'Ik begin altijd met het kiezen van een personage'

'Ik begin altijd met het kiezen van een personage'Lezers vragen me vaak hoe ik met een nieuw boek begin. Als eerste kies ik mijn personage.

Kris, de ik-figuur van mijn nieuwe boek Virus, dat half april verschijnt, is eigenlijk al ontstaan toen ik nog als groepsleerkracht in het speciaal onderwijs werkte. In mijn klas zaten soms leerlingen die net als hij aan het syndroom van Gilles de la Tourette leden. Het is niet eenvoudig als tics en dwanggedachten je leven regeren. Dat er mensen zijn die je er ook nog op aankijken en je uitlachen, maakt het er niet gemakkelijker op. Ik denk dat er vooral uit onwetendheid zo gereageerd wordt. Daarom laat ik mijn lezers in het hart en hoofd van Kris kruipen. Als ze meebeleven hoe het is om Tourette te hebben, zorgt dat hopelijk voor meer begrip. En eerlijk is eerlijk, dat ik voor Kris heb gekozen, is ook uit eigenbelang. Virus moest een thriller worden en het is extra zenuwslopend als je je tijdens een gevaarlijke situatie moet verstoppen, terwijl je de drang voelt om bijvoorbeeld te blaffen of je keel te schrapen.

Het verhaal ontstaat meestal pas tijdens het schrijven, maar ik heb wel een begin nodig. Daarom verzin ik vooraf een probleem of iets grappigs of – in het geval van Virus – spannends, waarmee ik de lezer meteen het verhaal in kan sleuren.

Sinds ik schrijver ben, zit er een onzichtbaar cameraatje in mijn hoofd. Het neemt alles op wat ik meemaak en bewaart de filmpjes tot ik ze nodig heb. Zo ben ik op een regenachtige dag met mijn auto uit de bocht gevlogen en in een sloot beland. Ik vond het allemaal terug in het filmarchief: de slippartij, de paniek die ik voelde, het gebonk van de wielen waar geen eind aan leek te komen, de klap en de oorverdovende stilte die erop volgde. De pijn in mijn hals, de dagen erna.

Jammer voor Kris, maar daar was mijn begin. Een auto op een bergweg in de stromende regen. Neef Hopper zit achter het stuur. En dan een man, die plotseling uit het niets lijkt op te duiken. Ze kunnen hem niet meer ontwijken...

Ik ging achter mijn computer zitten en begon te schrijven.

Mirjam Mous (1963) wilde al schrijfster worden toen ze 4 jaar was. Omdat ze niet zeker wist of dat zou lukken, werd ze eerst groepsleerkracht in het speciaal onderwijs. Daar deed ze veel inspiratie op. Inmiddels is ze fulltime schrijfster en bezoekt ze alleen nog scholen om over haar boeken te vertellen. Ze is in verschillende genres thuis, van meidenboeken tot aangrijpende probleemboeken, maar vooral haar thrillers spreken veel lezers aan. Op dit moment draait de verfilming van Boy 7 in de bioscoop. De muzikale theatervoorstelling Boy 7 - live on stage is tot en met half mei in verschillende theaters te zien.

Techniek