572 - daad

‘Dit kan je. Geen enkele reden om daar nu nog aan te twijfelen. Je wist dat dit moment ging komen en je bent uitstekend voorbereid. Wat heet: je had niet beter voorbereid kunnen zijn. Je hebt het zo vaak geoefend. Zo vaak dat het een obsessie werd. En de laatste keren ging het goed. Het ging beter dan goed, het ging voortreffelijk. Het was foutloos, perfect. Dus, als je gewoon herhaalt wat je de vorige keren deed, krijg je wat je toen ook kreeg. Zo simpel is het.

Straks worden ze getuige van perfectie. Niet iedereen zal daarmee om kunnen gaan. Ze zullen op zoek gaan naar schoonheidsfoutjes en elkaar proberen te overtuigen van fictieve imperfecties, maar we weten allemaal -zij ook- het kan gewoon niet beter.

Nog eventjes dan breng je ze als profeet van het sublieme in contact met het Al.

Het gevoel dat ze is overvallen zullen ze met elkaar willen delen. Vandaag, morgen en de dagen daarna moeten ze nieuwe woorden vinden om deze ervaring recht te doen. Iedereen moet er op zijn manier mee omgaan. Maar hoe verwoord je het volmaakte?  

Eigenlijk was het niet zo moeilijk meer. De uitdaging viel wel mee omdat het deel van jou is geworden. Je lichaam nam het over zodat het geheugen van je lijf heeft gehandeld. Je intuïtie en aangeboren talent loodsten je er doorheen en onbevangen als een beginneling, ja met enige zelfoverschatting begon je bij het begin. Je voelde meerdere keren de zekerheid. Je kan dit.'