Zo zijn onze favoriete sprookjesverhalen ontstaan

Sprookjes: wie kent ze niet, we zijn er allemaal mee opgegroeid. Ze zijn deel van onze kindertijd geworden en hebben bij de meesten een speciaal plekje in het hart. Maar hoe zijn de sprookjesverhalen nu eigenlijk ontstaan? In dit artikel bespreken we een aantal van onze favoriete sprookjes.

Doornroosje

De oudste versie van dit verhaal heet ‘’Sun, Moon and Talia’’ en werd bedacht door de Italiaanse schrijver Giambattista Basile. Talia valt in een diepe slaap nadat ze haar vinger heeft geprikt aan een spinnenwiel, waarna ze bevrijd wordt door een koning die haar op haar kamer vindt.
Het was de Franse schrijver Charles Perrault die de bekende draai gaf aan dit sprookje. In zijn versie werd de prinses wakker gekust door een knappe prins, nadat ze honderd jaar in een diepe slaap verkeerde.

Assepoester

Wist je dat het verhaal van Assepoester haar oorsprong vindt in Griekenland? Het originele verhaal gaat over een meisje dat slavin is in Griekenland. Niet haar muiltje, maar haar slipper verliest ze aan een arend. Deze vogel vloog met de slipper over de farao en liet het precies in zijn schoot vallen. De farao zoekt het hele land door om de eigenaar van de slipper te vinden. Charles Perrault koos ervoor om ook hier zijn eigen stempel op te drukken. Hij koos er onder andere voor om de identiteit van Assepoester geheim te houden. Zodra de klok twaalf uur sloeg, moest ze vertrekken en in alle haast liet ze haar glazen mijltje achter. De prins vond het mijltje en zocht het hele koninkrijk af naar de vrouw die zijn hart had veroverd. Het verhaal van Grimm had trouwens een donker randje: een van de stiefzussen sneedt een deel van haar hiel af in de poging om de prins te bedriegen.

Roodkapje

Een van de eerste versies van Roodkapje in het Midden-Oosten en is een hervertelling van ‘’De wolf en de kinderen’’. De bekendste versie is die van Charlet Perrault, waar een jong meisje door haar moeder wordt gestuurd om haar zieke grootmoeder te bezoeken. Onderweg komt ze een wolf tegen die haar op verkeerde spoor zet, en vervolgens haar en haar grootmoeder opeet. Maar ook de gebroeders Grimm hebben een bekende versie gepubliceerd. Zij kozen ervoor om het verhaal een gelukkiger einde te geven. Zo worden Roodkapje en haar oma door de jager bevrijd uit de buik van de boze wolf.

Hans en Grietje

Het verhaal van Hans en Grietje is ontstaan in Duitsland. Hierin wordt verteld over de hongersnood en de twee kinderen die door hun arme ouders worden achtergelaten in het bos. Dit doen zij niet omdat ze niet om hun kinderen geven, maar in de hoop dat ze Hans en Grietje kunnen redden van de hongersnood.

Repelsteeltje

Repelsteeltje, zoals we die tegenwoordig kennen, komt voort uit de volksverhalen van Duitsland en Scandinavië. Deze regio’s stonden erom bekend dat ze verhalen vertelden over dwergen, kabouters en aardmannetjes die streken uithaalden, zoals het ontvoeren van een baby. De gebroeders Grimm schreven dit verhaal opnieuw, waardoor het verhaal bekendheid kreeg. Zo bedachten zij de naam Repelsteeltje en gaven zij het personage een wraakzuchtig karakter.

Sneeuwwitje

De bekendste versie van Sneeuwwitje is gepubliceerd door de gebroeders Grimm, maar waar komt de oorspronkelijke versie vandaan? Dat is niet bekend. Volgens een theorie is het verhaal van Sneeuwwitje ontstaan uit verschillende sprookjes en legendes die zijn samengevoegd. Het eenzaam zijn in het bos zou uit Hans en Grietje komen, de diepe en lange slaap uit Doornroosje en de boze koningin is gebasseerd op de gemene stiefmoeder. Daarnaast zou het ook elementen hebben uit Romeinse mythes. Zo heeft het sprookje van Sneeuwwitje veel overeenkomsten met het verhaal van Chione in de Metamorfosen van Ovidius. Eén van de gelijkenissen is de schoonheid van de hoofdpersoon, een andere vergelijking is de jaloezie die bij de antagonisten ontstaat door deze schoonheid.

Het lelijke jonge eendje

Een verhaal over zelfacceptatie en schoonheid, dat ons eraan herinnert dat een moeizame reis prachtige resultaten kan brengen. Dat pijn en verdriet zelden gelijk staan aan ons uiteindelijke lot, maar eerder een deel kunnen zijn van onze transformatie naar iets prachtigs en waardevols. Het verhaal is geschreven door de Deense auteur Hans Christian Andersen. Hij baseerde het verhaal op een deel van zijn eigen ervaringen en gevoelens in zijn jeugd. Er zijn aanwijzingen dat Andersen gepest werd vanwege zijn uiterlijk. Hij was een lange, slanke jongen met een grote neus en grote voeten. Hij kwam uit een arm gezin en dat droeg mogelijk bij aan het pestgedrag.