Afbeelding

ukv, kasteel, eenvoud,

Pixabay

UKV’s van de week: Schijnheilig en Niets is beter dan eenvoud

In de groep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen dagen we schrijvers iedere dag uit om een ultrakort verhaal te schrijven: een heel verhaal in maximaal 99 woorden. Zowel voor beginnende als ervaren schrijvers is dit een fijne oefening om kort en krachtig een verhaal te kunnen vertellen. Iedere week zetten we er vijf in de spotlights als aanmoediging en waardering. Deze vijf vielen ons deze week op, vanwege hun originaliteit, verrassende wending, kwaliteit of spraakmakendheid.


Niets is beter dan eenvoud – Tja Huizing

7 december

Omdat we een gigantisch bedrag in een loterij gewonnen hebben, besluiten we een kasteel te kopen.

Ons enthousiasme gaat nogal snel over in spijt.

We moeten namelijk mensen inhuren om het huis en de tuin te onderhouden.

Het is niet prettig om dagelijks vreemden in en om het huis te zien lopen.

Daardoor hebben we het gevoel dat we onze vrijheid verkocht hebben.

Daarom besluiten we om het kasteel te koop te zetten. Intussen zoeken we naar een eenvoudig huis in onze vorige buurt.

Het heeft even geduurd maar we zijn dolgelukkig dat beide ons gelukt is.

Goed schijnheilig – Jingopuff Auteur

7 december

‘Opa, wat is het verschil tussen goedheilig en schijnheilig?’

‘Nou jongen, als ik bijvoorbeeld een cadeautje koop voor iemand, dan ben ik goedheilig. Als ik echter iets stuk maak en zeg dat ik niet weet wie dat gedaan heeft, dan is dat schijnheilig.’

‘Dus net zoals vorige week?’

‘Vorige week?’

‘Jij kocht mij een mooie leren voetbal, dus dat was goedheilig. Maar toen jij de bal door de ruit schoot en oma vroeg wie dat gedaan had, zei je dat je nergens vanaf wist. Dat was dus schijnheilig, toch?’

Ongewenst bezoek – Hélène Willems

5 december

Onaangekondigd stond zij voor de deur. Ze stelde zich voor als tante Corona en was speciaal voor mij  uit China gekomen. Ze had zelfs cadeautjes voor mij meegebracht: koorts, verminderde eetlust en vermoeidheid. Ik probeerde haar buiten te houden, maar ze had zich pontificaal op de bank genesteld en omarmde zelfs mijn man. Na een week was ik haar spuugzat, maar tante vond het wel gezellig, besloot nog twee weken te blijven en toverde ondertussen een stevige hoestbui uit haar hoge hoed.

‘Speciaal voor jou,’ zei ze sarcastisch. Inmiddels is tante weg, mij achterlatend zonder geur en smaak.

Slaapkamergeheimen – Aaltje VanWieringen

5 december

Mijn bed staat met het hoofdeind en de zijkant tegen de muur. Daar er afgezaagde afvoerbuizen uitsteken, waar de beddenpoten staan kan het bed niet aanschuiven.  Er blijft een kier tussen bed en muur, te smal voor mijn hand en arm. Daar onder twee ruime laden, één met sokken en één voor (veel) papier. In die kier vallen: mijn balpennen voor de cryptogrammen, de ijszakjes voor mijn gordelrooshoofd, dunne boeken en brillen waar geen touwtje aan zit. Het is veel werk om die laden weg te trekken want ze klemmen zich aan elkaar vast. Uitgebreid vloeken helpt niet.

Autisme – Carolijn Selten

5 december

De ruimtepuzzel (1000 stukjes) en het schetsboek (A3) hebben we vorige week met hem samen gekocht en ingepakt.

We hebben afgesproken dat we beginnen met ‘Zie ginds komt de stoomboot’, daarna ‘Hoort wie klopt daar kinderen’ en dat we afsluiten met ‘Sinterklaas Kapoentje’.

Hij weet dat buurman Wouter precies om 18.00u zal aankloppen. En dat hij dan de zak met cadeaus voor de voordeur zet en wegrent.

Hij zal na zijn zusje Moniek zijn cadeaus krijgen en om 19.15u met zijn puzzel kunnen beginnen.

En nu? Nu verheugt hij zich er zelfs op.