Jaloers zijn op andere schrijvers, het is niet erg

Ik kan soms best jaloers zijn op andere schrijvers. Zo, het is eruit. Vaak willen we deze emotie niet voelen. We hebben immers geleerd dat jaloezie “slecht” is, dat het een negatieve emotie is die we moeten negeren.

In deze blog leg ik uit dat het ook positief kan zijn en je richting kan geven.

Blik naar binnen

Door te kijken naar een ander leer je dingen over jezelf. Misschien ben je jaloers omdat iemand heel goed is in de show, don’t tell-techniek of ijzersterke dialogen kan schrijven. Of je zou willen dat je net zoveel fantasie had als J.K. Rowling.

Wanneer je je alleen maar richt op die ander, durf je waarschijnlijk je blik niet naar binnen te richten. Het is makkelijker om een ander te bekritiseren of af te vallen dan de “schuld” bij jezelf te zoeken. Oké, het vergt lef om bij jezelf te rade te gaan. Wat zegt het eigenlijk over mij als ik jaloers ben?

Verlangen

Meestal gaat het bij gevoelens van jaloezie om een verlangen dat je hebt, maar dat je (nog) niet hebt durven of kunnen waarmaken. In plaats daarvan kijk je liever naar die ander en noemt hem of haar een opschepper, een branieschopper, een showman. 

Het is de kunst om het verlangen te erkennen. Als je niet weet dat het iets is wat je ook wil, is het natuurlijk lastig om die droom na te jagen. Naar binnen keren en je bewust worden van wat je wil, kan namelijk best confronterend zijn.

Wat zegt dat over jezelf?

Stel, je ziet berichten voorbijkomen op social media van schrijvers die lovende reacties op hun boeken delen. Het is dan verleidelijk om te denken (en zelfs uit te spreken of delen) dat het opscheppers zijn, die alleen maar willen pochen hoe goed ze zijn.

Maar wat zegt dat nu over jou? Het feit dat jij daar iets van vindt, zegt al genoeg. Het geeft aan dat het je raakt, dat er iets zit in jezelf wat je mag aankijken. Is dat fijn? Nee. Is dat makkelijk? Ook niet. Toch kan het je veel opleveren als je het wél doet. Je leert dingen over jezelf waar je je eerder niet van bewust was.

Handelen

Nu kun je twee dingen doen. Je kunt blijven hangen in die negatieve vibe. Soms is het gewoon “lekker” om jaloers te zijn en af te geven op iemand die doet/heeft wat jij ook wilt. Veroordeel jezelf niet te veel om deze emoties. Het mag er zijn.

Of je gaat bij jezelf na wat je kunt doen om actie te ondernemen. Het hoeft niet te leiden tot hetzelfde resultaat. Het gaat erom dat je een eerste stap zet om in beweging te komen. Vaak volgt vanzelf een tweede stap en kom je langzaam dichter bij je doel, droom of verlangen.

Herkenning

Het is fijn om te beseffen dat iedereen op z’n tijd wel eens last heeft van jaloerse gevoelens. Sterker nog, ik denk dat het gezond is om dat af en toe te ervaren. Het betekent namelijk dat je bepaalde verlangens hebt, dat je wilt groeien en leren. Jezelf wilt blijven ontwikkelen.

Als anderen zouden toegeven dat ze soms best jaloers zijn op een ander, levert dat bovendien herkenning op. Herkenning zorgt voor verbinding. En verbinding is iets wat we allemaal zoeken in ons leven.

Ben jaloers

Ik weet het, het klinkt gek, maar toch zou ik je willen uitnodigen om op z’n tijd lekker jaloers te zijn. Niet te veel of te lang, dan zit je in een slachtofferrol en daar kom je niet ver mee. Het is de kunst om een balans te vinden in het doorvoelen van je emoties en daarna te handelen.

Voor mij werkte het bevrijdend te weten dat het helemaal niet zo erg is om af en toe jaloers te zijn. Ja, ik heb zeker bewondering voor mijn collega-schrijvers, maar soms kan ik gewoon jaloers zijn op successen die zij hebben. Het leert me dat ik zelf ambities heb en ervoor wil gaan en daar is niets mis mee!