Is er nog toekomst voor het literaire tijdschrift?

Heeft het literaire papieren tijdschrift nog toekomst, in deze tijd van digitalisering, e-boek en ipad? Ja, zeiden de tijdschriftredacteuren gisteravond op een avond in de Rode Hoed in Amsterdam. Nee, zeiden de critici. Atte Jongstra: 'Alles gaat digitaal, en alleen toekomstweigeraars zullen straks nog een papieren tijdschrift lezen.' René van Stipriaan, hoofdredacteur van digitale bibliotheek dbnl.nl: 'De rol van het gedrukte tijdschrift is zo marginaal geworden, ze kunnen net zo goed verdwijnen.' Literair agent Paul Sebes zocht een podium voor zijn schrijftalenten, maar kwam bij de literaire tijdschriften van een koude kermis thuis. 'We zonden in het verleden werk in, maar dat werd nooit geplaatst. Er ontbreekt urgentie om nieuwe auteurs te ontdekken. We pluizen ze ook niet meer uit om talent te ontdekken.' De enige die nog enigszins de eer van de literaire tijdschriften probeerden te verdedigen was Bastiaan Bommeljé van Hollands Maandblad. Volgens hem zijn de berichten over de teloorgang van het literaire papieren tijdschrift erg overdreven: 'Vlaams onderzoek wees laatst nog uit dat liefst 70 procent van de schrijvers geworteld is in de literaire tijdschriften.' Literaire tijdschriften, zo blijkt, staan met de rug tegen de muur. Ze hebben niet de middelen, de inzichten of de moed om zich voluit in de digitale wereld te begeven - uitzonderingen daargelaten, zoals De Papieren Man, De Brakke Hond, De Contrabas, Lava Literaire en Schrijven Online. Opvallend aan het genoemde rijtje is echter dat ze niet bij het lijstje genodigden en sprekers hoorden. En dat was meer dan veelzeggend, op een avond waarin het eigenlijk over de toekomst ging, en niet over het verleden.