Studenten niet blij met gastredacteurschap

Jenny Diski: goed schrijven is goed schrijven Het zal je maar gebeuren. Word je als schrijver gevraagd om als gastredacteur van een literaire studentenmagazine op te treden, lever je serieus werk, waarna je wordt weggezet als 'te kritisch'. Het overkwam de Londense schrijfster en critica Jenny Diski, die verhalen las van studenten, ze op volgorde plaatste en er een commentaar bij schreef. Dat commentaar was niet mals, maar ook niet overkritisch, schreef ze in The Guardian. "Als je vijftien verhalen te lezen krijgt, dan verwacht ik dat er maar een paar echt goed zijn." De redactie van het tijdschrift was echter not amused en suggereerden Diski haar inleiding aan te passen. Die werd furieus. "Willen jullie alleen maar ondersteuning van je eigen ideeën? Als jullie een gastredacteur zoeken, dan ga je er toch niet van uit dat die precies dezelfde mening heeft als jullie?" Wat eronder ligt, zo verklaart Diski in haar artikel in The Guardian, is het onbegrip van hedendaagse jonge schrijvers over het schrijverschap. "Men zegt: er is niet zoiets als goed of slecht schrijven. Dat verwerp ik. Goed schrijven spreekt voor zichzelf. En als ik het lees, zeker van jonge schrijvers, dan valt m'n mond open van plezier. Maar veel schrijvers zoeken alleen maar een pot goud en beroemdheid. Die haal je er zo uit." Voor Diski is schrijven vooral herschrijven. "Dat is het punt waarop je van het verhaal je eigen verhaal maakt. Herschrijven, nog een keer, het ding laten rusten, dan het weer oppakken, heel nauwgezet lezen en zorgvuldig alles weghalen dat je niet goed hebt overdacht - en zelfs sommige dingen die je wel goed hebt overdacht. Dat is goed schrijven. Zo eenvoudig is het."