Een boek schrijven: hoe versnel je het schrijfproces?

In oktober 2010 kreeg ik het eerste idee voor een verhaal. Pas zeven jaar later zag mijn debuutroman het daglicht. Dat kan sneller, bedacht ik me, toen het stof na de lancering weer naar beneden was gedwarreld en de roze wolk was opgetrokken. Het was me alleen nog niet duidelijk hoe.

Efficiënter schrijven

Tot een maand geleden antwoordde ik ontkennend op de vraag of ik weer een boek aan het schrijven ben. Ik had nog geen onderwerp of thema en daardoor geen drive om aan de slag te gaan. Van de ene op de andere dag sloeg dat om en sindsdien word ik vergezeld door twee personages en krijg ik continu ideeën voor de afwikkeling van een plot. Tijd dus om weer te beginnen. Maar dan wel graag iets efficiënter dan de eerste keer.

Vertelvorm kiezen

Wat helpt is dat ik nu vrijwel direct voor een medium, genre en vertelvorm heb gekozen. Bij mijn debuut zwalkte ik van blogfeuilleton, via filmscript naar roman en wilde ik het verhaal vanuit de perspectieven van alle personages laten zien. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik veel tijd moest steken in het herschrijven. Ik heb me nu voorgenomen om een thriller te schrijven vanuit het perspectief van het slachtoffer, afgewisseld met het perspectief van de dader. Dat geeft me houvast. En gaat me bij het herschrijven tijdwinst opleveren. Dat hoop ik tenminste.

Schrijfprogramma Scrivener

Een tweede belangrijke stap is dat ik mijn scènes niet langer schrijf in Word, maar gebruik maak van een programma dat speciaal is ontwikkeld voor het schrijven van boeken of andere lange teksten: Scrivener. Het grote voordeel hiervan is dat je alle research, personagedossiers, scènes en wat er verder ook in je hoofd op komt tijdens het schrijven op één plek kunt noteren. Alle input komt samen in een projectmap. Daardoor raak je het niet kwijt en kun je dingen gemakkelijk verplaatsen. Als je de ‘corkboard’-functie aanzet, zie je al je input op een prikbord verzameld. Dat werkt voor mij heel prikkelend en motiverend.

Broedtijd

Omdat ik nog niet helemaal in mijn hoofd heb waar mijn verhaal naartoe gaat, noteer ik alles. Ik zie deze fase van het schrijven als broedtijd. Een verhaal moet rijpen, je moet er een tijdje op kauwen en het daarna weer wegleggen. Je moet er in alle rust op kunnen broeden. Ik ga ervanuit dat zodra ik een goed einde heb bedacht, alle puzzelstukjes aan elkaar gaan passen. En voor dat puzzelen is Scrivener ideaal. Er is nog wel een klein addertje onder het gras: het programma heeft zoveel mogelijkheden dat je erin dreigt te verdrinken. Dan is de verleiding groot om schrijftijd te besteden aan het uitvogelen van alle functies. En dat is dat weer niet efficiënt.

Door José van Winden
www.josevanwinden.nl/