#576 De letter

Haha, héérlijk Ancenita, je hebt Bertha mooi tot leven gewekt, maar dat je haar Foxy afzichtelijk vindt, zeg je best niet hardop. Ik denk niet dat het Knäckebröd een goed idee is met haar vals gebit, maar soit. Ik weet dat haar dochter Gudrun heette (beetje rare naam vind ik), maar Anita ken ik niet, misschien een dochter van de zoon waarmee ze in onmin leefde? Ik heb mij kostelijk geamuseerd. Misschien brei ik ooit nog eens een vervolg aan het verhaal over de tijd dat Bertha naar het rusthuis verhuisde. 

Ik dacht heel even dat Bertha de hond was. Toen dacht ik: nee Bertha's zijn altijd koeiennamen. Bertha blijkt een mens. Error. Desalniettemin prettig gelezen.

'Kom op Bertha, het is koud', mompel ik en trek mijn muts wat strakker over mijn hoofd. Mooie opening! Sfeer.
Zeker in combinatie met:
'Mijn oog valt op een afzichtelijk opgezet beest op de vensterbank. Gatver, sinds wanneer heeft ze die daar staan. Ze had toch helemaal geen hond?'  
Daar staat iemand voor de deur :-)
De deur blijft op een kier openstaan en ik hoor hoe Bertha's sloffen over de granieten vloer richting de woonkamer klapperen.
Suggestie (sorry): De deur blijft op een kier openstaan. Bertha's sloffen klapperen over de granieten vloer richting de woonkamer.  Dan blijft de schrijver minder zichtbaar.
Onder de zoom van haar gebloemde jurk is een stukje kant zichtbaar. Mooi! Klein detail dat veel zegt!

 'O, ik wist niet dat jij een kleindochter hebt'.  Daar twijfel ik over. Zou HP dat niet weten? Zou het niet eerder zo zijn dat ze wel weet dat Bertha een kleindochter heeft, maar niet weet dat er geen echt contact is?

'Ze wrijft met haar duim over haar wijsvinger. Ik ken dat gebaar. Er glinstert iets in haar ooghoeken.
Niet te veel doorvragen nu. Ik haast me naar buiten en draai me weer om.'
Ook weer mooi. Je vertelt iets over HP en de band met Bertha, zonder het te vertellen.

Maar deze vind ik het sterkste:
 Ze draait haar kromme rug en kijkt over haar schouder naar mij omhoog,
Zonder dat je Bertha beschrijft, krijg ik een beeld van haar. Dat vind ik schrijven!
ZGG!

Heel goed geschreven. Ik zie Bertha al voor me.

Graag gelezen.

@ Gi

Aach Bertha is naar het rusthuis? Het zou me zker verheugen nog eens iets van haar te horen.

Mocht Bertha mijn pen nog eens kruisen, dan zal ik wat vriendelijker zijn voor Foxy. :-)

Ik heb even overwogen ook nog iets over het het kunstgebit van Bertha te schrijven maar moest schrappen. Grappig dat jij nu schrijft dat ze dat ook had/heeft.

Blij dat je heb kunnen genieten van mijn verhaal

@jascha 

Dankjewel voor het compliment.

Bertha was de HP in het vorige verhaal van Gi..Omdat hij nieuwsgierig was hoe ik haar voor mij zag, ben ik de uitdaging aangegaan haar mee te nemen on dit verhaal.

@Angus 

Prachtige complimenten maak je me. Dankjewel.

Je suggestie vind ik een hele goede..zeker beter dan mijn eigen zin..ik pas het morgen aan.

In mijn hoofd is de HP een vrijwilliger die al sinds langere tijd bij Bertha over de vloer komt om boodschappen te doen. Hij kent niet alle details uit Bertha's leven. Maar aangezien ik dit karakter niet uitgewerkt heb, kun je inderdaad vinden dat het vreemd is dat een kleindochter niet gekend is bij de HP.

Dank voor he opbouwende en kritische reactie

@Nicoline

Dankjewel voor het compliment :-)