Lid sinds

4 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker

#571 - Het viskoord

13 augustus 2025 - 9:54

Het dorp lag tegen een dijk geplakt, als een vergeelde brief onder een koelkastmagneet. Ik vergat de naam zodra ik hem hoorde. Zelfs de kerktoren verstopte zich. De geur van rivierwater kwam binnen als een trap op mijn neus. Ze bleef hangen in de wollen jas van de man op de kleine, houten steiger. Ik vroeg wat hij deed. Hij mompelde iets in een dialect wat ik eerst verstond als vrouwbraker.

Hij haalde een rol rafelig hennep tevoorschijn. Zijn vingers als houten planken die te lang in water hebben gelegen, knokkels als vulkanen. Hij legde uit dat hij touwen maakte voor fuiken, om paling te vangen.
‘Fnuiken?’ vroeg ik.
‘Netten,’ zei hij. ‘
Zo smal als een hand aan het einde.’
Zijn woorden kwamen traag, als de bellen die opborrelden in het water achter hem.

De wind sloeg zijn jas open. Binnenin zat een zakmes vastgemaakt met een lusje touw, alsof hij het zelf niet vertrouwde. Ik vroeg of hij er goed van kon leven. Hij lachte zonder tanden. Zijn mond leek op een grot.
‘Leven doet een mens sowieso, met of zonder paling.’
‘Juist,’ zei ik.
‘Alleen het water is oneindig,’ zei hij.
Ik knikte, ook al snapte ik het niet.

Hij vertelde dat het dorp ooit groter was, dat er huizen stonden waar nu riet groeide. Hij trok het koord strak, beet een losse draad af. Elke knoop die hij legde, leek een herinnering aan iets dat hij bang was te vergeten. Ik keek naar zijn handen. Er zat een diepe snee in zijn duim, dichtgeschroeid door zout en kou. Hij zag me kijken.
‘Het koord moet sterk zijn,’ zei hij, ‘anders ontsnapt alles.’
Er stond een streepje water onderaan zijn ogen.

Toen ik wegliep, bleef de geur in mijn neus steken. Pas uren later besefte ik dat hij misschien niet over paling sprak.

Lid sinds

1 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
13 augustus 2025 - 10:18

Mooi historisch verhaal over een oude palingvisser in het rivierengebied van Nederland. Ik vind het woord koelkastmagneet storend in je verhaal. Verder graag gelezen.

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 augustus 2025 - 14:10

Dag bvdc25,

Ik heb het even laten liggen en herlezen.
De eerste alinea herbergt - naar mijn smaak - iets te veel literaire ambitie (bij gebrek aan een betere omschrijving. Excuus.).
Twee keer 'als' in zes zinnen. Kill your darlings.
De beeldspraak met de vergeelde brief onder de koelkastmagneet? Die klinkt mooi, maar ik krijg niet de associatie die jij wellicht op het oog hebt.
(Terzijde: Geur is volgens mij mannelijk. Dus Hij bleef hangen [..].  

De tweede alinea. Drie keer 'als' voor beeldspraak. (Wat de fuikenmaker zegt, tel ik niet mee).

Vanaf alinea drie voel ik me verlost van de schrijver. Betrap ik hem wel op een inconsistentie. Hoe kan iemand die lacht zonder tanden een losse draad afbijten?

En toch, jawel, heb ik genoten. De schrijfstijl (eerste twee alinea's) is de mijne niet, maar toch voelde ik me gevangen ;-) in een boeiend verhaal.
Er zit - wat mij betreft - een mooie geladen sfeer in. 
De laatste zin laat de lezer met een vraag achter. Ik heb mijn eigen antwoord. 
Dus: Graag gelezen!

Lid sinds

1 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
14 augustus 2025 - 15:53

bvdc25 mag ik je een suggestie doen voor de eerste zin: Het dorp lag verscholen in de de bocht van een rivier tegen de dijk geplakt. (zelfde aantal woorden). 

Lid sinds

7 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
14 augustus 2025 - 16:08

Bvcd25, je zet een mooi verhaal.neer met een sfeer van weemoed. De oude man die tegen  wil en dank iets wil vasthouden dat eigenlijk al verloren gegaan is.

De metaforen zijn sterk. Ben het wel met Angus eens dat ze elkaar soms wat snel opvolgen.

De geur die binnenkomt als.een trap op de neus, vpnd ik zelf wat lastig. Kreeg er geen goed beeld of gevoel bij.

Maar dat deed niets af aan het leesplezier.

Lid sinds

4 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
14 augustus 2025 - 18:36

@ Job: bedankt voor je reacties. Ik twijfelde zelf over de magneet. Mooie eerste zin die je daar aangeeft. Ik pas mijn verhalen hier nooit aan (ik weet eigenlijk niet waarom), maar het zou perfect passen, inderdaad. Dank!

@ Angus: bedankt voor je scherpe en eerlijke feedback! Je hebt gelijk wat de darlings betreft. Straf eigenlijk dat ik daar zelf blind voor was, zelfs bij herlezen. Heel blij om lezen dat de geladen sfeer alsnog overkomt, en dat de laatste zin je tot nadenken aanzette. Voor mij nog altijd het belangrijkste aan een verhaal.

@ Ancenita: dank je wel voor je lovende woorden. Soms kan een geur ineens en intens binnenkomen - ik zocht een manier om die ervaring neer te schrijven. Niet makkelijk, en niet helemaal geslaagd, precies. ;)

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 augustus 2025 - 22:29

ZGG. sommige zinnen zijn langs de buitenkant wat uitleggerig, maar dat steunt je verhaal wel. Soms misschien wat geforceerd emotioneel, maar dat zijn details, geslaagd verhaal voor mij!

 

Lid sinds

1 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 augustus 2025 - 21:01

Mooie beschrijving van de sfeer. Voor mij ook iets teveel metaforen,  maar wat ik weer heel sterk vond waren de details. Zeker in de voorlaatste alinea. Graag gelezen dus!

Gi

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 augustus 2025 - 15:42

Bvdc, inderdaad wat veel 'als'-en een 'mannelijke' geur, maar dat doet niets af aan de perfecte beschrijving van de palingman of is het een touwmaker of vrouwhater? In Vlaanderen gebruiken wij het lidwoord 'de' voor koord, maar ook 'het' is correct. Wel opvallend dat voor de woorden waar twee lidwoorden toegelaten zijn Nederland meestal voor het tegenovergestelde kiest dan Vlaanderen. 

Lid sinds

4 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
18 augustus 2025 - 16:01

Bedankt Gi voor je reactie. De drie beschrijvingen die je noemt sluiten elkaar niet uit, wat mij betreft. ;-)

Inderdaad interessant wat die lidwoorden betreft. Het deken of de deken? Ik weet het zelf niet meer.

Gi

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 augustus 2025 - 16:29

Ik schreef hier als een eerder dat in de katholieke leer 'de' deken een functie is zoals 'de' bisschop' of 'de' pastoor en dan klinkt het raar dat men in NL onder de deken ligt. In de Nederlandse les heeft elk Vlaams kind steeds geleerd dat het 'het' deken is dat op bed ligt. Laat het ons maar de rijkdom van een taal noemen. 

Lid sinds

5 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 augustus 2025 - 18:37

Hallo bvdc, het verhaal gaf voor mij heel goed de sfeer weer. Ik heb wel een vraagje; Als je spreekt over zout denk ik aan de zee. Ook vissersboten en netten associeer ik met de zee. Maar het gaat om een dorpje aan een rivier? Dus zoetwater?

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 augustus 2025 - 20:17

Hallo bvdc25
Een poetisch begin dat nieuwsgierig maakt. Ook ik heb als suggestie wat darlings te killen. (Knokkels als vulkanen bijvorobeeld.) mooi die verwarring bij de hoofdpersoon. De sfeer is erg goed neergezet. Ik heb van het verhaal genoten. 

Lid sinds

4 maanden 1 week

Rol

  • Gewone gebruiker
18 augustus 2025 - 20:19

@ Gi: Ik zou ook 'het' deken zeggen (dat op bed ligt), maar goed. Laten we het inderdaad daar op houden - de rijkdom van een taal. Mooi gezegd!

@ Riska: dank je wel voor je reactie. Dat had ik helemaal over het hoofd gezien! Goed opgemerkt.

@ Emmy: dank je wel! :)

Lid sinds

19 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
19 augustus 2025 - 0:57

Opvallend rijke stijl die de ene lezer meer aanspreekt dan de ander. Ik ben er een van die dan geniet. Herhaling van als, mee oppassen. Herhaling heeft zin wanneer het betekenisvol is. Er zijn manieren om als te omzeilen. Een literair tijdschrift zou vragen, is dit als prozagedicht bedoeld.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 augustus 2025 - 19:30

"Wel opvallend dat voor de woorden waar twee lidwoorden toegelaten zijn Nederland meestal voor het tegenovergestelde kiest dan Vlaanderen. "
Dat is waarschijnlijk de reden dat beide zijn toegestaan. Als zowel Nederland als Vlaanderen voor hetzelfde lidwoord zou kiezen zou, het andere toch snel niet meer worden gebruikt.