#583 – Een nieuw thuis
Het graan ligt gegeseld op de akkers. De hevige hagelbuien midden in de zomer hebben hun verwoestende werk gedaan. Voor de boeren- families staat er een hongerwinter voor de deur. Crowfort rijdt in zijn leren wambuis door het gehavende landschap.
Zijn oog valt op een meisje dat luid snikkend tegen de gevel van een boerderij zit.
‘Kan ik je helpen?’, vraagt hij.
Als door een waas kijkt ze naar hem op.
‘Weet niet. Ze hebben mij verkocht.’
‘Verkocht?’
‘Ja, aan een slavenhandelaar.’
Hij trekt haar overeind en neemt haar resoluut mee naar binnen. De boer en boerin kijken hem vijandig aan.
‘U wilt van haar af?’
‘Ik krijg een mooie prijs voor haar. Komen wij de winter door,’ zegt de boer.
‘Dat gaat niet gebeuren!’
De boer komt met gebalde vuisten overeind. Hij gooit een stoel om en stampt dreigend op Crowfort af. Hij houdt zijn knuisten voor zijn gezicht. Angstig zakt het meisje naast de kast op de grond. Zijn vrouw volgt vol vertrouwen haar potige echtgenoot.
‘Hoe wilt u mij dat beletten?’
Crowfort trekt zonder aarzelen zijn zwaard. Het lemmet gloeit blauw op. De boer wankelt achteruit en de tafel houdt hem overeind.
‘Als paladijn geef ik u de keus: uw dochter gaat vrijwillig mee of ik laat u kennis maken met mijn magisch wapen.’‘Heer, u mag haar hebben,’ zegt de verschrikte vrouw. Haar man kijkt haar woedend aan. Het meisje staat nu geleund tegen de kast.
‘Hoe heet jij?’
‘Eni, heer.’
‘Pak in wat je nodig hebt. Dan kunnen we vertrekken.’
Het meisje vliegt de trap op.
‘Ik ben dat gezeur over tovenaar worden zat. Ze loopt er hier altijd de kantjes van af,’ zegt haar moeder en ze werpt haar man een venijnige blik toe.
Eni komt naar beneden met een klein bundeltje kleding.
‘Wil jij leren toveren?', informeert Crowfort
'Ja, heer.'
‘Ik ken een magiër die een nieuwe leerling zoekt.’
Het meisje glundert.
Crowfort groet beleefd haar ouders: 'Bedankt voor uw welwillende medewerking.’
En tegen Eni: ‘Wij hebben een lange reis voor de boeg.’
Ze huppelt enthousiast naar buiten op weg naar haar nieuwe thuis.

Dag Job, Hoppa! Crowfort…
Lid sinds
13 jaar 5 maandenRol
Dag Job,
Hoppa! Crowfort rides on :-)
Je weet het: Niet mijn genre.
Veel tell. Maar dat hoort erbij (daarom is het ook niet mijn genre :-)).
Maar de sfeer heb je weer mooi neergezet. Vooral in de openingszin.
Het graan ligt gegeseld op de akkers.
Dat plaats - voor mij - samen met het vervolg De hevige hagelbuien midden in de zomer hebben hun verwoestende werk gedaan. Voor de boeren- families staat er een hongerwinter voor de deur. het verhaal in de sfeer van armoede en wanhoop. (Ik denk trouwens wel dat het eind van de zomer moet zijn. Want dan staat het graan zo hoog dat het platgeslagen kan worden. Detail en ik weet het niet zeker).
Als door een waas kijkt ze naar hem op. Hou ik ook wel van.
Ik kreeg beelden. Zag de scène voor me. En daar draait het om.
En als dit geen verhuizing met conflict is...
GG!