UKV’s van deze week: 1 April en Lees mij

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

Nel Goudriaan – Slopen                                

30 maart

Precies om acht uur staan ze voor de deur.
Joop, een boomlange kerel met handen als kolenschoppen; zijn twee maten zijn een paar koppen kleiner. Ze hebben er duidelijk zin in.
Even later gaan ze met de drilboor aan de slag. Het huis trilt op zijn grondvesten; het geluid van de boor dringt door tot in mijn botten.
Vanuit de krochten van de kelder zingt Joop luidkeels: “Weet je wel wat ik zal willen zijn? Een bloemetjesgordijn.”
“Tussen droom en daad staan wetten in en en praktische bezwaren”.
Joop weet dat, maar daar trekt hij zich niets van aan.

Luc Vos – Wat

30 maart

‘Daar beneden is het.’
De man zet zijn pet recht, wijst naar het pad naast een bouwvallig huis.
‘Ah, oh, dank u,’ stamelt de vrouw van het koppel. ‘Hoe wist u dat wij…’
De grijsaard tikt tegen zijn pet en keert zich om. Hij knikt naar het kruis tegen de muur en loopt naar de overkant van de straat waar hij een oude deur met veel moeite opent.
‘Weer een paar die willen zien waar de modder die nacht naartoe ging, Max.’ Zijn hond kwispelt en kijkt hem hongerig aan. ‘Maar ze vragen nooit naar wat er toen verdween.’

Annemieke Kerstens-Taffijn – Hondenleven 2

28 maart

Een paar nagels schrapen langs mijn arm, tegen mijn neus kriebelen haartjes. Lodderig doe ik mijn ogen open en kijk in de jouwe. Je voeten landen op de vloer, afwachtend sta je naast me. Mijn reactie duurt te lang dus tik je met je kop tegen mijn hand, die ik naar je toe beweeg. Mijn vingers strijken door je vacht, je manoeuvreert zo dat je van kop tot staart een behandeling krijgt; de kriebelmachine. Je zucht en smakt zacht, goedemorgen.

Elka Le Mair - Foei

29 maart

Aan de betere hand smacht ik naar buiten. Bijna Pasen, gauw wat groens kopen. Wat heeft de buurtsuper aan takken? Bij mijn nadering gaan de hekjes uitnodigend open. Maar nee, weet ik, als ik een blik werp.
Bijna buiten dringt het door: ‘Mevrouw! Mévrouw!’
Heel wat, want voorlopig ben ik bepaald hardhorend. Ik loop terug, glimlach uitnodigend.
‘U liep door de ingang naar buiten,’ blaft ze.
‘Ik was niet binnen. Keek alleen even om het hoekje.’
‘Dat is níet de bedoeling! De winkel verlaat u via de kassa.’ Ze klemt haar lippen opeen. Het woord ‘foei’ kan niet ontsnappen.

Trudy Pas – 1 april

29 maart

Ze belt haar man op ‘t werk met een verdraaide, sensuele stem. ‘Meneer, u hebt zich opgegeven voor een cursus ICT en nu willen we graag meer informatie, kunnen wij daarover een afspraak maken?’
‘Jazeker kunnen we dat,’ klinkt hij monterder dan ze hem kent.
Nog zwoeler vraagt ze: ‘Vanavond?’
‘Zeker.’
Na plek en tijd te noemen legt ze neer, ginnegappend want hij komt daar voor niets.
Ze heeft nauwelijks weggedrukt of de beltoon klinkt. ’Schat, ik ben vanavond laat, ik moet overwerken.’
‘Waarvoor dan?’
‘Het werk moet af.’
‘Een april!’ schatert ze.
‘Nee, het is serieus.’

Steven de Maat – Lees mij

27 maart

De boeken in de boekenkast in de achterkamer keken alle gewillig de kamer in. ‘Lees mij’ zei de avonturenroman. ‘Nee, lees mij’! riep de pocketversie van de detective. ‘En waarom word ik niet gelezen? bromde het dikke boek van het jaar met de gouden zijkant.
Het was een geweeklaag van jewelste waarbij elk boek zich toch zo goed mogelijk probeerde te profileren.
Hoe kon het toch dat geen van hen uit de kast gepakt werd? De slapende jaargangen hadden hier in ieder geval geen antwoord op.
Aan de zijkant hield de Bouquette-reeks angstvallig haar mond.