Mythes rond Print on Demand doorgeprikt

'Pod' is geen laatste redmiddel voor afgewezen auteurs. Schrijvers die hun boek uitgeven via Print on Demand (pod) doen dit doorgaans niet omdat ze zijn afgewezen door uitgevers van naam en faam. Ze kiezen voor 'pod' omdat ze controle willen houden over hun eigen werk, of omdat ze hun manuscript nog niet geschikt achten om aan te bieden aan een reguliere uitgever. Dat blijkt uit een lezersonderzoek van Schrijven Magazine en Schrijven Online. De resultaten van dit onderzoek zijn te lezen in het juni-nummer van Schrijven Magazine. "Het is een mythe dat pod'ers eigenlijk bij een reguliere uitgever willen publiceren. Een deel kiest bewust voor 'pod' omdat ze alles in eigen hand willen houden, een deel ziet 'pod' als een soort voortraject, een opstapje naar het 'echte werk'." Redacteur Arjan van den Berg enquêteerde de gebruikersgemeenschap van Schrijven Online (schrijvenonline.org) over het gebruik van pod - een techniek waarbij auteurs boeken pas laten afdrukken en binden als er bestellingen binnenkomen. Met behulp van moderne laserdrukapparaten en bindsystemen kunnen drukkerijen en andere dienstverleners als Lulu, Gopher, Boekenscout, Gigaboek en Kirjaboek boeken per stuk afleveren. Van den Bergs conclusie "Pod is de pioniersfase voorbij en zal in de toekomst alleen maar meer worden gebruikt. Makkelijk kiezen is het niet voor schrijvers, want de hoeveelheid aanbieders van dergelijke services is enorm. Gelukkig komt er wel een aantal van deze bedrijven bovendrijven en begint zich een top-7 af te tekenen." Welke pod-bedrijven precies boven komen drijven, en wat de belangrijkste overwegingen zijn voor gebruikers om een bepaalde pod-service te gebruiken, valt te lezen in het artikel van Schrijven Magazine van juni/juli 2008.