#570 Ooit

Hoi Emily, mooi gedaan. Graag gelezen.

Het raam geeft uit op een minuscuul koertje, dat wordt afgesloten door een bakstenen muurtje, van waarachter de buurvrouw vaak staat te gluren. ---> Het gedeelte tussen de komma's leest nu als een bijzin en dan klopt de hele zin niet meer. Beide komma's kunnen naar mijn idee weg, maar dan wordt het wel een lange zin. 
 

Hallo Fief, bedankt voor je reactie. Ik heb de lange zin aangepast.

Hoi Emily, dat leest al beter. Toch mag de komma in de nieuwe zin naar mijn idee ook weg.

Hallo Emily,

mooie woorden gekozen. Ik heb de uitdrukking 'het raam geeft uit' eigenlijk niet, wij zeggen altijd 'het raam kijkt uit'. Maar misschien is het Vlaams?

Mooi geschreven en met plezier gelezen. 

Hallo Riska, bedankt voor je reactie. "Het raam geeft uit" is inderdaad gebruikelijker in Vlaanderen.

Hallo Job, bedankt voor je compliment.

Dag Emily,

In hoeverre het aan de opdracht voldoet, weet ik niet. Maar het roept een mooie sfeer op.
En...hier past het taalgebruik goed bij het thema ;-)
GG

Hallo Emily,

Met plezier gelezen. Leest lekker door en de klanken voelen voor mij wel poëtisch.

Vergeet niet ook het koekje op te eten :-)

Mooi melodieus verhaal. Ik krijg wel een beeld bij het interieur en het verlangen, dat in je zinnen goed op elkaar afgestemd is.

Emily,

Zó herkenbaar! Mooi gegeven, beeldend geschreven; ik kan de kamer zo voor mij zien. Je hebt mijn woordenschatkist aangevuld met uitgeven op en koertje.

Ik leer zelf ook aardig bij van deze opdracht. Ik bedacht deze, omdat veel mensen moeite hebben met metrisch schrijven, maar dat is echt noodzaak voor vormvast dichten. Een opdracht als deze, heb ik niet eerder gegeven. Nu ik teksten gelezen heb, besef ik dat sommige schrijfstijlen lastig samen gaan met sommige poëtische fratsen. (Zie ook mijn commentaar bij Houten huisje) Ik heb je verhaal een aantal keer gelezen, zie dat je aan de opdracht voldoet en toch blijft het proza. Je heldere taal, verschoond van poespas, behoeft geen halfrijm of mooischrijverij. Deze leent zich wel uitstekend voor proza en (vormvaste) poëzie, maar halfrijm in je tekst is toch of je een rococostoel in het Rietveld Schröderhuis plant.
Dit maakt mij heel nieuwsgierig naar hoe jij de opdracht ervaart. Ik kan mij heel goed voorstellen dat je het duurdoenerij vindt. Aan de andere kant ... je doet wel mee.
Hoe dan ook, ik hoop dat je geen halfrijm (bewust) gaat gebruiken. Niet omdat je het niet kunt, maar omdat je teksten het niet nodig hebben.

• beukenhouten bureau, pogingen en probeersels: Effect van halfrijm (in dit geval alliteratie) gaat verloren als deze niet in beklemtoonde lettergrepen plaatsvindt. 
• triestig te treuren: dit vind ik dubbelop. 

De dichtcoach 

Hoi Emily,

Ik las je bijdrage graag.

Vooral bij de introductie van de buurvrouw moest ik glimlachen. Ik zag ze zo staan. :)

Grtn

Favorieten:

- de slotzin is positief 

- de beschrijvingen zijn heel verfijnd

- het poëtische valt nauwelijks op, zoals deze

het beukenhouten bureau bezaaid met papier en potloden, met pogingen en probeersels.

Dat is een drievoudige axel met een viervoudige Rittberger die overkomt alsof het niks is.

Minder fan:

- 

onder het roestbruine rolgordijn, staat een halfverdorde begonia triestig te treuren.

Hier kwam het rijmen geforceerd over. (mischien is dat ook omdat iknde bijvoeglijke naamwoorden overdreven vind, al is de verdorde begonia leuk)

- Ik moest het twee of meer keer lezen om het verhaal van de omgeving te vormen. Dat komt misschien ook wel door de opdracht die niet om een verhaal vroeg en enkel om een omschrijving. Tegelijkertijd begrijp ik niet zo goed wat me de eerste keer tegenstond. De beschrijving leest op zich ook wel als een verhaal of scan van de ruimte.

Mogelijk speelt een rol dat het traag tot de kern komt. De beschrijving ontwikkelt zich langzaaam en de foto van een knutsel/rust kamer komt pas langzaam tevoorschijn. Dan is het persoonlijk dat ik me dat niet zo snel realiseeerde. Misschien was ik gewoon te ongeduldig. Het kan ook iets persoonlijks zijn dat ik niet zo van dat geheimzinnige schrijven hou wanneer het geen écht mysterie is zoals een detective.

De openingszin 

Hier, tussen deze muren met hun oudroze behang voel ik mij beschut

die zou misschien met een regel onderbreking kunnen worden geaccentueerd. (als minimale inleiding om zwakzinnige lezers zoals mij te helpen)

Hallo Angus, bedankt voor je fijne reactie.

Hallo Ancenita, bedankt voor je compliment. Het koekje was nog lekker, hoor.

Hallo Hadeke, ook bedankt voor je compliment.

Hallo Musonius, bedankt voor je uitgebreide feedback. Ik vond dit een heel leuke opdracht om mee te experimenteren. Gelukkig had je een woordlimiet gesteld (waar ik wel overgegaan ben), want ik had al een tekst die dubbel zo lang was en waar de halfrijmen hoe langer hoe zotter werden. De pruilende prullenmand en de pendule met kuren zijn gesneuveld, het triestig treuren is wel blijven staan. De opdracht heeft mij bewuster gemaakt van klanken en halfrijmen en dus is het zeker een hulp voor latere verhalen. Als je je van iets bewust bent, kunt je immers beter kiezen of je het wel of juist niet gebruikt.

Hallo Bvdc25, ook bedankt voor je fijne reactie. Leuk dat mijn buurvrouw jou doet glimlachen.

Hallo Tinus, bedankt voor je uitgebreide commentaar. Mijn oorspronkelijke versie was enkel een opsomming van de meubels, maar dat voelde voor mij onaf. Met de laatste zin erbij, viel alles beter op zijn plaats. Het was zeker niet de bedoeling om geheimzinnig te schrijven.

Nou ben ik toch nieuwsgierig naar die pruilende prullenbak :-)

Ik kan niet wachten op het verhaal waarin heks Eufrasie Jules per ongeluk betovert en de boskabouter enkel nog allitererend kan praten.

Emily, keigoed wat mij betreft. Ik wilde je verwittigen niet op het voorstel van Ancenita in te gaan en het bedorven koekje vooral niet te gaan verorberen. Te laat! Ook ik vond de opkomst van de buurvrouw in het verhaal hilarisch. Het deed mij denken aan mijn vroegere buurman die vroeg om de haag in het voortuintje te snoeien omdat zijn vrouw de dieven niet meer kon zien aankomen...!

Hallo Musonius, dat is een goed idee, dat ga ik misschien nog wel eens uitwerken.

Hallo Gi, bedankt voor je reactie en compliment. Zoiets zou mijn buurvrouw ook nog wel durven vragen.