Klimaatverandering lijkt ongewild onderwerp voor fictie

In een tijd waarin het wereldklimaat bijna maandelijks veranderingen ondergaat, is het angstvallig stil vanuit de schrijvershoek. Is er geen aandacht voor klimaatverandering in fictie, of durven schrijvers hun vingers niet aan het onderwerp te branden?

Volgens auteur Daniel Kramb zijn er weinig tot geen romans over klimaatverandering, vergeleken met enkele jaren geleden. Ter verduidelijking citeert hij het Environment blog van The Guardian: ‘Ondanks wat er op het spel staat, is het onderwerp uit de politiek verdwenen als een steeds kleiner wordende golf op een strand’.

Verkeerde doeleinden

Volgens Kramb gebruiken de meeste apocalyptische romans een natuurramp als een reden om een ander, veel persoonlijker verhaal op gang te brengen. Het klimaat als centraal onderwerp lijkt juist vermeden te worden. Vreemd, vindt Kramb, want klimaatverandering kan er juist voor zorgen dat de mensheid aanpassingen in levensstijl moet maken, een diepgaand onderwerp dat zich juist voor interessante verhalen leent.

De auteur vermoedt dat er niet over geschreven wordt omdat niemand het over klimaatverandering wil hebben. We weten dat de ijskappen smelten, en dat dit een serieus probleem kan zijn voor de wereld, maar aandacht eraan besteden is als betalen voor een goed doel: dat komt later wel.

Te complex

Het klimaat is bovendien een complex onderwerp om over te schrijven. Zelfs wetenschappers weten er het fijne niet van, dus hoe moet een roman een nuttige bijdrage leveren? Het vergt een grote dosis onderzoek, iets dat misschien als een obstakel wordt gezien door schrijvers. Wat als je het verkeerd opschrijft? Eén fout en de hele plot is ongeloofwaardig.

Maar, vraagt Kramb zich af, zijn dat echt geldige redenen om er niet over te schrijven? Schrijvers zoeken de grenzen toch juist op en leggen iets bloot dat de media niet durft te onthullen? ‘Wat is onze fictie waard, als ze zich afwendt van het meest urgente en complexe probleem van onze tijd?’ aldus Kramb.