#574 - Rouw

 

Rouw

 

Ik weet het, mijn lief, je bent daar niet

tussen het gras van de weide.
Toch sta ik hier met een pot chrysanten

omdat ik je even groeten wou.

 

Ik weet nog, mijn lief, hoe het was,

de wind speelde met je as

en voerde je tot hoog in de bomen.

 

Soms denk, in een stil moment

dat ik je voel,

dat je dicht bij me bent.

Maar acht, het zijn maar dromen.

 

Straks thuis, zal ik deemoedig knielen

voor jou en alle zielen.

Nu mijn lief, reik jou deze chrysanten,

omdat ik nog altijd van je hou!