#567 - Van Boevere

Hi, leuk verhaal. Ik zie dat wel zitten, dat je al die brieven bewaart. Wat niet helemaal klopt, is die rouwkaart. Waarom zou die naar hemzelf gestuurd zijn? Geen idee.

Ik hoop op een vervolg.

Grtz,
Taco

Ha Taco,

Dank je wel voor je feedback. Goede opmerking, had ik niet bij stilgestaan. Misschien omdat er duidelijk iets foutloopt bij de post. ;-)

Het verhaal is niet al te serieus bedoeld. Ik probeerde wat te zweven tussen het banale en het menselijke.

Grts

Leuk verhaal en met plezier gelezen. Een kleine opmerking "Meneer E. Van Boevere" hoort volgens de spellingsregels "meneer E. van Boevere" te zijn.

Dank je wel, Job! :)

Dag bvdc25,

Laat ik bij het eind beginnen. Mooie laatste zin die ook nog eens onderdeel is van een mooie laatste alinea.
Het geheel is een prettig leesbaar, geloofwaardig en ook warm verhaal met een vleug van verlangen.
Opdracht meer dan geslaagd.
Zeer graag gelezen.

Dank je wel voor je lovende woorden, Angus!

Mooi verhaal, bvdc25, mooi slot ook: nu wacht Pieter Daman net als E. van Boeveren op post die waarschijnlijk nooit zal komen. Voor de rest sluit ik me helemaal aan bij Angus. 

Hallo bvcd25

Leuk en luchtig verhaal. Ik ben het wel eens met tacorijsma dat het wat vreemd is dat de rouwkaart naar de man zelf gestuurd is.

En ik denk dat je een 's' vergeten bent bij platieken

Dank je wel Ancenita voor je reactie. :)

Probleempje van de rouwkaart opgelost en een 's' toegevoegd.

Zeer leuk gegeven dat de hoofdpersoon gaat reageren op de brief. Ik zou alinea's omdraaien. Openen met: 'Mijn naam is Daman, Pieter Daman. Dit heb ik gemeld etc.) en dan pas het gegeven delen dat er post van een ander komt, al jaren. Dat diegene de drang niet kan beheersen hem te openen. Het verwonderde mij aan het begin, de meeste mensen zouden de post 'afzender retour, dhr. Van Boevere woont hier niet meer.' retour sturen zonder deze te lezen. Er moet een goede reden zijn waarom Pieter Daman de post begint open te maken. (wat later in het verhaal natuurlijk wel aan de orde komt.) Het detail van de chipsvingers is leuk. Je zou kunnen overwegen om dit gegeven al aan het begin van het verhaal een rol te laten spelen, als reden waarom Pieter de post niet afzender retour durft te sturen: omdat hij deze heeft besmeurd met zijn chipsvingers en zich daarvoor schaamt. (Dan kan ik hem net zo goed openmaken  kan dan een overweging zijn bij hem, waardoor het beginnen te openen van die post een natuurlijke reden heeft. Het vier dagen in de hand houden, er elk uur naar kijken vind ik iets te sterk aangezet, minder geloofwaardig. De laatste zin is heel sterk als slotzin. 

Keigoed, dit verhaal bvdc. Ooit vond ik in een 'lege' postzak  in de maand augustus een nieuwjaarskaartje. Ik heb even getwijfeld en heb het toch maar in de brievenbus gedeponeerd, de wensen waren tenslotte nog een half jaar geldig.  

@ Emmy: bedankt voor je waardevolle feedback.

Het vier dagen in de hand houden, er elk uur naar kijken vind ik iets te sterk aangezet

Het verhaal was vooral bedoeld om luchtig en ietwat banaal te zijn, maar met een herkenbare, menselijke ondertoon.

@ Gi: dank je wel voor je lovende woorden. En een leuke anekdote! :)