UKV's van de week: Mislukt en Voltooid

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

---

Het is maar hoe je het bekijkt - Laura van der Linde

5 juli

‘Kijk die blinde. Die ziet niet waar hij op het knopje moet drukken.’
Het groepje van vijf - misschien zes - lacht uitbundig. Er is één meisje bij. Haar manier van giechelen verraadt dat ze de grappenmaker bewondert.
Als het langzame tikken overgaat in een sneller ratelen, steekt hij over. De groep slaat linksaf. Hij moet naar rechts, naar de bakker. Hij hoeft slechts zijn neus te volgen.
Dan breekt de zon door de wolken. Hij voelt het op zijn gezicht. Hij glimlacht en is blij dat hij de mooie dingen van het leven nog altijd haarscherp ziet.

Mislukt - Steven de Maat

4 juli

In de sportkantine werkt een nieuw meisje. Stukje jonger dan ik, maar ik kan mijn nieuwsgierige ogen er niet vanaf houden. Achter de bar helpt ze de klandizie met een gulle lach en betoverende ogen, die me zowat doen verlammen.
Gelukkig heeft ze ook pauze en komt ze, je gelooft het niet, parmantig naast me op de barkruk zitten.
Het lukt me een leuke opmerking tegen haar te maken en ben benieuwd wat haar reactie is.
‘Ja, dat had ik ook laatst’ zegt ze opgewonden. ‘Wat denken sommige kerels wel niet? Altijd maar denken, dat ze iedere vrouw kunnen versieren? Als ik dit tegen mijn vriendin zeg dan wordt ze altijd boos en zegt ze ‘bij jou heeft het toch geen zin’.
Wat heb ik spijt van mijn openingszin.

Erg - Mechtilde Meijer

3 juli

Daar waar een paar uur geleden de muziek nog over de hoofden golfde en stuiterend verdween in de blauwe oneindigheid, hangt nu een serene stilte over het vrijwel verlaten festivalterrein. De broeierige hitte deed hun verliefdheid en de seksuele spanning toenemen. Deze eerste zoen zullen ze geen van beiden ooit vergeten.
Ze zuchten. Met zijn voorhoofd tegen het hare zegt hij: ‘Als wij seks gaan hebben, vrees ik dat we de planeet zullen vernietigen.’
Ze bijt zachtjes op haar onderlip en verdrinkt in zijn ogen: ‘Totaal.’
Zwijgend denken ze hetzelfde: Fok, ik woon nog thuis.

Spijt - Nel Goudriaan

3 juli

Hij staart naar de aangetekende brief die zojuist is bezorgd: “Geachte mijnheer Van Zomeren.
Omdat u niet hebt gereageerd op eerdere aanmaningen, sommeer ik u de achterstallige betaling binnen vierentwintig uur te voldoen.
Zo niet, dan zijn de gevolgen voor uw rekening …”
‘De gevolgen,’ mompelt hij.
Op de tafel ligt een stapel ongeopende brieven. Zijn Geesje zei altijd: ‘Laten we geen schulden maken. Eerst sparen, dan kopen.’
Zijn blik dwaalt door de kamer. De splinternieuwe grootbeeld televisie glanst hem tegemoet.
Op het dressoir staat het lijstje met haar foto. Stof dwarrelt neer en bedekt de glimlach rond haar lippen.

Voltooid - Wendy Sempels

1 juli

Citroengeur waaiert hem tegemoet als ze de keuken in het sop zet. Ze vlindert al dweilend voorbij het deurgat.
‘Alles in orde, mijnheer Maes?’
Hij bromt bevestigend. Het lijkt haar goede humeur niet te verstoren. Ze neuriet blijmoedig. Que sera sera.
Haar zachte stem wekt gestaltes uit lang vervlogen tijden. Zijn moeder die driftig in een tegen haar borst geklemde kom roert. De gekrulde blonde lok die loskomt van de inspanning. Hij schatert om haar als ze blazend de weerspannige lok te lijf gaat en telkens faalt.
Kon hij de krul maar achter haar oor schuiven. Hopelijk vannacht.