UKV's van de week: Snotneus en Tweespalt

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

---

Luc Vos - Momentopname

20 augustus

Hij kijkt naar mij!
Ik steek mijn hand uit, ik geraak er niet. Maar hij kijkt slechts naar mij. Zijn uitgestrekte hand is enkel bedoeld voor mij.
Alles wordt stil om me heen. De drums maken geen geluid meer, loeiende gitaren houden er even mee op.
Opnieuw gaat zijn hand in mijn richting. Zijn ogen vangen de mijne.
’You!’ roept hij.
'Me!’ antwoord ik.
Ik lach, begin weer te ademen en sla dit moment voor eeuwig op in mijn geest. De muziek herstart, ook anderen worden weer bekeken door hem, maar ik weet: deze seconde was enkel van ons.

Wendy Sempels - Tweespalt

20 augustus

Doritos, appel, Doritos, appel … het kaalgeplukte madeliefje beslist. Ze zuigt haar rechterwang naar binnen, bijt er kleine velletjes uit. Hoe lang moet ik roeien om de hele zak te verbranden?
Ze legt de chips terug in de kast tussen de rijstwafels en de pistachenoten. Met haar tong tast ze de ruwe binnenkant van beide wangen af. Morgen kauwgum kopen.
Opnieuw opent ze de kastdeur. Rijstwafels, Doritos, pistachenoten. Haar tanden vinden opnieuw storende velletjes.
Rijstwafels, pistachenoten, … wat kan mij het schelen!
Ze vreet en maalt – de wondjes branden – tot de zak leeg is. Net zo leeg als zij.

Conny Hoogendoorn - Snotneus

22 augustus

‘Kijk eens, mevrouw Croes, daar is uw kleindochter,’ roept de verzorgster over haar schouder als we elkaar in het keukentje passeren.
Geen idee wat er loos is,' fluistert ze achter haar hand. ‘Mevrouw is niet te harden vanmiddag.' Ze schiet de gang op. ‘Tot vanavond, mevrouw Croes!’
‘Hai oma. Vandaag is niet zo uw dag?’
‘Kind, hij van hiernaast. Je weet wel.’
‘Zeker, oma. Hij is altijd …’
‘Hij maakt avances!’ Haar stem schiet omhoog. Een flinke tik met haar wandelstok benadrukt ieder woord.
‘Avances?'
‘Hij is 79! Ruim zes jaar jonger dan ik. Wat denkt die snotneus wel!’

Levina Levja - Interpunctie

23 augustus 

Interpunctie

'Even een rustpuntje, een momentje. Of ik nu hardop word gelezen of mijmerend in het hoofd.’ Aldus de dagdromerkomma. ‘De juiste toonhoogte maakt voor mij het verschil. Dat klinkt als muzieknotatie in mijn oren.’ 
‘Niemand kan zomaar om mij heen’, zegt de opsommingskomma.
‘Ik ga voor gelijkwaardigheid!’ 
‘Wie is die gast?' vragen alle kommagenoten. 
‘Ik word gewoonweg onderkend’, zegt de bijstellingskomma. 
Ineens is daar de komma waar iedereen aan het begin en aan ‘t eind over rept. Zelfs de aansprekingskomma kan zich daarin vinden.
‘Tussen twee persoonsvormen maak ik het verschil. Alleen niet in: “Wie dit leest is gek”.’ 

Tja Huizing - Gezelligheid

23 augustus

‘Van de hak op de tak springen, is toch een rare uitdrukking?’
‘Ja. De meeste gezegdes en spreekwoorden zijn vreemd. Zoals naast je schoenen lopen. Alsof die zelf kunnen lopen.’
‘Op een roze wolk zitten, is ook zo’n onzin. Ook al zouden die bestaan, zou je er meteen doorheen zakken, want een wolk bestaat uit waterdruppeltjes en /of ijskristallen.’
‘Ik hink op twee gedachten.’
‘Je kunt wel twee gedachten hebben, maar daar op hinken lukt je niet.’
‘Ik bedoelde de uitdrukking niet, maar moet ik koffie zetten of een fles Jägermeister openen?’
‘Eindelijk klare taal. Het laatste uiteraard.’