#566 - Een vroege maandagmorgen in Londen
Ik word wakker van het geluid van het slot. Ongelofelijk dat ik toch nog in slaap ben gevallen. De celdeur gaat open en een cipier steekt zijn hoofd naar binnen.
Ik kijk hem vragend aan. Hij schudt nee, verontschuldigend bijna. Ik word misselijk.
Dat zat er wel in. Moord is moord en eenmaal in Newgate Prison krijg je vrijwel nooit gratie. Mijn gedachten gaan terug naar de rechtszaak in Old Bailey. De slotwoorden van de rechter gaven toch nog aanleiding voor hoop.
Spijt heb ik niet. Die klootzak had al te veel jonge meisjes verkracht en misschien had ik hem niet met een klauwhamer van mijn dochtertje af moeten slaan, maar ja, die had ik nu eenmaal in mijn handen.
De cipier doet mij handboeien om, pakt me bij mijn ellenboog en neemt me mee de gang in. Ik weet maar al te goed hoe het verder gaat verlopen. Ik heb zelf naar genoeg executies staan kijken, maar nu ben ik het. Ga ik met of zonder kap?
Ik realiseer me ineens dat ik volgende week jarig ben. Tien juli. Die ga ik niet halen, de verjaardag van 1861 was de laatste.
We stappen naar buiten en staan direct op het schavot. De beul is William Calcraft en mijn maag trekt samen. Dan zegt hij: “Don’t worry, no short drop for you. It’s gonna be quick.”
De menigte is helemaal stilgevallen en ik kijk rond. Verderop zie ik Holborn waar mijn huisje staat. Dan roept iemand: “Free him!” en begint te klappen wat al snel overgenomen wordt door anderen en niet veel later is het een oorverdovend applaus geworden. Duizenden handen slaan op elkaar. Ik weet niet hoe te reageren.
William en de cipier duwen mij op het valluik. De strop wordt om mijn nek gelegd en stevig aangetrokken. Ik voel mijn broek nat worden. Damn. De beul kijkt me vragend aan met de kap in zijn handen. Ik knik en hij doet de kap om.
Het plein is weer helemaal stil gevallen. Ik kan de spanning van de verwachting voelen. In het donker hoor ik alleen mijn eigen ademhaling. Gaat het pijn doen? Is er een leven na de dood vraag ik me ineens af.
Dan hoor ik de kerkklok die acht uur gaat slaan.
Hoi Taco, wat fijn weer iets…
Lid sinds
6 jaar 3 maandenRol
Hoi Taco, wat fijn weer iets van je te lezen. Ik vind hem erg sterk en heb het graag gelezen. Tot op het laatst leef ik mee met de man en hoop ik dat het aanmoedigen van het publiek hem vrij krijgt. Het is een enigszins open einde. In een roman kan er nog van alles gebeuren.
Hij schud nee --> schudt
Zinnen en woorden in een andere taal schrijven we meestal cursief.
Hallo Taco, Mooi vloeiend…
Lid sinds
5 maanden 2 wekenRol
Hallo Taco,
Mooi vloeiend geschreven verhaal. Ik zag het voor me en ook ik hoopte op een goede afloop.
Graag gelezen
Dag Taco, Voor het eerst…
Lid sinds
13 jaar 1 maandRol
Dag Taco,
Voor het eerst dat ik iets van je lees volgens mij.
Met plezier.
Dan zegt hij: “Don’t worry, no short drop for you. It’s gonna be quick.”
Mooi detail waardoor ook de beul als een empathisch figuur wordt neergezet.
Het zijn maar 400 woorden en je moet keuzes makken. Zelf zou ik meer zintuiglijke waarnemingen van de HP hebben verwerkt. Het besef een laatste keer een lucht met wolken of een overvliegende vogel te zien, de geur van de ochtend te ruiken, etc.
Dat mis ik wel omdat ik het gevoel heb dat dat soort waarnemingen op zo'n moment heel sterk, overheersend, kunnen zijn.
Maar nogmaals. De limiet dwingt tot keuzes. Zie het niet als kritiek, maar als iets wat ik miste vanuit mijn beleving.
Graag gelezen..
Bedankt voor het lezen en de…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Bedankt voor het lezen en de complimenten.
Hoi Fief. Lang geleden inderdaad. Andere hobby's namen de tijd in. Bedankt voor je scherpe blik. Ik heb de tekst aangepast. Executies waren meestal om acht uur in de ochtend.
Hoi Ancenita. Fijn om te lezen dat het conflict tussen wet en moraal uit de verf is gekomen.
Hoi Angus. Bedankt voor je opmerking. Ik ga er over nadenken.
Favorieten: Het is heel…
Lid sinds
4 maanden 2 wekenRol
Favorieten: Het is heel spannend en meeslepend.
Interessant tegenstrijd. Het karakter, een moordenaar, is heel sympathiek en dat galmt door in het geheel. Met de cipier, beul en publiek die allen meeleven, en dan vervolgens ook de lezer.
(het wordt wel wat zacht, een tegengewicht zou welkom zijn, bijvoorbeeld de familie van die verkrachter die er op staat dat de executie moet doorgaan. Nu zit het in het stukje 'Moord is moord en eenmaal in Newgate Prison krijg je vrijwel nooit gratie.' en een personificatie van dat idee zou interessant zijn; uiteraard meer iets voor een langer verhaal)
Het stukje 'Ga ik met of zonder kap?' spreekt aan. Het keert terug in een moment met die beul die op een mooie manier de vraag herhaalt. (wel jammer is dat we niet dieper inzicht krijgen over die vraag, en enkel het antwoord 'ja')
Minder fan: Het stukje 'de verjaardag van 1861 was de laatste.' dat ligt wat minder mooi in het verhaal. Het is alsof je subtiel een tijdsaanduiding inbrengt, maar het is niet heel natuurlijk en daardoor juist weinig subtiel. Het maakt ook het perspectief even net wat minder dichtbij, omdat het meer als een 3e persoon vertelperspectief is dan een gedachte.
Hallo Taco, Mooi geschreven…
Lid sinds
2 maanden 2 wekenRol
Hallo Taco,
Mooi geschreven stukje, vind ik. Zoals Ancenita zei hoopte ik eveneens op een goede afloop. Ook akkoord met Angus die pleitte voor meer zintuiglijke waarnemingen. Zou de lezer nog wat meer in het verhaal trekken.
Ik zou willen verder lezen. :-)
Hoi Taco, mooi verhaal. Ik…
Lid sinds
11 maanden 1 weekRol
Hoi Taco,
mooi verhaal. Ik sluit me aan bij de meeste commentaren hiervoor. Mooi verhaal en goed neergezet binnen de kaders. Ik neig ernaar om met Angus mee te gaan dat er iets meer zintuigelijke waarnemingen kunnen zijn, anderszijds heb ik ze niet heel erg gemist en moet je inderdaad keuzes maken. Samengevat: Erg graag gelezen, hopelijk volgt er meer.
Hallo Taco, Een sterk stuk…
Lid sinds
14 jaar 5 maandenRol
Hallo Taco,
Een sterk stuk. Het begin is goed geformuleerd, het maakt meteen de setting duidelijk. Ook goed gekozen vind ik de tijdaanduiding met het schrijnende van die verjaardag die nooit meer komen gaat. Ik zou kiezen de Engelse zinnen in het Nederlands te schrijven. De lezer weet dat de hoofdpersoon geen Nederlander is. Die plotselinge wisseling in taal haalde me wat uit het verhaal.