Afbeelding

Kennst du schon die Umkreisel App? via Pexels
Kennst du schon die Umkreisel App? via Pexels
Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.
22 augustus
Ze probeert de gaten te dichten maar elke steek laat nieuwe scheuren zien. Het leven voelt als een oud kleed, versleten op de plekken waar het meest van gehouden is.
“Je kunt het niet heel maken,” zegt een vriendin.
“Maar ik wil het ten minste bij elkaar houden,” antwoordt ze, terwijl haar vingers onrustig een denkbeeldige draad volgen.
Ze knoopt de eindjes aan elkaar, niet uit hoop op schoonheid, maar om iets vast te houden van wat er was.
Langzaam merkt ze dat niet alles gerepareerd hoeft.
“Misschien moeten sommige gaten gewoon blijven,” zuchtte ze, volledig aanvaardend.
22 augustus
In uiterste concentratie tuurt ze in de spiegel. Van inspanning steekt haar tongetje tussen haar lippen door naar buiten.
Met militaire precisie beweegt ze de schaar van rechts naar links, terwijl ze de haren tussen haar vingers geklemd houdt. Precies zoals ze de kapper het heeft zien doen. Wat zal mama trots zijn straks!
Ze doet een stap achteruit om haar reflectie rustig te aanschouwen. Verdorie, nog steeds scheef! Nog een héél klein randje dan.
Ze buigt zich naar voren, steekt haar tongetje naar buiten en zet voor de vijfde maal de schaar in haar pony.
23 augustus
Op de vloedlijn trekken we een hart, verdiepen het geultje eromheen en kiezen rondom positie. Ons afscheidsritueel zonder regelzuchtige uitvaartbegeleidster doen we lekker zelf, hurken met schelpen, veertjes, bloemen om te zand-versieren terwijl tranen ons eigen hart bekleden.
Haar kruimelige, witte restjes, als een kruidenmix uit eigen keukenkast, vullen het geultje. Mijn geliefd zusje, wat blijft er weinig van je over! Je ligt hier voor het oprapen. Wacht, geen hond mag aan jou snuffelen, we dekken je voorzichtig af, presentje voor de zee, als straks de vloed komt, je meeneemt…
Maar je blijft, als niet weg te kapen herinnering.
24 augustus
Het dikke touw met aan het uiteinde een lus en voorzien van een dikke, stevige knoop ligt al klaar. Het gammele barkrukje staat ernaast. Nog even en dan zijn het stille getuigen van wat zich op zolder heeft afgespeeld.
Twan is net de deur uit. Die verwacht ze voorlopig niet terug. En de kleine Denise ligt vredig te slapen, ziet ze terwijl ze nog één keer over het ledikantje buigt.
Behoedzaam sluit ze de zolderdeur.
Het krukje kraakt onder haar gewicht.
Zodra ze de strop om haar keel legt en het krukje weg wil trappen, begint Denise te huilen.
26 augustus
de influencer filmde zichzelf
terwijl ze de wensput vroeg
‘hoe blijf ik jong, voor eeuwig mooi’
één misstap bleek genoeg
haar reel ging viral
men leefde met haar mee
fans maakten selfies bij de wensput
liggend in de bloemenzee
ze werd opeens 'heldin' genoemd
en ‘voorbeeld voor de jeugd'
want ze was tegen alle drugs
zag abstinentie als grootste deugd
jonge meisjes hongerden zich uit
net als zij
wilden botox, borstvergroting
net als zij
ongelukkig met zichzelf
net als zij
eenzaam in selfies
net als zij
schijn regeert, mobiele waarheid
echt contact is dood
net als zij
Vorig jaar verscheen haar eerste dichtbundel, en nu schrijft ze dit jaar het Boekenweekgedicht. Ze vertelt meer over haar poëtische stijl en de plek van poëzie in Nederland.
Wil je je eigen verhaal op papier zetten? Dan kan je deze workshop niet missen! Kathy Mathys deelt veel tip + oefeningen.
Veel aspirant-schrijvers vergeten het: de enter-toets. Redacteur Rob Steijger legt het belang van juist alineagebruik uit.
Wanneer moet je een actiescène inzetten en hoe doe je dat? Martijn Lindenboom geeft een spoedcursus in het komende nummer van Schrijven Magazine!
In deze serie geven we je aan de hand van schrijfadviezen van ervaren auteurs en heel veel oefeningen een goede basis. Meld je nu aan om alle afleveringen in deze serie te lezen!