Salinger op z'n 90e: schrijven, niet publiceren

Kun je alleen maar voor jezelf schrijven? Nooit meer iets aan anderen lezen - laat staan publiceren? De negentigjarige J.D. Salinger doet dat. Al jaren. De schrijver van enkele van de invloedrijkste romans sinds de Tweede Wereldoorlog - The Catcher in the Rye, Nine Stories, Franny and Zooey - laat sinds de vroege jaren zestig niets meer van zich horen. Als een kluizenaar leeft hij in het kleine dorpje Cornish, in de Noord-Amerikaanse staat New Hampshire. Journalisten en fans komen er niet in. Literaire vrienden heeft Salinger niet meer. Uitgevers en literaire bladen krijgen geen kopij - al meer dan vijftig jaar lang niet. Salinger is hét voorbeeld van iemand voor wie schrijven belangrijker is dan publiceren. Voor wie roem en hoge oplages geen enkele betekenis meer hebben. "Ik hou van schrijven, en ik verzeker je dat ik het regelmatig blijf doen. Maar ik schrijf voor mezelf en ik wil compleet met rust gelaten worden terwijl ik schrijf", zei Salinger in een van zijn laatste - met tegenzin - gegeven interviews. "Publiceren is een bedreiging van mijn intimiteit." Salinger werd op 1 januari 90 jaar oud. Hij is in al die jaren steeds meer een bijna onthechte schrijver geworden voor wie het "wonderlijk rustig is om niets te publiceren."