Lid sinds

4 dagen 17 uur

Rol

  • Gewone gebruiker

De film en de ogen

18 augustus 2025 - 22:07

 

Je ogen nemen waar,

Maar waar?

 

Op een wereld van niets?

Of een wereld van iets..

 

De film waarin jij je bevind, fictief of realistisch, soms weten we niet meer waar wat begint. 

 

Iets niet zoals je denkt dat het is,

Maar veel mooier, alleen het zien word nog gemist.

 

Gemis van al het mooie om je heen,

Zoals het koraal van de zee, of een zeepaard die zwemt om je heen.

 

Een giraffe met een nek zo lang, dat ze misschien zelfs bij de hemel kan.

 

Twee zwanen die samen voor altijd door het leven gaan, zo puur, zo monogaam.

 

De ogen van een uil, die je aanstaren alsof hij aan het dromen is over de nacht. Een nacht van wind en macht. 

 

Een vlinder die leeft van kleur en zoetigheid, in velden van bloemen die doorgaan in oneindigheid.

 

Kudde’s van zebra’s, met strepen zwart en wit. Dravend door de weide. Hoezo bestaat dit?

 

Soms word er gemist, wat er allemaal in de wereld is. Alsof je in een film zit. 

 

Kom uit de film, en kijk om je heen. De wereld was nog nooit zo mooi, zo een. 

 

Door mijn ogen, is de wereld een groot sprookje, niet van een film. Maar een wereld wat begint van binnen in.

 

Deze ogen zijn van jou, jij bepaald wat je ermee ziet. Probeer niks te missen, voordat je weer in de film verschiet.

 

 

Lid sinds

18 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 augustus 2025 - 0:40

Het is directief (sturend) geschreven. Daar zijn liefhebbers van. Maar het is nogal voorspelbaar. Een kort verhaal is het niet. Het is een boodschap, op zich een verzorgd geschreven boodschap. Veel lezers zullen denken, dit weet ik al. Het zou een verhaal worden als een antagonist hierop reageert. Bijvoorbeeld een blinde vrouw. Dan krijg je spanning.