Wachten #567

Het ongedurige van het pubermeisje heb je goed weten te vangen. (Het tot bloedens toe knagen aan de vingers bijv.)

Er is bij mij nog verwarring over wat voor soort brief de hoofdpersoon verwacht. Het blijft teveel in het midden naar mijn mening. Wanneer ik als lezer daar iets meer weet van heb, weet ik wellicht ook beter wat er allemaal van die brief afhangt. 
Wanneer je ‘Flikker op met je filmpjes’ op een nieuwe regel laat beginnen is duidelijker dat het haar broer betreft die dit zegt. Nu lijkt het alsof het meisje die het filmpje laat zien deze zin zegt
Dit vind ik een mooi detail: Met trillende vingers onderzoek ik het kleine stapeltje dat uit de bus steekt. Niks met het logo van school.

Ik zie wat je hier wilt weergeven, dat ze doet alsof ze naar de wc gaat: Ik sla de wc-deur met een harde klap aan de buitenzijde dicht
Toch zou ik denk ik overwegen dit op een andere manier weer te geven om een hapering bij het lezen te voorkomen. Bijvoorbeeld door iets als: Ik sla de wc-deur met een harde klap dicht zonder daar zelf naar binnen te gaan. Je zou in de keuken ook bijvoorbeeld het loeien van een afzuigkap kunnen benutten om aan te geven dat de moeder die aan het koken is haar toch niet hoort. 
Waarom sluipt de vader ook naar tafel? Ik zou Aan tafel twee keer achter elkaar vermijden door op het eind te schrijven: Er valt een diepe stilte. 

Mooi, spannend verhaal. Zoals ik het lees, gaat het om een minderjarige student, niet zomaar een schoolverlater, maar gezien de angst voor een zekere brief iemand die van school getrapt is,

Emmy wees je al op het verplaatsen van broertjes reactie naar een nieuwe alinea. Dat geld ook voor de zin 'Zogenaamd boos [...]'.

Het theater met de wc vind ik mooi gevonden, maar ik lees een enorme worsteling om dit helder op papier te zetten. Dit kun je beter herschrijven of toch weglaten, want het verhaal kan ook zonder.

Wat ik mij verder afvraag, is hoe de vader aan de brief komt. Ik dacht eerst bij het stukje 'Beneden gaat de bel.' dat de brief aangetekend bezorgd werd, maar bij herlezing begrijp ik dat het de zus is die binnenkomt, dus blijf ik met die vraag zitten.

Puntjes:

• Mijn borst trekt samen. > Ik denk dat je hier twee uitdrukkingen door elkaar haalt.
• Ik trek mijn ‘niets aan de hand gezicht.’ > Ik trek mijn niets-aan-de-handgezicht.
• Kijk nog even naar spaties achter sommige leestekens. Het staat zo slordig.

Genietbare stijl, leuke details.

Graag gelezen!

Emmyvanswaaij, bedankt voor de feedback. Ik ga het aanpassen!

Het spannende van op een brief wachten waarvan de toekomst afhangt en de reacties van de familie heb je mooi geleidelijk opgebouwd. Je eindigt met een cliffhanger. Het nadeel daarvan is dat je geen ontlading krijgt als lezer. Een voordeel is dat je het verhaal zelf kunt afmaken. Grappige typering van je hp. Dat geeft een luchtig contrast.