Vlaanderen: kleine literaire tijdschriften niet meer subsidiëren?

"Als je een oplage hebt van 200 à 300 nummers, moet je dan werkelijk nog gedrukt worden?" Jos Geysels, voorzitter van het Vlaams Fonds voor de Letteren, gooit een balletje op in een interview met het tijdschrift Rekto.Verso. Onmiddellijk nuanceert Geysels zijn vraag: "Misschien wel, maar daarover moeten we discussiëren, vanuit een kader dat niemand demotiveert. Ik weet niet wat de uitkomst daarvan moet zijn. Ik weet alleen dat je met 600.000 euro veel kunt doen." Toegankelijkheid is volgens Geysels daarbij van het grootste belang. Waarom zoveel geld steken in kleine papieren tijdschriften als je op internet, en in gezamenlijkheid, veel meer kunt doen. "Door de vorm aan te passen, kunnen we de betrokkenen wellicht beter honoreren, terwijl we de kwaliteit die ze bieden ook voor meer mensen ter beschikking kunnen stellen. Niet iedereen moet kritieken lezen, maar iedereen moet ze kúnnen lezen. De toegankelijkheid moet zo hoog mogelijk." Geysels is vol bewondering voor de kleine maar sterke wereld van schrijvers en uitgevers. "De literaire wereld is door wat ze doet deels op zichzelf betrokken, het gaat tenslotte over mensen die uren op zichzelf zijn om sterke teksten te schrijven." De letteren zijn van ons allemaal. "Het bewaren van vakmanschap is een keuze van ons allemaal. Er worden in de letteren veel mooie verhalen geschreven, maar de letteren zelf zijn ook een mooi verhaal. Díe nadruk op kwaliteit, gekoppeld aan democratisering, vormt de basis van ons offensief."