#570 Angus was here

Hoi Angus,

Andermaal geslaagd, voor mij. Leuk dat je de uitdaging met Ancenita erin hebt kunnen verwerken.

Ik las het graag.

Grtn

Dank je.
Maar met alle respect, ik laat het nu echt aan de coach.
Fijn dat je het graag las.

En zo'n extra uitdaging met Ancenita? 
Beperking is versterking voor mij.
Ook Grtn.
Het meest waardevolle vind ik de manier waarop we hier als mensen die van schrijven en lezen houden op elkaars bijdragen reageren. 
In een wereld die steeds duisterder lijkt te kleuren, vind ik dat een lichtpuntje.
 

I hear you.

Ik denk dat ik elke week wel iets bijleer. Zeker als het een poëzie opdracht is :'D

Precies dat.
Geen pretentie.
Zonder oordeel over anderen.
Maar wel met een mening over het verhaal.
Gewoon lekker schrijven en luisteren naar anderen die oprecht zijn en proberen te leren hoe het beter kan.

Favorieten: de schutter die sporen laat liggen en op de spiegel schrijft

Minder fan: Dat 'bezwangerd' in 'bezwangerd van branie en bravoure' klinkt wat overdreven poëtisch. Ook op andere plekken lijkt het af en toe geforceerd, maar de opdracht heeft denk ik wel een goede uitwerking/invloed op de Angus stijl.

Hoi Angus,

Tip die ik ooit in een schrijfcursus kreeg: lees hardop voor en onderstreep de verwante klanken. Dat zijn er dan meestal veel meer dan je dacht dat je erin had gestopt. 

Mijn favoriet: 'we vloekten in stilte om wat hij wilde', maar ik houd dan ook van een beetje donkerte en mysterie.

Laters! Bertine

Ik vind dat je op knappe wijze invulling hebt gegeven aan de opdracht. Ben het helemaal met jullie eens wat betreft de openheid bij het geven van opbouwende kritiek op een verhaal. Ik schrijf voor me zelf, zonder enige pretentie, maar leer veel.

Hallo Angus,

Wat een wonderlijk verschillende uitwerking weer, zelfs met een extra uitdaging in de opdracht.

Ik heb ook geen verstand van de dichtkunst, maar ik denk toch wel elementen in je verhaal te herkennen die aan de opdracht voldoen.

Ik hou van de klanken en de beelden die je oproept in deze zinnen:

... het dompe zompige moeras van de Brunssummerheide.

En

Er lag een holle huls naast een met koud krijt in wit getekend silhouet. 

Dag Tinus,
Dank voor je reactie. De zin met 'bezwangerd' ga ik drastisch wijzigen. Die voelt inderdaad geforceerd.

Dank voor je reactie en de tip, Bertine.

Dank voor je reactie, Job.
Ik moet wel bekennen dat mijn lerend vermogen met de jaren wat is afgenomen, maar ik doe mijn best.

Dag Ancenita,

Dank je. Het was toch weer leuk zo'n extra uitdaging. Voor dat de opdracht er was, had ik me al voorgenomen dat ik de Rode Beek en het moeras erin zou fietsen ;-).

Dat is je dan mooi gelukt Angus.

Laten we elkaar zo af en toe eens wat blijven uitdagen. Dat brengt er wat speelsheid in.

Ik vrees dat ik weinig zinnigs over kan zeggen, want ik heb eigenlijk helemaal geen verstand van schrijven. En al helemaal niet van rijmen... 

Ik vond de sfeer van het verhaal mooi, maar merkte wel dat ik sommige zinnen meerder keren moest lezen. Ik weet niet zo goed waardoor dat kwam. Heel knap dat je er nog een uitdaging in hebt verwerkt!

Hoi Angus, ik vind het wel geslaagd (zeg ik met mijn beperkte kennis van poëzie en rijmen).
Persoonlijk zou ik het in de tegenwoordige tijd mooier vinden. Leest het spannender, naar mijn idee.

Dank voor je reactie, Fief.
Mijn kennis is ook beperkt. Ik doe maar een dotje.

Persoonlijk zou ik het in de tegenwoordige tijd mooier vinden. Leest het spannender, naar mijn idee. 
Tsja, dat zit er op de een of andere manier bij mij ingesleten. Ik vind dat meer bij verhalen verzinnen en vertellen passen, denk ik. Iets wat ik al doe vanaf de kleuterschool. Misschien maar eens keer volwassen worden ;-)

Hallo Angus, Ik vind de stijl hier overdreven, misschien omdat dit naar mijn gevoel niet bij je genre past, maar het was natuurlijk wel de opdracht.
De zin “We vloekten in stilte om wat hij wilde: onze stappen.” snap ik niet.

Dag Emily,

[...] Ik vind de stijl hier overdreven, misschien omdat dit naar mijn gevoel niet bij je genre past, [...]  
Ja, daar heb ik ook mijn twijfels over. En dan te weten dat ik al heb zitten schrappen :-)
Dank voor je reactie!

Met al die taalrijke mensen hier, vind ik dat we de bescheidenheid wat overboord mogen gooien ten aanzien van de kijk op poëzie. Het schrijven is vanzelfsprekend een kunst op zich, maar met het taalgevoel zit het bij de bezoekers en schrijvers van deze site heus wel goed. De dichtcoach geeft ons theoretische handvatten en inzichten, waardoor we beter begrijpen wat we meestal al aanvoelen en bij verhalen veel minder terughoudend durven te zijn.

Maar goed, ben benieuwd wat de dichtcoach gaat zeggen. 😉

Nee hoor: Mooi klank-verwant-rijk verhaal. Inderdaad niet helemaal in jouw stem geschreven, maar dat is ook wel eens leuk om te lezen, qua uitwerking van die klanken op een verhaal.

Dank voor je uitgebreide reactie, Hadeke.