UKV's van de week: Examen en Grootspraak

Iedere week zetten wij vijf ultrakorte verhalen in de schijnwerpers. Wil jij ook een ultrakort verhaal schrijven? Doe mee in onze Facebookgroep.

Luc Vos - Kelderdeur

1 maart 2025
De kelderdeur staat op een kier, zoals de herinneringen in mijn geest. 
Ik wil ze open wringen, de trap afstormen, voorkomen wat toen zo misliep. Ik wil roepen dat hij haar met rust moet laten.
Dat hij zijn vuile handen moet lossen van haar frêle lijf. Ik kan het nog steeds niet, ook al is hij er niet meer. 
Ik wil de tijd terugdraaien en voorkomen dat mijn zusje haar voet over de rand van de brug zette, maar ook dat lukt niet. 
De kelderdeur staat op een kier, zoals mijn geest nooit meer kan afsluiten wat hij deed.

Debbie Weerts - Examen

2 maart 2025
‘En?’
Haar mondhoek trekt van ingehouden emotie en even weet ik niet welke kant het op zal gaan. Dan breekt er een grote glimlach door op haar gezicht.
Ik geef haar een dikke knuffel. ‘Gefeliciteerd, lieverd.’
‘Oh, wat lief, mam.’ Ze bewondert het taartje dat ik tevoorschijn tover, met daarop een klein autootje, enkele verkeersbordjes en een ‘geslaagd’ vlaggetje.
Ik pak bordjes en bestek en snij voor ons beiden een flink stuk af. Ze steekt een grote hap met marsepein en aardbeibavarois in haar mond.
‘Heerlijk! Maar wat als ik gezakt was?’
‘Er staat een troost-taartje in de koelkast.’

Laura Weterings - Grootspraak

4 maart 2025
Ooit was er een jongetje. Hij vertelde zijn vriendjes dat hij later voor wereldvrede zou zorgen.
‘Hoe dan?’
‘Simpel,’ zei hij, ‘ik laat dan iedereen zien wat voor horken wij, wereldleiders achter de schermen eigenlijk zijn. Dat al onze mooie woorden alleen bedoeld zijn voor de bühne. Ik zal niet verbergen hoe ik de kont kus van de rijksten der aarde. En ik zal ook eerlijk vertellen waarom er zoveel oorlogen zijn. Dat zoveel jongeren sterven, omdat oude, hebzuchtige mannen uit zijn op dure grondstoffen.’
‘En als je daarmee weg komt?’
‘Dan word ik de heerser van de wereld.’

Bob Faber - Der Tod und das Mädchen

5 maart 2025
Hoeveel verhoren ze tijdens haar eenzame opsluiting heeft doorstaan, kan ze zich niet herinneren. Het is al zo lang geleden. Het licht in haar cel bleef altijd branden. De verkrachtingen door haar ondervrager heeft ze na al die jaren uit haar geheugen gewist. Zijn stem was als eerste vervaagd.
Tot ze die nacht met pech langs de weg stond en een passant haar een lift bood. 
‘Houdt u van Schubert,’ had hij gevraagd, waarna hij “Der Tod und das Mädchen” opzette. 
Bij het horen van de eerste maten knapte er iets in haar en werd ze teruggevoerd naar een duister verleden.

Robert van der Meulen - KWAAIJONGEN

5 maart 2025
‘..En hebt u misschien al nagedacht over dat doodgaan?,’ vervolgde de dokter. ‘Nou,’ antwoordde hij terwijl hij zichzelf overeind hees, ‘mij lijkt het wel wat om ‘m geniepig te peren. Dat de mensen over een poosje tegen elkaar zeggen: ‘’Goh, zie jij ouwe Quay nog weleens?’’ ‘’Verrek, nou je het zegt, ik heb hem al heel lang niet gezien, hij zal toch niet dood zijn…?’’ ‘En dat ik er dan allang onder lig, haha. En op mijn grafsteen wil ik iets lolligs als: ''Hier ligt querulant Quay, vaak was hij lastig, maar in de grond nooit saai.’’ 
Nagedacht heeft-ie.