De meest opvallende UKV’s van deze week

In de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen of gedichten waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende die deze week gedeeld zijn. Vandaag delen Mili van Veegh en Stella Matula de publieksprijs. Zij kregen beide evenveel likes onder hun verhaal.

Mili van Veegh - Ode aan de man
(Publiekswinnaar)
4 april 2018

Vandaag floot een bouwvakker naar me. Ik was verrukt en spreidde van pret mijn benen – altijd in opengewerkte zwarte fantasiekousen – hoog in de lucht om mijn pedalen in de bocht terug te vinden. Ik wierp hem een handkus toe. Een paar straten verder riep een Hagenees: 'Waar heb jij al die tijd gezeten?' Ik tuitte mijn lippen en kuste hem wellustig uit de verte. De orthopeed naar wie ik toe fietste bezag mijn jubelteentje en zei: 'Ik probeer het wel in het gareel te krijgen' en legde een belovende hand op mijn bovenbeen. Mijn heerlijke mannen zijn met velen.

Irma Kokx - Hechting
4 april 2018

Wat betekent een ambivalent gehechte pantoffel voor jou? Veilig gehecht zijn pantoffels die vanaf dag één onafscheidelijk zijn met hun baasje. Complexer wordt het wanneer de softies botweg de hoek in gegooid worden zodra de jubeltenen met grote haast in de stoute schoenen gestoken worden om naar het werk te gaan.. Het ergste is om als sportieveling te pas en te onpas op verschillende locaties neergezet te worden, zeker in zompig dampende kleedkamers van een zwembad.

Cora van B - Steppend meisje
2 april 2018

Het strand oogt verlaten. De wind is koud, het wolkendek dik. Als ik de vloedlijn nader, zie ik haar. Blauwgrijs jasje, vuurrode wangen, boven haar hoofd een scherm van opgewaaide haren. Met haar linkervoet zet ze af, steeds sneller. Ze zwaait, stept dan luid 'jiehaaa' juichend de golven in, scheert over schuimkoppen. Als het wolkendek openbreekt, stuurt ze omhoog. Stept op een zonnestraal de hemel in. Lang kijk ik haar na. Luister naar de branding. Hoor Bob smeken om Freedom en Janis antwoorden: 'Freedom's just another word for nothing left to lose.' Door hen heen jubelt een kinderstemmetje Hallelujah.

Annemarie Snels-Buijk – Betrapt
2 april 2018

Daar stonden we dan. Als een stel betrapte kleuters staarden we beschaamd naar onze slippers en pantoffels. Ons groepsgeheim was ontdekt. Door onze bloedeigen tienerkinderen nog wel. "Dus dit doen onze oudjes tijdens hun beruchte vriendenavondjes? Dat hadden we niet achter jullie gezocht", zeiden de kinderen op plagerige toon. "We zullen het nooit meer doen", beloofden we, terwijl we nog steeds naar onze vlak-voor-en-na-bedtijd-schoeisel staarden. De tieners schaterden het uit. "Voor ons hoeven jullie er niet mee op te houden hoor. Jullie doen niemand kwaad met slipper en pantoffel line dancing."

Stella Matula - Echt waar
(Publiekswinnaar) 
30 maart 2018

Mijn ouders wilden het laten onderzoeken; het is er nooit van gekomen. Nu zijn ze er niet meer. Toen ik zelf kinderen kreeg, had ik er geen tijd voor. Vanmiddag startte ik mijn computer op, ik ging schrijven. Negenenegentig woorden, misschien wel meer. Ik kreeg honger en zette koffie terwijl ik de keukenkastjes schoonmaakte. Achterin een van de kastjes vond ik een roze duivenei. Ik kookte het en dompelde het in chocola. Morgen, morgen ga ik iets schrijven over mijn uitstelgedrag.