Gi

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 581 Laat alles wat ademt…

22 oktober 2025 - 13:15

Ik zag je voor het eerst op de teevee
Je was nog jong en ietwat verlegen
Je zong over ‘t ritme van de regen
Al snel zong iedereen jouw liedjes mee

Je Banger Hart was jouw eerste trofee
Sinds Malle Babbe hield niets je tegen
Het leidde je ook naar Vlaamse wegen
Van Kempense hei tot ver aan de zee

Robert werd Rob, je faam groeide gestaag
En het werd zomer, je naam was gemaakt
Een ziekte dook op, waar kwam die vandaan?

Het ging plots heel slecht en toen kwam de vraag
Wat heeft deze sterke man dan gekraakt?
Zijn herinnering zal blijven bestaan.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
23 oktober 2025 - 21:23

Als ode goed geslaagd. 

Het metrum klopt niet helemaal. Je wisselt af en toe tussen vier klemtonen per regel en dan weer vijf. Daarnaast haak ik wat op de zin: 'Een ziekte dook op, waar kwam die vandaan?' Daar ga je voor mij wat van het poëtische pad af.

Tegelijkertijd breng je wel je boodschap over. Dus in die zin graag gelezen.

Lid sinds

5 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
27 oktober 2025 - 8:38

Gi,

Een laatste adem, een zomer die winter werd, een banger hart dat stopt met kloppen ... Er was zoveel meer van te maken. Neem daarbij de regel "Een ziekte dook op [...]" die erg amateuristisch klinkt en het haperend metrum. Het lijkt erg plichtmatig geschreven. Ik had meer van je verwacht. Als dit geschreven was door een beginneling, was ik milder geweest en waren er zelfs woorden van lof over mijn lippen gerold, maar je hebt je inmiddels als schrijver wel bewezen en ook heb je bij eerdere dichtopdrachten bewezen metrisch te kunnen schrijven. Met deze bijdrage stel je me toch wat teleur.

Het is een aardige ode, maar ik ben ervan overtuigd dat je meer in je mars hebt.

De dichtcoach