Hoe belangrijk is een schrijfcursus?

Schrijven is hot en daarmee ook het aantal schrijfcursussen. Wie zoekt op Google krijgt zo'n 40.000 resultaten, van schrijfweekend tot meerjarige opleiding, onder begeleiding van bekende en minder bekende auteurs.

Het lijkt wel alsof een schrijfcursus onmisbaar is voor iedereen die zich een beetje serieus neemt in zijn schrijven. De vraag is natuurlijk of dit terecht is. Wat is de werkelijke bijdrage van zo´n workshop of opleiding aan je eigen schrijverskwaliteit?

Bevestiging

In mijn geval was de eerste schrijfcursus die ik volgde ook bijna de laatste geweest. Het betrof een aantal wekelijke bijeenkomsten, waarin we onder minimale begeleiding schrijfoefeningen maakten, om die vervolgens aan elkaar voor te lezen. Voordrachten uit eigen werk werden voorafgegaan door een verontschuldigende inleiding over de lage kwaliteit van het eigen stuk en een groot deel van de tijd ging op aan het elkaar bemoedigend toespreken dat het 'helemaal niet slecht was' en 'zo prachtig persoonlijk'. Ik kan daar heel slecht tegen.

Zoektocht

Dat ik een paar jaar later alsnog op een schrijfweek ging, lag dan ook niet aan de wens beter te willen schrijven, als wel de enorme behoefte om er even helemaal tussenuit te gaan. Een week lang ongestoord te kunnen schrijven, bood wel de gelegenheid deze hobby wat nader te onderzoeken. Wat ik leerde, was dat jezelf afsluiten van de buitenwereld om met gelijkgestemden alleen bezig te zijn met schrijven, wonderen doet voor je creativiteit en energie. Niet dat ik veel schreef. Nee, ik heb vooral veel gepraat. Over wat en waarom ik schreef. Achteraf gezien ging het in die fase van mijn schrijverschap nog over het zoeken van de juiste pen. Welk genre past bij mij? Wat is de boodschap die ik met mijn verhaal wil vertellen?

Het jaar daarop ging ik wederom op schrijfweek, dit keer met 120 pagina´s aan eigen werk.´Te afstandelijk´, was het unanieme oordeel van de begeleiding. ´Denk aan wat je het meest vreselijk vindt en schrijf daar over,´ adviseerde één van hen. Op de laatste dag van die week ontstond de kern van mijn debuut roman.

Mijn vierde schrijfweek leverde mij een vaste bloggersplek op bij een online community en de epiloog van mijn debuutroman. Oftewel: netwerk en de ruimte in je hoofd om buiten de gebaande paden te denken.

Haalbaar en concreet

Schrijfweken zijn natuurlijk ook een luxe die niet iedereen zich kan veroorloven. Ook ik niet. Daarnaast merkte ik dat naarmate mijn boek vorderde ik meer behoefte kreeg aan concrete handvatten in plaats van vrijblijvende schrijfoefeningen en schrijftijd. Een schrijfweekend in de Betuwe was voor mij het antwoord. De begeleiding was strak, persoonlijk en gericht op resultaat. Daarnaast liet de beperkte tijdspanne van drie dagen geen tijd over voor lummelen.

Doel

Terugkijkend op de diverse vormen van schrijfcoaching die ik heb gevolgd, kan ik stellen dat het mij zeker verder heeft gebracht. Essentieel hierbij is de fase waarin ik mij tijdens de coaching als schrijver bevond.

Mijn advies is dan ook van te voren te bepalen wat je schrijf-hulpvraag is en daar je training bij te zoeken. Realiseer je ook dat elke cursus tijdelijk is, het is wat jij met de inspiratie, energie en nieuwe kennis doet als je weer thuis achter je computer of schriftje zit. Want schrijven is uiteindelijk vooral ook heel veel doen.

Barbara Sevenstern was ruim 15 jaar werkzaam als communicatiespecialist, voordat zij zich in 2013 volledig op het schrijverschap richtte. Inmiddels heeft ze haar eigen blog barbaraschrijft.nl en is ze vaste blogger voor De Mama Company en J/M voor Ouders. Het afronden van het manuscript van haar debuutroman ‘Familiegeluk’ staat gepland voor dit jaar. Barbara is ook te volgen op Facebook via https://www.facebook.com/familiegeluk en https://www.facebook.com/barbaraschrijft.