Afbeelding
Foto: Pexels
Foto: Pexels
Als je een tekst geschreven hebt, wil je er het liefst zo snel mogelijk mee verder, of het inzenden voor een schrijfwedstrijd. Maar het is verstandiger om een tekst een aantal dagen – zo niet weken! – opzij te leggen en het daarna pas in te sturen en/of te herlezen voor revisie. Hier volgen drie redenen waarom.
De blinde vlek is bekend en berucht: als je intensief met een tekst bezig bent, of hem al talloze malen hebt herlezen, zie je op een bepaald moment zelfs de meest overduidelijke spellingsfouten of continuïteitsfouten niet meer staan. Als je de tekst even met rust laat, gaat die blinde vlek uiteindelijk weg. Bedenk wel: hoe langer en intensiever je met een bepaalde tekst bezig bent geweest, hoe langer je de tekst moet laten rusten om de blinde vlek te laten verdwijnen. Soms is een aantal dagen rust genoeg, soms vergt dat echter weken.
Als je met een bepaalde scène bezig bent geweest zit je daar met je neus bovenop. Dat levert je tijdens het schrijven een bepaald oog voor detail op, maar dat kan riskant zijn. Je bent zo bezig met hoe de personages een ruzie aan het uitpraten zijn, dat je vergeet dat ze later in het verhaal omwille van de spanningsboog nog een keer moeten gaan kibbelen. Dan kan je beter een kleine wrijving laten bestaan, zodat de latere ruzie niet uit de lucht komt vallen. Zoiets kan je vergeten als je met een afzonderlijke scène bezig bent. Als je even afstand kan nemen van datgene waar je intensief mee bezig bent, helpt dat het grotere geheel te zien en continuïteitsfouten te voorkomen.
In iedere editie van tijdschrift Schrijven Magazine delen we tips, trucs & adviezen van bekende auteurs en schrijfdocenten. Leerzaam!
Nog geen abonnee?
Ben jij ook zo’n schrijver die na het tikken van een scène stopt met schrijven en dan nog een aantal minuutjes bedenkt wat je nu eigenlijk geschreven hebt? Als je dat meteen na het dichtklappen van je laptop doet, denk je waarschijnlijk iets als: het was leuk om die romantische scène nu eindelijk eens op papier te zetten! Die eerste gedachten zijn vrijwel nooit kritisch. Maar als je een tekst eventjes laat liggen en je drie dagen later tijdens de was opvouwen nog eens bedenkt wat je precies geschreven hebt, kan je zomaar ineens beseffen: Oeps, Floortje heeft zich wel erg enthousiast op Jacob gestort. Hij heeft een hekel aan overhaaste romantiek. Misschien moet Floortje niet meteen zodra de voordeur dichtvalt aan Jacobs riem beginnen te sjorren. Anders geeft hij haar straks vroegtijdig de bons.
Dan besef je dus dat je iets hebt geschreven dat niet klopt (voor je personages of voor het plot). Vervolgens kan je gaan kijken hoe Floortje haar extase kan uiten zonder dat Jacob meteen bindingsangst krijgt. Als je het had gelaten bij Floortjes lust, dan was je dat vroeg of laat in je verhaal als blokkade tegengekomen.
Als je een tekst even laat voor wat hij is, is de kans groter dat je neutraler naar je tekst kan kijken en je er beter op kan reflecteren.
Nadine van de Sande is freelance copywriter en schrijfster. Op verhaalentaal.blog post ze wekelijks een uitgebreide tip voor creatief schrijven. Daarnaast doceert ze een cursus autobiografisch schrijven bij de ondernemersschool.
Meld je aan voor de Schrijven Nieuwsbrief.
Door ervaren, professionele redacteuren. Goed én betaalbaar!
Elk nummer een nieuw schrijfthema.
55% korting voor abonnees van Schrijven Magazine!