wraak!)

Voorbeeld van een gekillde darling (SPOILER ALERT): in de Inspector Lynley-boeken streek thriller- en detectiveschrijver Elizabeth George over haar hart en liet haar hoofdpersoon Thomas Lynley trouwen met zijn grote liefde. Big mistake: het haalde alle spanning, emotie en drive uit de verhalen weg. Gelukkig zag de schrijfster dat zelf ook en maakte ze korte metten met dat gelukkige maar saaie leven door vrouw en ongeboren kind te laten sterven. Auw!

Ik wens je veel liefdevolle schrijverij!

* Met ‘hij’ en ‘hem’ bedoel ik ook ‘zij’ en ‘haar’.

Over de auteur

Miriam Wesselink:

1. Is informatieanalist van beroep.
2. Is schrijver omdat ze schrijven heerlijk vindt.
3. Is haar SF-drama Verstrengelde Deeltjes aan het afronden.
4. Schrijft ook artikelen op haar schrijftipswebsite Singularity.nl.
5. Schrijft zo nu en dan een kort verhaal en publiceert dat dan ook op haar site.
6. Twittert over van alles en nog wat.
7. Heeft als motto: ik bid niet maar vloek wel.